Bir kedinin uyuz akarları olduğunu nasıl anlayabilirim: özellikleri ve çeşitleri

Selamlar! Evcil hayvanlarınızı sık sık veterinere götürür müsünüz? Önemli belirtileri kaçırmamak için bunu düzenli aralıklarla yapmanız gerekir. Öyleyse kedinizin kaşındığını mı yoksa kenelerin mi olduğunu söyleyebiliriz.

Son zamanlarda, bir kedi arkadaşı tarafından keşfedilenlerdi ve tanıya bakılırsa, hayvan en az altı ay boyunca acı çekti ... Bu bağlamda, bir kedinin kaşıntı akarları olduğunu nasıl anladığınızı anlatacağım. Tüm detaylar aşağıda!

Uyuz kedilerde akar

Uyuz olarak da bilinen Feline Sarkoptozis, hayvanları ve insanları enfekte eden Sarcoptes scabiei denilen bir akarın neden olduğu bulaşıcı bir paraziter hastalıktır.

Bu keneler sağlıklı kedilerin ve kedilerin cildine nüfuz eder, orada parazitlenir, bu da birçok farklı semptomlara neden olur. İnsanlar genellikle hasta kedilerden kaynaklanan bu tür uyuzlardan etkilenirler.

Kedi ve kedi hastalığının ana belirtisi, semptomatik tedaviye cevap vermeyen yoğun bir kaşıntıdır, kedi ise çok kaşıntılıdır ve ceketini kırıştırmaktadır.

Ayrıca derinin yüzeyinde genellikle kulakların kenarlarında, dirseklerde, ayaklarda (ayak bileklerinde), göğüste ve karın bölgesinde papüller (küçük kırmızı yumrular) gelişir. Bu yaralanmalar kronik hasta kedilerde yaygın olabilir.

Diğer semptomlar fokal saç dökülmesi ve krep ülserlerini içerebilir. Semptomların kene şiddetli alerjik reaksiyonu sonucu olduğu düşünülmektedir.

Bu parazitlerin sadece birkaçı, şiddetli genel kaşıntıya neden olabilir, bu da bazen bu hastalığın alerjik bileşeni nedeniyle tedaviden sonra devam eder.

Keneler kedilerde tedavi edilmezse, cildin pigmentasyonu, kalınlaşması ve kırışması ve ülserasyon da dahil olmak üzere vakaların çoğunda kronik cilt lezyonları gelişir.

Sekonder bakteriyel enfeksiyonlar, kaşıntılı bölgelerin taranmasında kendine zarar verme nedeniyle sık görülür.

Kene akarları insan derisinde çoğalamaz, bu nedenle insanlarda klinik lezyonlar hafif kaşıntı ve kızarıklıktan 12-14 gün sonra kendiliğinden geriler.

Kedilerde sarkoptozis teşhisi

Kedi sarkoptozis tanısı üç elemente dayanır:

• Düşündürücü klinik işaretler. Hızlı kaşıntı başlangıcı ve lezyonların hızlı ilerlemesi uyuz anlamına gelir.
• Deri kazıma mikroskobik incelenmesi.Keneler bazen deri kazıma işleminin mikroskobik incelemesiyle karşılaşır, ancak kene bulamaması sarkoptozis teşhisini dışlamaz.
• Tedaviye cevap (terapötik etkinin teşhisi). Uyuzun spesifik ajanlarla tedavisi, hayvanın durumunu iyileştirir.

Kedilerde uyuz mite tedavisi

Tedavi, kenenin tüm yaşam döngüsü boyunca 3 hafta sürmelidir. Reinfestation ve yeniden enfeksiyon olasılığını azaltmak için daire içindeki tüm hayvanlar düzenli olarak incelenmelidir. Uyuz tedavisi için çeşitli yollar vardır.

1. En sık olarak antiparaziter ajanların kullanımıyla hayvanların haftalık yıkanması - kireç kükürt.
2. Alternatif bir tedavi, antiparaziter ilaçların, örneğin ivermektinin 3 tedavi için 2 haftada bir uygulanmasından ibarettir. Bazı kedi ırkları, özellikle de Siyam, ivermektinin olumsuz etkilerine karşı son derece hassastır.
3. Devrim (Stronghold, Selamectin) damla veya merhem - pire kontrolü ve kalp kurdu önleme için aylık olarak kullanılan bir topikal ilaç, aynı zamanda sarkoptozis için güvenli ve etkili bir tedavidir.
4. Kedi sekonder bir bakteriyel enfeksiyon aldıysa antibiyotik tedavisi gerekli olabilir.
5. Düzenli temizlik, vakumlama ve yıkama genellikle bir keneyi temizlemek için yeterlidir.

Solmuş sudaki damlalar gibi dış ilaçlar kedilerde uyuz tedavisi için etkili değildir.

Evde bakım

Çoğu zaman, kedi ve kedilerdeki kenelerin tedavisi evde yapılır. Sahipleri hayvanları haftada bir kez yıkamak ve veteriner hekim tarafından reçete edilen kükürt bazlı antiparaziter ilaçları kullanmak zorunda kalacaklar.

Hayvanları batırmak için bu tür müstahzarlar güvenlidir, ancak bazı ev eşyalarına, özellikle de akrilik küvetlere ve porselere kükürt içeriklerinden dolayı sarı lekeler şeklinde zarar verebilir. Ayrıca, bu element aynı zamanda “çürük yumurta” nın güçlü bir kokusunu da verir. Eldivenler hatasız kullanılmalıdır.

