Μπορεί ένα άτομο να έχει ψύλλους: ποικιλίες, συμπτώματα τσιμπήματα ψύλλων

Καλώς ήλθατε στις σελίδες του ιστολογίου μου! Εάν έχετε πάρει ποτέ σπίτι κατοικίδιων ζώων από το δρόμο, τότε ίσως είστε εξοικειωμένοι με όλες τις διαδικασίες για τη θεραπεία του από παράσιτα. Φυσικά, κάθε ζώο πρέπει πρώτα να αντιμετωπιστεί για σκουλήκια και ψύλλους.

Και σε αυτό το πλαίσιο, πολλοί άνθρωποι έχουν το ερώτημα αν ένα άτομο μπορεί να έχει ψύλλους: ξαφνικά αποφασίζουν να «μετακινηθούν» από ένα σκυλί ή μια γάτα στον νέο ιδιοκτήτη του. Ο φόβος είναι δικαιολογημένος, πράγμα που σημαίνει ότι το σημείο αυτό πρέπει να εξηγηθεί λεπτομερώς. Όλες οι αποχρώσεις βρίσκονται στο άρθρο μου!

Οι ψύλλοι ζουν σε ανθρώπους

Οι ψύλλοι σε κατοικίδια ζώα δεν είναι απρόβλεπτα. Εάν το κατοικίδιο ζώο σας είναι ελεύθερο να περπατήσει έξω και σε επαφή με άλλες γάτες ή σκυλιά, τότε πιθανότατα θα φέρει τα εντόσθια στο αίμα.

Παρουσιάζουν πιθανό κίνδυνο για τον άνθρωπο; Οι περισσότεροι θα πουν όχι. Στην πραγματικότητα, κάθε θερμόαιμα μπορεί να δαγκωθεί, ειδικά αν οι ψύλλοι είναι πεινασμένοι. Σήμερα θα μιλήσουμε για το αν οι ψύλλοι ζουν σε ανθρώπους, με περισσότερες λεπτομέρειες.

Ποικιλίες

Πιστεύεται ότι αυτά τα έντομα μεταδίδονται από γάτες και σκύλους σε άλλα κατοικίδια ζώα και οι άνθρωποι δαγκώνουν μόνο τυχαία. Ας τα βρούμε μαζί. Σήμερα, υπάρχουν μόνο δύο ποικιλίες του ανθρώπινου ψύλλου:

• Tunga penetrans (αυτό το είδος, ευτυχώς, πρακτικά δεν συμβαίνει εδώ) - μια σοβαρή ασθένεια αναπτύσσεται όταν οι εκπρόσωποι επιτίθενται. Το γεγονός είναι ότι η θηλυκή βάζει απογόνους, δαγκώνει κάτω από το δέρμα.
• Pulex irritans - Αυτοί οι ψύλλοι μπορούν να ζήσουν σχεδόν παντού.

Εκτός από αυτά, υπάρχουν περίπου 30 ποικιλίες που μπορούν να ζήσουν σε ένα διαμέρισμα για μεγάλο χρονικό διάστημα.

1. Αυτοί είναι αρουραίοι, ευρωπαίοι, οι οποίοι συχνά παρασιτοποιούνται σε εγχώρια ποντίκια.
2. Οι νότιοι αρουραίοι φέρουν την πανώλη. Ζουν σε τρωκτικά, αλλά δαγκώνουν ένα άτομο.
3. Τα σκυλιά, σε αντίθεση με όλους τους άλλους, ζουν συνεχώς στον κύριό τους. Οι περισσότεροι από εσάς γνωρίζετε καλά αυτούς τους εκπροσώπους του είδους, όπως συχνά παρατηρούνται σε κατοικίδια ζώα.

Οι ψύλλοι ζουν σε ανθρώπους; Όχι, δεν ζουν. Γιατί οι άνθρωποι προσβάλλονται περιοδικά από αυτά τα έντομα και υποφέρουν από τα δαγκώματα τους; Οι απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις βρίσκονται στη βιολογία του πλάσματος που απορροφά το αίμα.

Βιολογία παρασίτων

Στη φύση, ζουν στη γη και επισκέπτονται τους ιδιοκτήτες τους μόνο κατά τη στιγμή της σίτισης. Οι αιμοδότες μπορούν να χρησιμοποιήσουν ένα άτομο ως πηγή τροφής, αλλά δεν θα ζήσουν σε αυτό.

Εάν οι ψύλλοι έχουν επιλέξει ένα διαμέρισμα, θα βάλουν αυγά σε ξεχωριστές γωνίες που τους αρέσει. Από αυτά εμφανίζονται οι προνύμφες που τρέφονται με οργανικά θραύσματα.

Σε ακαθάριστα σκουπίδια σκυλιών υπάρχουν συνήθως περισσότερα από αυτά που είναι απαραίτητα. Η προνύμφη μετατρέπεται σε χρυσαλίδα, από την οποία εμφανίζεται ένας ενήλικας.

Αυτή είναι αυτή που, βγαίνοντας προς αναζήτηση τροφής, μπορεί να περάσει από το να δαγκώσει κανέναν. Είναι σαφές εάν οι ψύλλοι ζουν σε ανθρώπους. Δεν μπορούν να περάσουν πολύ χρόνο στο ανθρώπινο σώμα.

Σε αντίθεση με ένα σκυλί ή γάτα, δεν έχει τρίχα, και απλά δεν έχει πουθενά να κρυφτεί.Όσο μακρύτερα μπορούν να παραμείνουν στο κεφάλι στα μαλλιά, αλλά δεν μπορούν να ζήσουν έτσι.

Συνήθως, αφού δαγκώσουν το θύμα τους και έλαβαν μια δόση φρέσκου αίματος, αφήνουν τον προσωρινό «κύριο» τους και επιστρέφουν στο πάτωμα, στο κρεβάτι ή σε μια γωνιά.

Μπουκιά

Εάν εξακολουθείτε να έχετε αμφιβολίες για το αν ζουν ψύλλοι από ανθρώπους, τότε μπορείτε να ξεχάσετε με ασφάλεια γι 'αυτούς. Δεν έχουν βεντούζες ή άγκιστρα με τα οποία θα μπορούσαν να κρατηθούν έντομα πάνω στο σώμα.

Θα δαγκώσουν κανέναν. Το μόνο κριτήριο επιλογής είναι η θερμότητα. Επομένως, το ερώτημα αν οι ψύλλοι περνούν στους ανθρώπους μπορούν να εξεταστούν με δύο τρόπους.

Δεν θα ζουν σε αυτό, αλλά δεν θα αρνηθούν να γιορτάσουν το αίμα. Μόνο η διαθεσιμότητα έχει σημασία. Με την ευκαιρία, bloodsuckers είναι πάντα πιο δραστήριοι στην ζεστή εποχή, σε ζεστό καιρό.

Τι πρέπει να γνωρίζετε

Προκειμένου να κατανοήσετε εγκαίρως τι έχετε να κάνετε, πρέπει να ξέρετε τι μοιάζουν με ψύλλους σε ένα άτομο. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορείτε να τα ξεχωρίσετε από τα τσιμπήματα των κουνούπια, τα κουνούπια ή τις αλλεργικές αντιδράσεις στα τρόφιμα.

Η έντασή του θα εξαρτηθεί από τα ατομικά χαρακτηριστικά και τις κλίσεις ενός ατόμου. Εκτός από το γεγονός ότι η πληγείσα περιοχή φαγουρίζει, πονάει επίσης πολύ.

Δεδομένου ότι τα τσιμπήματα ψύλλων στους ανθρώπους μοιάζουν με κουνούπια, είναι η οδυνηρότητα της δαγκωμένης περιοχής που καθιστά δυνατή την κατανόηση ότι πρόκειται για ίχνος από άλλο έντομο.

Σε αντίθεση με τα κουνούπια, αυτοί που υποφέρουν από αιμορραγία δεν εισάγουν αναισθητικό. Αντ 'αυτού, μόνο το ερεθιστικό σάλιο εισέρχεται στο σώμα.

Ατομικά χαρακτηριστικά

Φυσικά, κάθε άτομο θα έχει μια αντίδραση. Υπάρχουν άνθρωποι εντελώς αδιάφοροι. Απλά δεν θα παρατηρήσουν το δάγκωμα και θα ισχυριστούν ότι οι ψύλλοι τους δεν δαγκώνουν. Άλλα μέλη της οικογένειας που δεν διαθέτουν αυτή την ιδιότητα του σώματος μπορεί να παρατηρήσουν ήπια δυσφορία.

https://youtu.be/mB4dk6_pug8

Το χειρότερο για τους πάσχοντες από αλλεργίες. Στο σώμα τους, κάθε δάγκωμα θα μετατραπεί σε μια τεράστια κύστη που θα φαγούρα και θα βλάψει. Τα αντιισταμινικά θα βοηθήσουν στη βελτίωση της κατάστασης λίγο, αλλά το πρόβλημα δεν θα εξαλειφθεί τελείως.