Bu önlem mobilya ve halıların sararmasını önleyecektir. Konjonktival mukozanın tahriş olmasını önlemek için, gözlerdeki damlalar reçete edilebilir.

Keneler ortamda uzun süre yaşayamazlar. Düzenli temizlik, vakumlama ve çamaşır yıkamak genellikle dairede tutulan bu ve diğer hayvanların daha fazla bulaşmasını önlemek için yeterlidir.

Bir kedi keneğinin insanlara bulaşabileceği unutulmamalıdır, bu nedenle enfekte bir kediyi kullanırken dikkatli olunmalıdır.

Önleyici bakım

Kedilerde ve kedilerde sarkoptozun önlenmesi, evcil hayvanın virüsle temas etmesini önlemektir. Keneler çevrede uzun süre hayatta kalamazlar, ancak doğrudan temas mutlaka hastalığın kaynağı olur. Evde bir kedi hastaydı, dairedeki tüm hayvanlar bir veteriner tarafından düzenli olarak muayene edilmelidir.

Kene Biyolojisinin Temelleri

Sarkoptozis, Sarcoptes scabei'ye neden olan kedilerde bulaşıcı bir parazitik cilt hastalığıdır. Parazit sadece kedileri değil insanları da etkiler, kaşıntılı papüler döküntüde geçici semptomlara neden olur.

Sarcoptes, tüm yaşamlarını 17 ila 21 gün süren ev sahibinin vücudunda geçiriyor. Erkekler cilt yüzeyinde yaşarlar, dişiler ise epidermisin yüzey katmanlarına dökerler ve yumurtalarını bırakırlar, bu da kaşıntıya neden olur. Keneler, çoğu koşulda 48 saatten daha uzun bir süre boyunca bir konakçı olmadan hayatta kalamazlar.

Uyuzun kuluçka süresi, bir önceki istilaya bağlı olarak 6 ila 30 gün arasında değişmektedir.

Bir kedi daha önce kene maruz kalmışsa, mevcut aşırı duyarlılığa bağlı olarak klinik belirtiler daha hızlı ve daha şiddetlidir. Çok az sayıda keneler ciddi klinik belirtilere neden olabilir. Bu büyük olasılıkla konağın duyarlılığının artmasından kaynaklanmaktadır.

Kene dışkı en olası antijenik stimülasyon kaynağıdır. En fazla etkilenen hayvanlarda bulunan sınırlı sayıda parazit nedeniyle, diğer hayvanlarda veya aynı evde yaşayan insanlarda klinik belirtilerin bulunmaması nedeniyle sarkoptoz ekarte edilemez.

Klinik Detaylar

Birincil lezyon, cildin kırmızı tüberkülleri şeklinde sunulan kaşıntılı eritemli papüller şeklinde ortaya çıkar.

Lezyonlar tipik olarak kulak kepçesi kenarları, dirsekler, çoraplar, karın ve göğüs kafesi boyunca bulunur. İkincil kellik, cildin kalınlaşması (likenleşme) ve hiperpigmentasyon, kendine zarar verme sonucu oluşabilir. Daha önce belirtildiği gibi, kaşıntı ve eritem sıklıkla ortaya çıkar.

Klasik uyuz sunumuna ek olarak, iki daha nadir sendrom vardır:

• Bunlardan ilki “uyuz gizli” olarak adlandırılır ve bakımlı kedilerde görülür. Deri lezyonu yok, ama yoğun kaşıntı var.
• İkinci sendrom "Norveç uyuz" olarak adlandırılır ve genellikle yavru kedilerde, yaşlı hayvanlarda veya zayıf bağışıklık ile gelişir. Bu durumlarda, kaşıntı hafif derecede kendini gösterir veya hiç yoktur, ancak çok sayıda kenenin arka planında şiddetli kabuklar gelişir. Hastalığın bu formu muhtemelen parazit popülasyonlarının gelişimini engelleyen aşırı duyarlılık reaksiyonunun olmamasından kaynaklanır.

Veteriner hekimler nasıl teşhis edilir?

Sarkoptozis tanısı anamnez, hastalıkla uyumlu klinik bulgular, deri kazıma çalışmaları ve tedaviye verilen reaksiyonlar temelinde yapılır. Tedaviye yanıt bazen sarkoptotik kenelerin cilt kazımalarında bulunması çok zor olabileceğinden tanısal bir test olarak kullanılır.

Veteriner aşağıdakileri önerecektir:

1. Yüzeysel cilt kazımaları. Deri kazımalarının çoğu vakaların yüzde 50'sinden daha azında sarkoptik akar için pozitiftir. Kazıma yüzeysel olmalı ve tüm cilt lezyonu bölgesini kapsamalıdır. Kazıma için en iyi alanlar kulak kepçeleri ve dirseklerdir. Kazılar, asla bir hayvan tarafından taranan cilt alanlarından alınmaz. Kalın kabuklu alanlar ayrıca teşhis materyali elde etmek için de uygundur.
2. Dışkı flotasyonu. Keneler, parazitlerin mevcudiyeti için mikroskobik inceleme sırasında bulunabilirler, çünkü yünü ısırırken sıklıkla bir kedi tarafından yutulurlar.
3. Potasyum hidroksit içerisinde saç, kabuk ve yonganın sindirimi. Yumuşak organik elementler potasyum hidroksit içinde çözünür ve kütle içerisinde santrifüj edildikten sonra kenelerin ve yumurtalarının vücut kısımlarını bulabilirsiniz.
4. Deri biyopsisi. Keneler zaman zaman cilt biyopsi örneklerinin mikroskobik olarak incelenmesiyle görülebilir, ancak bu yöntem özellikle hassas değildir. Papüller biyopsi için en iyi endikasyonlardır.