Οι κίνδυνοι

Αλλά από μόνο του, το ερυθρό της περιοχής του δέρματος δεν αποτελεί απειλή για τη ζωή και την υγεία. Τι είναι οι ψύλλοι επικίνδυνοι για τον άνθρωπο; Το γεγονός είναι ότι αυτοί οι αιματοβαμμένοι είναι φορείς φοβερών ασθενειών.

Η πιθανότητα να συναντήσετε ένα τέτοιο άτομο στο σπίτι σας είναι αμελητέα. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε τον κίνδυνο ψύλλων για τον άνθρωπο. Κάθε χρόνο, χιλιάδες περιπτώσεις καταγράφονται στον κόσμο όταν ένα δάγκωμα δάγκωμα γίνεται αιτία μιας επικίνδυνης ασθένειας. Ο επόμενος κίνδυνος είναι η εμφάνιση αλλεργίας στα ένζυμα ψύλλων.

Εάν η πληγείσα περιοχή είναι πρησμένη και φαγούρα, αξίζει να είστε επιφυλακτικοί. Επομένως, εάν υποψιάζεστε ότι τα παράσιτα είναι τυλιγμένα στο σπίτι, αρχίστε να τα αγωνίζεστε αμέσως.

Οι φλοιές πολλαπλασιάζονται γρήγορα και όσο περισσότερα έντομα ζουν κοντά σας, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να δαγκωθούν.

Μέθοδοι μετάδοσης

Υπάρχουν πολλοί μύθοι γύρω από αυτά τα έντομα. Μέχρι τώρα, οι λάτρεις των ζώων υποστηρίζουν μεταξύ τους αν οι ψύλλοι γάτας μπορούν να περάσουν στους ανθρώπους. Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, αυτά τα παράσιτα δεν μεταδίδονται στον άνθρωπο από τα ζώα.

Αλλά από τους τελευταίους εγκαθίστανται στο κρεβάτι, στις ρωγμές του ξύλινου δαπέδου, και από εκεί επιτίθενται στον κύριο του σπιτιού. Και ακόμα κι αν δεν υπάρχουν κατοικίδια ζώα στο σπίτι, αυτό δεν σημαίνει ότι ένα άτομο δεν θα επιτεθεί από παράσιτα.

Κάνουν το δρόμο τους στο διαμέρισμα μέσω υπογείων, σοφίτες ή μέσω τρωκτικών.Οι φτελοί νιώθουν εξαιρετικά σε ρωγμές και απομονωμένους τόπους. Αυτό είναι όπου είναι ζεστό και υγρό.

Για τα έντομα, τα θερμόαιμα ζώα δεν εμπίπτουν μόνο ως πηγή νωπού αίματος, αλλά και ως μεταφορά. Μεταφέρουν αιματοκέφαλους από τόπο σε τόπο.

Τι να κάνετε

Πώς να απαλλαγείτε από ψύλλους σε ένα διαμέρισμα; Πρόκειται για ένα πολύπλοκο και πολύπλευρο ερώτημα. Σήμερα, με την έλευση των σύγχρονων εντομοκτόνων, οι άνθρωποι μπορούν να νικήσουν τα παράσιτα στο συντομότερο δυνατόν, αλλά δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι τα έντομα δεν θα επιστρέψουν σύντομα.

Δεδομένου ότι μπορείτε να απαλλαγείτε από ψύλλους σε ένα διαμέρισμα μόνο αν ανακαλύψετε όλους τους χώρους αναπαραγωγής τους, θα πρέπει να εργαστείτε σκληρά και να σκουπίσετε όλες τις γωνίες.

Το απλό νερό μπορεί να μην είναι αρκετό. Προκειμένου η θεραπεία να είναι επιτυχής, όλες οι επιφάνειες πρέπει να υποβάλλονται σε επεξεργασία με ένα διάλυμα Butoks ή Neostomazana ή τα ανάλογα τους. Πωλούνται σε κτηνιατρικά φαρμακεία χωρίς ιατρική συνταγή και παρέχονται με λεπτομερείς οδηγίες.

Οδηγίες για δράση

Μπορείτε να απαλλαγείτε από τα έντομα στο διαμέρισμα με τη βοήθεια διαφόρων φαρμάκων που είναι ελεύθερα διαθέσιμα σήμερα. Αυτό το "Raptor" και "Raid", "Combat" και μια σειρά αναλόγων.

Πετάξτε όλα τα σκουπίδια αμέσως, γιατί οι προνύμφες των εντόμων μπορούν να παραμείνουν στη σκόνη. Ακριβώς σε περίπτωση, επεξεργαστείτε ένα διαμέρισμα ή ένα σπίτι δύο φορές. Εάν οι ψύλλοι εγκαθίστανται στα μαλλιά ενός ατόμου, σιγουρευτείτε για τη θεραπεία τους με ένα ειδικό σαμπουάν.