Hangi ilaçlar kullanılır?

Şiddetli kaşıntı ve tipik klinik semptomları olan tüm acil durumlar derhal teşhis edilmeli ve tedavi edilmelidir. Kortizon benzeri ilaçlar (glukokortikoidler) ile tedavisi zor olan mevsimsel olmayan pruritleri olan kedilerin bu olasılığı dışlamak için sarkoptik olarak kabul edilmesi gerekir.

Kireç kükürt (LymDip) Toplam 6 işlem için% 2-4 her 5-7 günde bir sulu çözelti halinde uygulanır.

Sülfür, 4 haftalıktan küçük yavru kediler ve ivermektin ile tedavi edilemeyen hayvanlar için tercih edilen bir ilaçtır. İlacın ciltle iyi bir şekilde temas etmesini sağlamak için kaplama kesilmelidir.

Kükürt preparatları ile tedaviden önce keratolitik veya antibakteriyel şampuanlar gerekebilir. Uzun tüylü kedilerde, tedaviden önce banyodan önce altının kesilmesi gerekir.

Banyo vücudun herhangi bir bölümünü kaçırmamaya özen göstererek dikkatli kullanılmalıdır.

Sülfürde banyo yapmanın cildi aşırı kuruyabileceği ve bazı kedilerde tahrişe neden olacağı belirtilmelidir.

Bu istenmeyen etkiyi azaltmak için, karışıma sıradan bebek yağı eklenebilir. Tedaviden sonraki birkaç gün içinde beyaz saçlı hayvanlar, kükürt varlığından dolayı radikal biçimde sarı olacaktır.

Bu dizinin ilaçları gözleri tahriş edebilir, bu nedenle kedilere genellikle uygun damlalar verilir.

İvermektin (Ivomec), iki haftada iki kez veya haftada dört kez dört kez verilen bir ilaçtır. Çoğu kedide, ilk tedaviden sonraki 7-10 gün içinde hasta hayvanların% 50'sinde en azından kesin olarak kaşıntı azalır. Ama dört hafta sonra tamamen gitti.

Milbemisin (Interceptor) 4 hafta boyunca haftada bir kez ayrıca sarkoptoz için etkili bir tedavi yöntemidir. Milbemisin, benzer yan etkiler için potansiyel nedeniyle hassas ırklarda ivermektinde dikkatle kullanılmalıdır.

Amitraz cüce kedi ırklarında, içlerinde toksisite riskinin artmasından dolayı kullanılmamalıdır. Sedasyon bu ilacın en sık görülen yan etkisidir, bu nedenle yaşlı veya hasta hayvanların yanı sıra diyabet hastası olanlar için de reçete edilmez, çünkü ilaç geçici olarak yüksek kan şekeri oluşturabilir.

Selamektin (REVOLUTION), sarkoptozis tedavisinde de kullanılabilen bir avermektin tipi ilaçtır.

Selamektin deriden hızla ve tamamen emilir ve ivermektine duyarlı ırklarda kullanım için güvenlidir. İstilayı yok etmek için bir prosedür yeterli. Bununla birlikte, ciddi vakalarda, tekrar tedavi gerekli olabilir.

Sekonder bakteriyel cilt enfeksiyonları yaygındır ve antibiyotik tedavisi gerektirebilir. Yüzeyel bakteriyel enfeksiyonlar sıklıkla 4 hafta antibiyotiklerle tedavi edilirken derin enfeksiyonlar 8-10 hafta tedavi gerektirebilir.

Uyuz belirtileri kedilerde akar ve tedavisi

Evcil hayvan sahipleri genellikle uyuz gibi parazitlerle karşılaşırlar. Kedilerde, tehlikeli bir böcek köpeklerde olduğundan çok daha sık görülür ve bir hayvanla etkileşimin sonuçları ölümcüldür.

Bir hayvanın kaçınılmaz ölümünden kaçınmak için, ona doğru tedaviyi sağlamanın yanı sıra basit önleyici önlemleri alması gerekir.

Enfeksiyon tehlikesi nedir?

Kedilerde kene hareketinin neden olduğu hastalığın resmi adı sarkoptozdur. Sarcoptes scabiei adı verilen bulaşıcı bir parazitik yaratığın cildindeki görünümü nedeniyle gelişir.

Parazit, sağlıklı hayvanların derisine nüfuz eder ve birçok semptomun eşlik ettiği paralitik bir duruma neden olur. İnsanlara tehdit oluşturmayan diğer kenelerden farklı olarak sarkoptoz insanlara da saldırabilir. Genellikle bu, bir kişi hasta bir evcil hayvanla etkileşime geçtiğinde gerçekleşir.

Sarkoptozun nedeni, bu patolojiye karşı hassas olan kedilerin hasta köpeklerle yakın teması olabilir. Tehlikeli bir yaratık evcil hayvanın derisinin yüzey katmanlarında durmayı tercih ederken, efendisi olmadan uzun yaşayamaz.

Patolojinin ilk ve belki de en önemli belirtisi, sistematik tedavi yöntemleri kullanılırken kaybolmayan şiddetli kaşıntıdır. Hayvan yoğun bir şekilde çizilmeye başlar ve katını sertleştirir. Ek olarak, yüzeyinde aşağıdaki alanlarda yoğun şekilde biriken küçük kırmızı külahlar belirir:

• Kulakların kenarları.
• Dirsekler.
• Ayak bileği.
• Göğüs.
• Mide.

Benzer kusurlar kronik sarktoz muzdarip kedilerde yaygınlaşıyor. Kalan belirtiler arasında fokal saç dökülmesi ve krep ülserleri ayırt edilir.

Bu tür problemler, kedinin vücudunun parazitlere şiddetli alerjik reaksiyonu ile ilişkilidir. Aynı zamanda, bazı keneler, tedaviye tabi tutulduktan sonra bile kediyi rahatsız etmeye devam eden şiddetli genel kaşıntıya neden olabilir.

Ne yazık ki, patolojinin gelişiminin ilk aşamasında, belirgin bir semptomatoloji yoktur, inkübasyon süresi kene evcil hayvanın katında göründüğü andan itibaren 3 haftaya kadar sürebilir.

Tedavi başlamazsa, kronik lezyonlar ilerleyerek cilt pigmentasyonuna, kalınlaşmaya ve çeşitli pürülan belirtilere neden olur.

Şiddetli uyuz ağrılarından muzdarip olan evcil hayvan, etkilenen bölgeyi taramaya başlar, bu yalnızca sorunu şiddetlendirir ve ikincil bakteriyel enfeksiyonların gelişmesine neden olur.

Teşhis ve teşhis

Kedilerde kenelerin varlığını belirlemek için, anamnezi değerlendirmek, klinik tabloya aşina olmak ve deri kazımasını dikkatlice incelemek gerekir.

Ek olarak, evcil hayvanın terapötik seyrine verdiği tepkiyi de değerlendirmelisiniz. Çoğu zaman tedaviye cevap ek bir tanı testidir, çünkü sarkoptotik bir kene cildin kazımalarında bulmak o kadar kolay değildir.

Kazıma yüzeysel olmalı ve etkilenen bölgeyi etkilemelidir. En doğru klinik tabloyu elde etmek için, kulakların ve dirseklerin kenarlarını incelemelisiniz.

Hayvanlar tarafından taranan alanlardan kazıma yapamazsınız. Cilt kabuğunun kalın olduğu alanlar da tanı için uygundur.

Ek olarak, veteriner, paltoyu ısırdığında genellikle bir kedi tarafından tüketilen parazitleri içeren analiz için dışkı yüzdeleri alabilir.

Bir kedinin ceketi üzerindeki kene varlığını belirlemek için, birkaç olası tanı seçeneği göz önünde bulundurulmalıdır.Bu durumda, tanı çeşitli unsurlara dayandırılmalıdır:

1. Hayvanın dış muayenesi ve temel düşündürücü klinik bulguların tahsisi. Eğer evcil hayvan şiddetli kaşıntı çekiyorsa ve lezyonlar güçlü bir şekilde ilerlemeye başlarsa, kene etkinliğinin buna yol açması mümkündür.
2. Deri kazıma mikroskobik incelenmesi. Kazıma mikroskopik inceleme yöntemi en az etkilidir, bu nedenle sarkoptozis tanısı için nadiren kullanılır.
3. Tedaviye cevap. Etkili tedavi yöntemleri kullanırsanız, hayvanın durumu önemli ölçüde iyileşir.

Enfeksiyon belirtileri

Primer lezyonlar kırmızı deri tüberkülozu şeklinde kaşıntılı papül şeklinde görülür. Zamanla, bu papüller sarı-gri kalın kabuklar haline gelir.

Bu tür kusurların önemli bir kısmı kulak bölgesinde lokalizedir. Ek olarak, sarkoptozis nadir bir kat alanlarını yoğun şekilde etkiler.

Klasik uyuz formuna ek olarak, spesifik semptomların eşlik ettiği nadir çeşitler vardır. Birincisi “uyuz gizli” olarak adlandırılır ve bol bakım sağlayan kedilerde görünür.

İkinci çeşit "Norveç uyuz" olarak adlandırılır ve genç bireylerde veya yaşlı hayvanlarda görülür. Ayrıca, az gelişmiş bir bağışıklık sistemine sahip evcil hayvanlar risk altındadır.

Bu durumda, kaşıntı küçük veya yoktur. Bununla birlikte, hastalık ilerledikçe, ciltte, geleneksel tedaviyle geçmeyen kalın kabuklar ortaya çıkar. Hastalığın bu şekli aşırı duyarlılık eksikliği ile açıklanır ve kedilerde uyuz akar popülasyonunun gelişimini durdurur.

Ev tedavisi

Kenelere karşı etkili bir mücadele için, tedavinin kapsamlı ve en az üç hafta sürmesi gerektiğini anlamak gerekir.