Προστασία κατοικίδιων ζώων

Τα σκυλιά και οι γάτες πρέπει να φορούν περιλαίμια με αποτρεπτικά συστατικά ή να χρησιμοποιούν ειδικές σταγόνες. Εάν δεν επιτρέπετε την εμφάνιση εντόμων στα κατοικίδια ζώα σας, τότε οι πιθανότητες να δαγκωθούν από ένα άτομο είναι πολύ λιγότερες.

Οι ψύλλοι γάτας στους ανθρώπους στις περισσότερες περιπτώσεις εμφανίζονται όταν τα κατοικίδια ζώα τους πηγαίνουν για μια βόλτα για να επισκεφτούν λιγότερο καλά περιποιημένους αντιπροσώπους του γένους.

Για να καταλάβουμε εάν τα κατοικίδια ζώα έχουν παράσιτα, αρκεί να παρατηρούν τη συμπεριφορά τους. Μια αλλεργία στους ψύλλους στους ανθρώπους εκφράζεται ως ξύσιμο στο σώμα, ερυθρότητα στο δέρμα.

Στα ζώα, κατ 'αρχήν, τα πάντα είναι τα ίδια. Λόγω της δερματίτιδας, έχουν ένα "τρίγωνο ψύλλων", δηλαδή μια ζώνη φαλάκρας στην κρούστα. Εάν, εκτός από τα ίδια τα παράσιτα, παρατηρηθεί μια τέτοια αντίδραση, τότε χορηγούνται επιπλέον γλυκοκορτικοειδή.

Συμπέρασμα

Δεν υπάρχουν ξεχωριστοί τρόποι για να απαλλαγούμε από τους ψύλλους στους ανθρώπους. Αλλά αυτό είναι κατανοητό, διότι οι αιματοκέφαλοι δεν ζουν στο σώμα μας. Απλώς δεν συνιστάται να χτενίζετε τα τραύματα έτσι ώστε να μην έχουν μολυνθεί.

Είναι καλύτερα να θεραπεύετε τα τσιμπήματα με οποιοδήποτε απολυμαντικό διάλυμα. Όταν κνησμός, ίσως χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε οποιαδήποτε χαλαρωτική αλοιφή.

Και σε κάθε περίπτωση, είναι πολύ πιο εύκολο να τους αποφύγετε να εμφανίζονται στο σπίτι σας. Εάν η πρόληψη δεν έχει αποφέρει αποτελέσματα, θα πρέπει να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε η θεραπεία να είναι ενιαία και αποτελεσματική.

Φλοιούς στους ανθρώπους

Οι περισσότεροι από εμάς πιστεύουμε αφελώς ότι οι ψύλλοι ενοχλούν μόνο τα ζώα, ζουν στα μαλλιά τους και, δαγκώνοντας τους, τρέφονται με το αίμα του ξενιστή, χωρίς να αγγίζουν τους ανθρώπους.

Αλλά ο άνθρωπος είναι επίσης θηλαστικό, επομένως δεν στερείται προσοχής ψύλλων. Επιπλέον, η επιστήμη γνωρίζει επακριβώς τον ανθρώπινο ψύλλο με την ονομασία "Pulex irritans".

Ακόμη χειρότερα, όχι μόνο είναι σε θέση να αγαπάει το ανθρώπινο σώμα για τη διαρκή διατροφή του, αλλά και τους ψύλλους άλλων ειδών που ζουν συνήθως σε τρωκτικά, πουλιά, σκύλους και γάτες.

Φτερά βοοειδών και μικρών βοοειδών, κοτόπουλα, χήνες, κουνέλια που έφεραν από την αυλή στο σπίτι, αφού εγκατέλειψαν τους προηγούμενους ιδιοκτήτες τους, ανέτρεψαν και εγκαταστάθηκαν για μεγάλο χρονικό διάστημα στην κατοικία του λαού, τροφοδοτώντας τώρα το αίμα τους.

Τι μοιάζουν οι ψύλλοι με ένα πρόσωπο

Πολλοί, υποψιάζοντας ένα παρασιτικό δάγκωμα στο σώμα τους, αρχίζουν να αναζητούν τον ένοχο, ενώ δεν ξέρουν πώς βλέπουν οι ψύλλοι πραγματικά στους ανθρώπους.