Aynı zamanda, dairede bulunan her evcil hayvan muayene ve uygun profilaksi yaptırmalıdır. Yeniden tohumlama ve tekrar enfeksiyon olasılığını azaltmak için gereklidir. Tedavi yöntemlerine gelince, bunlar aşağıdaki yöntemleri içerir:

• Antiparaziter ilaçların, genellikle kalkerli kükürt kullanımı ile bir evcil hayvanın günlük banyo.
• Alternatif tedavi Üç prosedür için 14 günde bir kez Ivermermektin kullanımı anlamına gelir. Bazı kedi türleri, genellikle Siyam, Ivermectin'den gelen aktif maddelere olumsuz tepki verir, bu nedenle bu tedavi genellikle iyi sonuçlar vermez.
• Devrim. İlaç damla veya merhem formunda verilir ve kalp kurdu, pire ve diğer parazitleri önlemek için aylık evcil hayvan bakımı için etkili bir araçtır. Ek olarak, ilaç kronik akreptozun etkilerini ortadan kaldırarak uyuz uyuşturucuyla savaşabilir.
• Antibiyotik tedavisi. Bu ilaçlar, ikincil bakteriyel enfeksiyon gelişiminde ve semptomların şiddetlenmesinde etkilidir.
• Elektrikli süpürge ile temizliği ve çamaşır yıkamayı içeren düzenli temizlik. Bu eylem önleyicidir, çünkü evde yaşayan uyuz akarlarının görünmesini önlemeye yardımcı olur, sakinleri ve evcil hayvanları bu sinir bozucu parazitlerden korur.

Solmadan gelen damlalar da dahil olmak üzere dış preparatlara gelince, görünür sonuçlar vermedikleri için pratik olarak işe yaramazlar. Bu nedenle, tedavi yöntemlerini seçerken, daha etkili seçenekleri tercih etmek daha iyidir.

Çoğu durumda, uyuz akarlarına karşı mücadele evde gerçekleştirilir.Bu durumda, evcil hayvan sahibi, kediyi haftada bir yıkamak zorunda kalır ve katına kükürt içeren antiparaziter preparatlar uygular.

Bununla birlikte, bir veteriner kliniğinden eğitimli bir uzmana danışmadan kendi kendine ilaç önerilmemektedir. Bu yaklaşım sadece evcil hayvanın durumunu ağırlaştırabilir ve ölümcül sonuçlara yol açabilir.

Kükürt içeren ürünlere gelince, tamamen ev eşyası için tehlike oluştursalar ve akrilik yüzeylere ve porselenlere zarar verebilecek olmalarına rağmen tamamen zararsızdırlar.

Benzer nesneler hızla sararır ve deforme olmaya başlar. Ek olarak, kükürt “çürük yumurta” kokusuna benzeyen özel bir kokuya sahip bir mineral elementtir. Bu nedenle, işlem gerçekleştirirken eldiven giyilmelidir.

Kenelerin ortamda uzun süre yaşayamayacakları bilinmektedir. Bu nedenle, tekstillerin ve yumuşak yüzeylerin düzenli olarak temizlenmesi, çamaşırların vakumlanması ve yıkanması - bu tehlikeli bir sorunun en iyi önlenmesidir.

Aynı zamanda, uyuz akarlarının insanlar için bir tehdit oluşturduğunu unutmamak gerekir, bu nedenle, enfekte bir kediyi önemserken kişisel güvenlik hakkında hatırlamanız gerekir.

Sarkoptozun önlenmesine gelince, sağlıklı evcil hayvanların enfekte olanlarla etkileşiminin önlenmesi anlamına gelir.

Ve parazitlerin çevrede yaşam süresi çok kısa olsa da, bir başka olumlu canlı ile temas halinde olması kesinlikle hastalığın gelişmesine yol açacaktır. Sarkoptozla karşı karşıya kalındığında, bir veteriner kliniğindeki tüm evcil hayvanları dikkatlice incelemek gerekir.

Tedavi için en iyi ilaçlar

Bir kedide uyuz kabuğunun görünümünü açıklayan birçok faktör vardır. Böyle bir hastalığın nasıl tedavi edileceği zor bir sorudur, çünkü cevap bir dizi faktöre ve özelliğe bağlıdır.

Sarkoptotik kene istilasını ortadan kaldırmak için kalkerli kükürt kullanılabilir. Toplamda 5-7 gün boyunca kullanılabilen - 6 prosedür için oldukça etkili bir sulu çözeltidir.

Sülfür yumuşak bir bileşimdir, bu nedenle 4 haftalıktan küçük gençlere ve Ivermektin ile tedavi için uygun olmayan evcil hayvanlara verilebilir.

Kireçli kükürt kullanırken, ürünün ciltle iyi bir şekilde temas etmesini sağlamak için gerekli olan kılları dikkatlice kesmek gerekir.

Keratolitik veya antibakteriyel şampuanlar kullanarak, saçı da kesmeniz gerekir. Eğer hayvan uzun tüylü cinslere aitse, prosedürden önce kat işlem görmelidir.

Kedilerde uyuz oluşumunun nedenleri, hastalığın belirtileri ve tedavi yöntemleri ile ilgilenen, alınan bilgileri doğru kullanmak ve tedaviye başlamak için kalır.

Hiçbir durumda onu uzak bir gelecek için ertelemelisiniz, çünkü bu evcil hayvanın katına ciddi zarar verebilir ve varlığını dayanılmaz hale getirebilir.

Kedilerde uyuz akarları için tedavi yöntemleri

Evcil hayvanlar kadar kediler günümüzde köpekler kadar popülerdir. Daha bağımsızlar ama bakıma ihtiyaçları var.Sonuçta, köpekler gibi kediler birçok hastalığa eğilimlidir.

Çok sık olarak, kediler küçük bir parazitten kaynaklanan uyuzlardan muzdariptir. Bu makale kedilerde uyuz akarlarının nasıl tedavi edileceği hakkında konuşacaktır.

Uyuz belirtileri ve uyuz belirtileri

Bir hayvanda uyuz gelişiminin nedeni bir parazitin varlığıdır - kaşıntı akarı. Bu, bir hayvana girdiğinde cildin iç katmanına nüfuz eden küçük bir eklembacaklıdır. Çoğu zaman, kene baş ve boyundaki parazitleri ortaya çıkarır.

Bu parazit ile enfeksiyonun ilk belirtileri cilt yüzeyinde kırmızı tüberküllerin ortaya çıkmasıdır. Bunlara eritematöz papüller denir. Bu tüberkülozlar çok kaşıntılı.

Zamanla, aşağıdaki halsizlik belirtileri gelişir:

1. Papüller gri-sarı renkli kalın kabuklara dönüşür. Değişiklikler en nadir görülen bir saç çizgisinin olduğu kulaklar bölgesinde;
2. bir süre sonra cildin etkilenen bölgeleri göğüste, karında ve dirseklerde görülür;
3. likenleşme veya derinin ikincil kalınlaşması;
4. ikincil kellik;
5. hayvan derinin zarar görmüş bölgelerini kana tarar;
6. yaralardan kaynaklanan ikincil enfeksiyonların gelişmesi;
7. giperpegmintatsiya. Parazitlerin biriktiği yerlerde hayvanın kendisinin de yaralanması gerçeği nedeniyle ortaya çıkar.

Bunlar uyuz kene kedisindeki klasik parazitizm belirtileridir. Bazen belirtiler daha az belirgin bir klinik tabloya sahiptir.

"Norveç uyuz" olarak da adlandırılan bir sendrom var. Yavru kediler, yaşlı kediler ve zayıf bağışıklığı olan kişiler bundan muzdariptir. Bu durumda kaşıntı hafif veya yoktur.

Ancak aynı zamanda, büyük parazit prevalansının bir sonucu olan ağır kabuk oluşumu da karakteristiktir. Bu hastalık formunun gelişiminin, normal şartlar altında böcek sayısını engelleyen bir aşırı duyarlılık reaksiyonunun bulunmamasından kaynaklandığı düşünülmektedir.

Uyuz özellikleri ve çeşitleri

Bir kedideki türlere bağlı olarak kaşıntı akarı, hastalığın çeşitli biçimlerinin gelişmesine neden olabilir. Bu eklembacaklı, kaşıntılı uyuz ve ılık kanlı memelilerde mümkün olan diğer cilt hastalıkları gibi rahatsızlıkların bir nedenidir. Bu parazit hayvandan insana bulaşabilir.

Doğrudan hastalığın tehlike ve bulaşıcılık derecesi, onu kışkırtan kaşıntı türüne bağlıdır. Bugüne kadar, aşağıdaki hastalıklar ayırt edilir:

• sarkoptik uyuz. Hastalığa Sarcoptes scabiei neden olur. Kediler nadiren gelişir. Köpeklere ve insanlara bulaşır. Hastalığın ilk belirtileri kısa saçların uzadığı bölgelerde kelliktir;
• uyuz. Çok hızlı bir şekilde üreyen Notoedres cati tarafından kışkırtılıyor. Uyuz belirtileri güçlü bir denemedir. Hayvan kendini kanla birleştirir;
• Notoedrosis veya kaşıntılı uyuz. Bu hastalık, Notoedres cati türünün deri altı kenelerinin parazitlenmesi nedeniyle gelişir;
• demodikozis. Etken ajan kene Demodex folliculorum veya Demodex brevis'tir. Bu bulaşıcı bir uyuz şeklidir. İnsanlara bulaşmaz. Sadece köpeklerin hasta olduğuna inanılıyor;
• kulak uyuz veya otodektoz. Hastalık Otodectes cynotis'e neden olur. Keneler sadece kulak kampanyalarında toplanırlar. Uyuzun karakteristik belirtileri sadece kulak bölgesinde gelişir.

Bu, kediler de dahil olmak üzere evcil hayvanlarda uyuz yaratabilecek tam bir parazit listesi değildir. Eklembacaklıların çoğu, herhangi bir sağlık sorununa neden olmadan, sürekli olarak hayvanın vücudundadır.Yanlış beslenme, bağışıklığın azalması veya şiddetli stres hastalığın gelişmesine neden olabilir.

Hastalık insanlara bulaşıyor mu?

Yukarıda belirtildiği gibi, kedilerde bulunan bazı uyuz türleri, insanlara bulaşır. En bulaşıcı hastalık tipi sarkoptozdur.

İnsanlarda, bu hastalığın etken maddesi ile enfekte olduğunda, geçici semptomlar papüler ve kaşıntılı kızarıklık şeklinde gelişir. Böyle bir kızarıklık enfeksiyondan bir gün sonra oluşur.