Έχοντας πιάσει το παράσιτο, είναι απαραίτητο να το εξετάσουμε προσεκτικά προκειμένου να καταλάβουμε αν είναι ψύλλος ή άλλο έντομο. Είναι περίεργο ότι οι ψύλλοι στους ανθρώπους είναι σχεδόν αδιαίρετοι από τους ψύλλους σε άλλα θερμόαιμα ζώα και μοιάζουν παρόμοια. Μόνο ένας ειδικός οπλισμένος με μεγεθυντικό φακό ή μικροσκόπιο μπορεί να καθορίσει τον συγκεκριμένο τύπο παρασίτου.

Η εξέλιξη εξυπηρετούσε το παράσιτο, παρέχοντας μια θαυμάσια δομή του σώματος, ώστε το παράσιτο να πηδήξει δυνατά, να συγκρατείται σφιχτά, να χτυπάει το δέρμα και να κρυφτεί αμέσως μετά τον κορεσμό του αίματος, παραμένοντας σχεδόν αδύνατο στον οικοδεσπότη.

• Οι φλύκοι που μπορούν να δαγκώσουν τους ανθρώπους μοιάζουν μάλλον πεπλατυσμένοι από τις πλευρές, γι 'αυτό είναι πολύ δύσκολο να πιάσουν και να συντρίψουν τον αιματοβαμτό. Αυτή η φόρμα προωθεί την εύκολη μετακίνηση σε ένα απαλό περιβάλλον.
• Η συσκευή των άκρων, αποτελούμενη από 3 ζεύγη ποδιών που καλύπτονται με τρίχες, σχηματίζεται κατά τέτοιο τρόπο ώστε το παράσιτο να μπορεί να πηδήσει μέχρι μισό μέτρο και ύψος μέχρι 30 cm, να κρατήσει καλά στο μαλλί, τα μαλλιά, τα φτερά, στα ρούχα, να κινείται εύκολα και γρήγορα, αλλάζοντας όπως θέλετε γωνία κλίσης και μετακίνηση.
• Το σώμα είναι μικρό, με μήκος μόνο 5 mm, ανάλογα με το είδος, σε όλες τις αποχρώσεις του καφέ, χωρίς φτερά, καλυμμένες με τρίχες, κορυφογραμμές και αιχμές. Στα θηλυκά, κατά τη διάρκεια της ωοτοκίας λόγω της αύξησης της κοιλιάς, το σώμα μπορεί να επιμηκύνει.
• Μια ισχυρή συσκευή μαχαιρώματος και αναρρόφησης είναι εξαιρετικά αναπτυγμένη και προσαρμοσμένη σε έναν παρασιτικό τρόπο ζωής.
• Εξωτερικά, με γυμνό μάτι, τα παράσιτα μοιάζουν με καφέ δημητριακά και μόνο η απίστευτη κινητικότητα τους δίνει μακριά.

Οι προνύμφες, τα αυγά και τα κουτάλια του παρασίτου φαίνονται αρκετά διαφορετικά, αλλά θα είναι επίσης χρήσιμο να αγκαλιάζονται με αυτές τις ιδέες.

1. Τα αυγά είναι πολύ μικρά, λευκά και ημιδιαφανή, όταν φαίνονται μέσα από ένα μεγεθυντικό φακό μοιάζουν με κόκκους ρυζιού.
2. Οι προνύμφες μοιάζουν με σκουλήκια, λευκά μετά την έξοδο από ένα αυγό και με μια μαύρη λωρίδα από ένα σκοτεινό, γεμάτο με τρόφιμα οισοφάγο. Ενεργός και κινητός.
3. Το κουτάβι του παρασίτου αλλάζει το μέγεθος κατά την ωρίμανση. Εάν στην αρχή είναι πολύ μικρό, τότε μέχρι το τέλος γίνεται το μέγεθος ενός ενήλικα. Άσχετο. Σε μια κατάσταση κουκούλι, είναι σε θέση να περιμένει σε δύσκολους καιρούς για μεγάλο χρονικό διάστημα, επιδεικνύοντας τα θαύματα της επιβίωσης.

Αν οι νύμφες, τα κουκούλια ή τα αυγά βρίσκονται στο σπίτι, αυτό είναι ένα σίγουρο σημάδι ότι τα παράσιτα έχουν εγκατασταθεί στο σπίτι.

Τα αιμοφόρα αγγεία κινούνται τόσο γρήγορα ώστε να μπορούν να φαίνονται στο σώμα των ανθρώπων μόνο κατά τη στιγμή του τσιμπήματος και του κορεσμού του αίματος.

Τα συμπτώματα των δαγκωμάτων ψύλλων

Σε αντίθεση με κάποιους άλλους αιματοβαλεστές, οι οποίοι, όταν δαγκώνουν, εισάγουν αναισθητικό στο σώμα του θύματος, ο ψύλλος δεν έχει αυτή την ιδιότητα. Ως εκ τούτου, ένα δάγκωμα ψύλλων σε ένα άτομο προκαλεί μια σειρά από προφανή συμπτώματα και συνέπειες.