Notothedrosis de insanlar için tehlikelidir. Bu, enfekte hayvanlardan insanlara kolayca bulaşan bir temas hastalığıdır. Kaşıntı kişinin bacaklarında, kollarında, karnında ve göğsünde yaşar. Kurban bir dermatologla temas ettiğinde hastalık kolayca iyileştirilebilir.

Hastalığın teşhisi

Kedi ilk parazit belirtilerini gösteriyorsa, yardım için veterinerinize başvurmalısınız. Doktor şunlara dayanarak tanı koyar:

1. klinik işaretler. Teşhisi bir çok hastalığa daraltmanıza ve ek muayeneler yapmanıza izin veriyorlar;
2. mikroskobik çalışmalar.

Uzman, hayvanın hangi uyuzdan hasta olduğunu belirlemek için aşağıdaki çalışmaları önerir:

• cildin yüzeysel kazınması. Kaşıntı, bir kedinin derisinin bir parçasının mikroskobik olarak incelenmesiyle görülebilir. Bilgi için kazıma, cildin etkilenen alanının tamamını kaplamalıdır. Bu nedenle, kazıma için cilt kulaklara ve dirseklere alınır;
• dışkı flotasyonu. Bir hayvandaki uyuz akarlarının varlığı, dışkı mikroskobik bir analiziyle doğrulanabilir. Bir kedi cilt kaşıntılı bir yama ısırırken bir böcek yutmak mümkün;
• potasyum hidroksit kullanarak yumuşak elementlerin analizi. Bu madde yüne, deri pullarına ve kabuklarına eklendikten sonra santrifüjlemenin ardından eklembacaklı gövdelerinin parçaları belirlenebilir. Bu yöntem, dişinin zaten cilde koymayı başardığı parazit yumurtalarını tanımlamayı mümkün kılar;
• cilt biyopsisi. Hassasiyeti düşük olduğundan en bilgilendirici yöntem değildir. Bu nedenle, cilt parçası değil, papül kullanmak daha iyidir.

Hastalık tedavisi

Veteriner gerekli tüm araştırmaları yaptıktan sonra, teşhis konarak belirlenir ve tedavi reçete edilir. Ne uyuz kedilerde kene, bu tedavi olacaktır. Ayrıca, parazitler tarafından hayvana verilen hasarın derecesi tedavi rejimini etkiler.

Mikroskobik eklembacaklıların neden olduğu uyuzların tedavisi kaşıntı ömrü boyunca yapılmalıdır. Bu nedenle, tedavi süresi yaklaşık üç haftadır.

Bugün, kedilerde uyuz tedavisi için çeşitli yollar vardır:

1. Özel antiparaziter ajanlar kullanarak banyo hayvanları. En yaygın kullanılan kireç sülfürdür. Bu banyo her hafta yapılmalı;
2. içeride antiparaziter ilaçların tanıtılması. Bu alternatif bir tedavi yöntemidir. İlaç (örneğin, ivermektin), üç prosedür için 14 günde bir kez uygulanmalıdır. Bazı kedi ırklarının (örneğin, Siyam kedileri) ivermektine karşı artan bir duyarlılığa sahip olduğuna dikkat çekmek önemlidir. Bu nedenle, bu durumda böyle bir tıbbi tedavi seçeneğinin kullanılması tavsiye edilmez;
3. etkilenen cilde merhem ve damla uygulanması. Bu tür ilaçlar sadece ilaçlar olarak değil aynı zamanda etkili bir korunma görevi görürler. Tüm hayvan ırkları için güvenli bir tedavi yöntemidir.

Bazı durumlarda, eşlik eden bir bakteriyel enfeksiyon ortaya çıktığında, veteriner antibiyotik reçete eder.

önleme

Kediyi uyuzdan korumak için, bu hastalığın gelişmesini önlemek gerekir. Aşağıdaki işlemlerden oluşur:

• veteriner hekime periyodik muayeneler;
• ev binalarının düzenli temizliği;
• temiz havada yürürken harici koruyucu ekipmanın (örneğin düşmeler) kullanılması;
• Enfekte hayvanlarla temastan kaçının.

Uyuz kediler için keneler, ciddi hastalıklara ve buna bağlı hastalıklara neden olabilen tehlikeli bir parazittir. Bu nedenle, kedinin aranması gerekir ve en ufak bir şüphe ile bir uzman tavsiyesi alın.

Kedilerde uyuz nasıl tedavi edilir ve ne olduğunu anlayın

Hayvanlarda paraziter enfeksiyonlar oldukça yaygındır, ancak istisnalar da vardır. Örneğin, uyuz akarları köpeklerde sıklıkla bulunur, ancak kedilerin semptomlarının ve ilk uyuz belirtilerinin fotoğraflarını bulmak çok daha zordur.

Aynı zamanda, eğer bir evcil hayvan bu tür parazitleri edinirse, hastalık parazitler için uygun bir tedavi bulmaya çalışan hem hayvan hem de sahipleri için zordur.

Bu çok tehlikelidir, çünkü yanlış tedavi veya tamamen yokluğunda ciddi cilt veya sistemik hastalıklar gelişebilir.

Hastalığın özü

Uyuz, hem insanları hem hayvanları etkileyen paraziter bir enfeksiyondur. En küçük uyuz akarının cildi ile temas nedeniyle gelişir. Epidermisin derin katmanlarına yerleştiler, orada bir çeşit “tünel” kemirdiler.