Υποκειμενικές αισθήσεις κατά τη διάρκεια μιας επίθεσης από ψύλλους.

• Πόνος κατά τη διάρκεια ενός δαγκώματος.
• Σοβαρή κνησμό αμέσως μετά, που διαρκεί από μία ώρα έως αρκετές ώρες.
• Εξωτερικά σημάδια τσιμπήματα ψύλλων.
• Οίδημα στο χώρο του prokus.
• Μια μικρή εσωτερική αιμορραγία κάτω από το τραύμα, η οποία παρατηρείται για αρκετές ημέρες.

Οι συνέπειες των δαγκωμάτων ψύλλων.

1. Αλλεργικές εκδηλώσεις.
2. Πουλίωση (δερματική βλάβη μετά από δάγκωμα αποκλειστικά από έναν άνθρωπο ψύλλων).
3. Η διείσδυση των περιοχών τσιμπήματος, η φρύξη.
4. Δερματίτιδα.

Απειλή για τους ανθρώπους με δαγκώματα ψύλλων.

• Helminth λοίμωξη.
• Μόλυνση με επικίνδυνες λοιμώξεις (η επιστήμη τους έχει ήδη υπολογίσει περίπου 200).

Προκειμένου να μην συγχέεται η επίθεση ψύλλων με άλλες βλάβες του δέρματος, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ότι αυτός ο αιματολάτης δαγκώνει κυρίως στα πόδια, όχι ψηλότερα από τα γόνατα, και μόνο αν κοιμάται κάποιος, τότε ο εντοπισμός δαγκωμάτων μπορεί να εξαπλωθεί σε ολόκληρο το σώμα. Κατά κανόνα, το παράσιτο κάνει 2 - 3 διάτρηση όχι μακρυά από το άλλο.

Αιτίες της επίθεσης του ψύλλου

Όχι μόνο οι ανθρώπινοι ψύλλοι, αλλά και άλλα είδη, μπορούν να επιτεθούν σε ένα άτομο. Η μόνη διαφορά μεταξύ τους είναι ότι το ανθρώπινο παράσιτο προτιμά το ανθρώπινο αίμα από όλους τους τύπους θηλαστικών ως πηγή σταθερής τροφής.

Στην πραγματικότητα, το παράσιτο μόνο πηδά στον ιδιοκτήτη να τον δαγκώσει και να πάρει αρκετό αίμα, μετά από τον οποίο εγκατέλειψε γρήγορα την πληγείσα περιοχή και προσπαθεί να κρυφτεί σε δύσκολα σημεία, αλλά πιο κοντά στον ιδιοκτήτη. Εδώ, σε άμεση γειτνίαση με την πηγή του φαγητού τους, οι αιματοβατοί γεννούν και γεννούν τους απογόνους τους.

Η εμφάνιση των ψύλλων σε ένα σπίτι ή ένα διαμέρισμα δεν είναι ασυνήθιστο, ειδικά αν υπάρχουν κατοικίδια ζώα. Αλλά ακόμη και στην απουσία τους, ένα έντομο μπορεί να εισέλθει στο σπίτι με παπούτσια ή ρούχα. Με τον ίδιο τρόπο, τα αυγά, οι προνύμφες και τα κουκούλια των ψύλλων εισέρχονται στο ανθρώπινο σπίτι.

Αντιμετώπιση της ψύλλων

Αμέσως μετά την ανίχνευση μιας πληγής από ένα δάγκωμα, η πληγείσα περιοχή πρέπει να αντιμετωπιστεί με ένα αντισηπτικό:

1. ιώδιο.
2. χόρτα;
3. αλκοόλ
4. υπεροξείδιο του υδρογόνου.

Εάν υπάρχουν ενδείξεις αλλεργίας, τότε πρέπει να παίρνετε αντιισταμινικά και ηρεμιστικά. Η καλύτερη διέξοδος για σοβαρά συμπτώματα είναι να δείτε έναν γιατρό.

Για την πρόληψη στην πεζοπορία, το κάμπινγκ, τη διαμονή σε αγρόκτημα ή στο πεδίο, το κυνήγι, είναι καλύτερο να χρησιμοποιείτε ειδικές κρέμες και σπρέι με απωθητικά και φορούν παντελόνια για την προστασία των ποδιών σας. Και φυσικά, θα χρειαστεί ένα σύνολο μέτρων για την πλήρη εξάλειψη των ψύλλων στο σπίτι.

https://bugattack.ru/blohi/chelovecheskaja-bloha.html

Φλοιούς στους ανθρώπους

Οι φλεβάδες "συνοδεύουν" τη ζωή ενός ατόμου από την εποχή που εμφανίστηκε το πρώτο κατοικίδιο ζώο του. Συνήθως αυτά τα έντομα που αιωρούνται στο αίμα παρασιτοποιούνται στα κατοικίδια ζώα μας - γάτες και σκυλιά, και ως εκ τούτου τα συναντάμε αναπόφευκτα.