Böyle bir haşere hastalığının aktif olarak yendiği ve çoğaldığı için, hasta hayvan özellikle karanlıkta belirgin olan şiddetli kaşıntı yaşar.

Farklı kenelerdeki yaşam döngüsü ve hayatta kalma koşulları 2 ila 3 hafta arasında değişmektedir. Bu süre zarfında, dişi birkaç düzine yumurta bırakır. Yetişkinler kanla, cilt parçacıklarıyla ve kedilerin kulaklarından gelen sülfürle beslenir.

Kedilerin yaşadığı kaşıntılı uyuzların insanlar için tehlikeli olmadığına inanılmaktadır. Bununla birlikte, doğada birkaç çeşit uyuz akar türü vardır ve bazıları gerçekten de sadece kediler ve diğer evcil hayvanlar üzerinde yaşayabilir ve üreyebilir, bazıları ise sahiplerine taşınmayı umursamaz. Bu, özellikle ailenin küçük çocukları varsa, özellikle endişe vericidir.

Bu enfeksiyonun kedilerde tedavi edilmesinin karmaşıklığı, patojeni kendi başına saptamanın çok zor olmasıdır. Bu, büyüklüğünden ve bireylerin cildin yüzeyine gitmemeyi tercih ederek gerçek hayatlarının çoğunu daha derin katmanlarda geçirmesinden kaynaklanmaktadır.

Bununla birlikte, bir kedideki uyuz belirtilerinin zamanında tespiti, komplikasyonların ve hanelerin bulaşmasının önlenmesine yardımcı olacaktır.

Anahtar özellikler

Kene enfeksiyonu genellikle bir hayvandan diğerine "iletişim" sürecinde veya sahibinin ellerinde gerçekleşir. Birkaç gün içinde, sevgi dolu mal sahibi bir kedideki semptomları ve ilk uyuzma belirtilerini bir fotoğraftan karşılaştırabilir ve davranışlarındaki değişiklikleri değiştirebilir. Hastalığın süresinin ciddiyetine bağlı olarak, çeşitli belirtileri görülebilir.

Kaşıntı, haşerelerin yaşadığı ve yumurtalarını ilk sıraya koydukları baş ve boyun ile başlar. Eğer tedavi edilmezse, mideye, göğse ve kedinin vücudunun diğer kısımlarına kadar uzanırlar. Bu, dikkat edilmesi gereken ilk hastalık belirtisidir.

Derideki rahatsızlık, aşağıdaki patolojilerin dahil olduğu komplikasyonların ve ek semptomların gelişmesinde temel olabilir:

1. Saç dökülmesi, kel lekelerin görünümü.
2. Evcil hayvanın yara ve yaralar vücut üzerinde görünümü.Bu belirti sadece rahatsız edici değil, aynı zamanda tehlikelidir, çünkü ikincil enfeksiyonların eklenmesiyle tehdit eder: mantarlar, bakteriyel veya viral cilt hastalıkları.
3. Hayvanın sadece birkaç gün boyunca su içebileceği iştah kaybı.
4. Davranıştaki uyuşukluk veya saldırganlık; bu, hasta bir vücudun uzun süreli strese karşı koruyucu bir reaksiyonudur.

Hastalığın bu belirtileri göz ardı edilemez, ancak bunlar hem uyuz hem de kedinin yaşayabileceği diğer paraziter enfeksiyonlarda doğaldır.

Bu bakımdan, bir hayvanın gerçek endişe ve rahatsızlık nedenini belirlemek için bir veterinere danışmalısınız. Sadece bir doktor muayene sonuçlarına göre uygun sonuçları çıkartabilir.

Teşhisten sonra doktor kedi için kapsamlı bir tedavi önerebilir. Terapinin temeli, larvalar ve yumurtalar dahil olmak üzere bütün haşereler popülasyonunu yok etmek için günde birkaç kez kullanılması gereken harici ajanlardır.

Bununla birlikte, merhemler ve spreyler yeterli değildir, çünkü uyuz için önemli bir önkoşul, bağışıklığın azalmasıdır. Bu bağlamda, hayvansal vitamin kompleksleri ve immünomodülatörlerin verilmesi önemlidir. Doktorun talimatları izlendiğinde, uyuz ve evcil kedilerin belirtileri 5-7 gün sonra kaybolur.

Sonuç olarak

Kulaklarının uyuz belirtileri yaygın değildir, ki bu elbette sahiplerini memnun eder. Bununla birlikte, eğer evcil hayvan şanslı değilse ve bu hastalığın kurbanı olmuşsa, onu iyileştirmek için gerekli önlemleri almak gerekir.

Tüylü bir hayvanın eğlenceli ve sağlıklı bir yaşamının anahtarı, bağışıklık sistemini güçlendirmek ve modern ve güvenli ilaçlar kullanılarak gerçekleştirilen paraziter enfeksiyonların önlenmesidir.

Modern tıpta, kedileri davetsiz misafirlerden korumak için hem ithal hem de yerli araçlar kullanılmaktadır.

Hayvanın “iyileşmesini” önlemek için, sadece tanı hakkındaki fikirlerine dayanarak doktor tarafından önerilen ilaçların kullanılması tavsiye edilir.

Aynı zamanda, etkisiz olduklarından geleneksel olmayan araçları reddetmek daha iyidir ve uzun vadeli kullanımları durumu daha da kötüleştirir.