Αν και προσαρμόζονται σε συγκεκριμένα ζώα, με έλλειψη τροφής, το ανθρώπινο αίμα είναι επίσης κατάλληλο για παράσιτα. Ως εκ τούτου, το άρθρο μας είναι για το τι είναι ένα έντομο και πώς εξαπλώνεται, τι βλάβη κάνει σε ένα άτομο, και αν είναι δυνατόν να απαλλαγούμε από τους ψύλλους μία για πάντα.

Εμφάνιση ψύλλων

Πρόκειται για μικρά έντομα, επομένως δεν είναι πάντα δυνατό να τα παρατηρήσετε αμέσως. Τα τσίμπημα είναι οδυνηρά και ο τόπος τσιμπήματος "υποδεικνύεται" από ένα ροζ σημείο.

Το γονιμοποιημένο θηλυκό φτάνει σε μεγάλο μέγεθος - μέχρι 1,5 cm. Το σώμα χωρίζεται στο κεφάλι και στην κοιλιά, προστατεύεται από μια χιτινώδη μεμβράνη. Κάτω από ένα μικροσκόπιο, ένας ψύλλος μοιάζει με γαρίδα.

Αυτό είναι το πιο βολικό σχήμα σώματος, γιατί βοηθάει να κινείται πιο γρήγορα σε μαλλί ή φτερά, για να κρυφτεί σε απομονωμένες περιοχές.

Τρία ζεύγη ισχυρών άκρων της επιτρέπουν να πηδήσει. Υπάρχουν νύχια στα άκρα έτσι ώστε να μπορείτε να προσκολληθείτε στο παλτό ή σε οποιαδήποτε επιφάνεια.

Η διάρκεια ζωής του παρασίτου κυμαίνεται από μερικούς μήνες έως τρία χρόνια. Πόσο καιρό ένα έντομο θα ζήσει σχετίζεται με τη θερμοκρασία περιβάλλοντος.

Οι υψηλές θερμοκρασίες μειώνουν το προσδόκιμο ζωής, οι χαμηλές θερμοκρασίες παρατείνονται, καθώς σε ψυχρές συνθήκες ο κύκλος ζωής προχωράει αργά.

Τα μάτια βρίσκονται στο κεφάλι, πάνω από τα οποία βρίσκονται οι κεραίες. Χρειάζονται έτσι ώστε το αρσενικό να μπορεί να κρατήσει το θηλυκό κατά τη διάρκεια του ζευγαρώματος.

Τον υπόλοιπο χρόνο δεν εκπληρώνουν κανένα ρόλο. Οι αιχμές και οι τρίχες που καλύπτουν το δέρμα είναι ένα είδος προστασίας, χάρη στο οποίο είναι σχεδόν αδύνατο να χτενιστεί ένας ψύλλος.

Εγχέει σάλιο στην πληγή του ψύλλου έτσι ώστε το αίμα να μην πήζει. Διεισδύει σε ολόκληρο το σώμα της αναζητώντας ένα αιμοφόρο αγγείο. Το παράσιτο σε ένα δάγκωμα είναι πλήρως κορεσμένο, αυξάνεται σε μέγεθος.

Οι φλοιές έχουν ένα ειδικό αισθητήριο όργανο - το πυγίδιιο, που βρίσκεται στην κοιλιά, στο πίσω μέρος του. Το πυρίτιο καλύπτεται με τρίχες που είναι ευαίσθητες και αντιδρούν σε τυχόν διακυμάνσεις στον αέρα, δίνοντας ένα προειδοποιητικό σήμα κινδύνου.

Τύποι ψύλλων και ο κίνδυνος για τους ανθρώπους

Θα μιλήσουμε μόνο για εκείνους τους τύπους ψύλλων που ζουν στα σπίτια μας. Αυτή είναι μια γάτα, σκύλος και ανθρώπινος ψύλλος. Ποια είναι η διαφορά τους;

• Cat ψύλλους: συνηθέστερο ανάμεσα στο βασίλειο των ψύλλων. Σε ένα ζώο, μοιάζει με μικρά κομμάτια βρωμιάς. Οι σκοτεινές εκκρίσεις (περιττώματα) παραμένουν επίσης στο παλτό. Τα αυγά που μοιάζουν με λευκούς κόκκους τοποθετούνται από το θηλυκό στις ρωγμές των δαπέδων, στην ταπετσαρία των επικαλυμμένων επίπλων, κάτω από τα χαλιά. Διαφέρει από το υπόλοιπο σε ένα επίπεδο σώμα και ένα μικροσκοπικό κεφάλι. Είναι οι ψύλλοι γάτων επικίνδυνοι για τον άνθρωπο; Τρέφονται με το αίμα του όταν δεν υπάρχει κύριος οικοδεσπότης κοντά.
• Σκύλος ψύλλος: παράσιτα σε σκύλους, αλλά γάτες, άλογα. Το σώμα είναι ελαφρώς πεπλατυσμένο στα πλάγια. Δεν επισκέπτεται συχνά κάποιον, αλλά με έντονη πείνα δεν περιφρονεί το ανθρώπινο αίμα. Πηδά αρκετά μακριά: τρεις φορές περισσότερο από ό, τι βλέπει. Οι τρίχες επιτρέπουν την καλή συγκράτηση των μαλλιών του ιδιοκτήτη.
• Ανθρώπινος ψύλλος: Συχνά τροφοδοτείται με έξοδα ενός ατόμου, ειδικά εάν μια χαρακτηριστική οσμή προέρχεται από αυτόν και η γραμμή των μαλλιών είναι αρκετά πλούσια. Οι ψύλλοι σε ένα άτομο μπορεί να μην είναι μακρύς, κινούνται σε γάτες ή σκύλους. Σημάδια μιας "επίθεσης" είναι η παρουσία μικρών πληγών που είναι πολύ φαγούρα. Μπορείτε επίσης να παρατηρήσετε μια μικρή σκοτεινή κουκίδα στο σώμα, αυτό είναι ένα παρασιτικό παρασιτικό, το οποίο απορροφά το αίμα με ευχαρίστηση.

Ο ψύλλος ζει χωρίς φαγητό για 1-3 μήνες. Σε αυτή την περίπτωση, το έντομο δεν εμπίπτει σε κινούμενη εικόνα, αλλά απλά γίνεται λιγότερο ενεργό και δεν πολλαπλασιάζεται.

Όταν προκύψουν ευνοϊκές συνθήκες, το παράσιτο έρχεται στη ζωή και αρχίζει να τρέφει εκείνα τα θερμόαιμα που βρίσκονται κοντά.

Είναι ψύλλοι επικίνδυνοι για τον άνθρωπο; Μια τσίμπημα δεν είναι πάντα επικίνδυνη, μόνο σε ορισμένες περιπτώσεις οδηγεί σε θλιβερές συνέπειες. Η πραγματική απειλή είναι ότι το να δαγκώσουμε ένα άλλο ζώο και στη συνέχεια ένα άτομο, ένας ψύλλος είναι ικανός να μεταδώσει λοιμώξεις, μολύνοντας όλα τα δυνητικά του θύματα.

Σημάδια παρασίτου

Οι ψύλλοι ζουν σε ανθρώπους; Συνεχώς - όχι, παράσιτα ζουν για τα μαλλιά κατοικίδιων ζώων για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επισκέπτονται ένα άτομο για να φάει ένα πλούσιο και ικανοποιητικό γεύμα, και στη συνέχεια μπορούν να μετακινηθούν σε μια γάτα ή στο σωρό ενός χαλιού. Αυτές δεν είναι ψείρες που κατοικούν συνεχώς στο σώμα.

Οι ψύλλοι βαμπίρ σβήνουν μόνο τη δίψα τους, μετά την οποία το θηλυκό μπορεί να κρύψει σε ένα απομονωμένο, σκοτεινό και υγρό μέρος για την τοποθέτηση αυγών. Τα αρσενικά μπορούν να ζουν σε απορρίμματα ζώων ή στρωμνή.

Ως εκ τούτου, τα μολυσμένα κλινοσκεπάσματα, τα υπόγεια, τα δοχεία απορριμμάτων μπορεί να αποτελέσουν πηγή κινδύνου, από την οποία θα προέλθει η επίθεση.

Όλες οι γωνιές όπου κρύβονται τα ενοχλητικά ζώα που απορροφούν το αίμα βρίσκονται κοντά σε θερμόαιμα ζώα και ανθρώπους. Παραμένουν αόρατα και εξαφανίζονται μετά από ένα δάγκωμα.

Πώς δαγκώνει ψύλλους έχει περιγραφεί προηγουμένως. Εάν το δέρμα είναι ευαίσθητο, τότε το δάγκωμα μπορεί να είναι οδυνηρό και μικρά κοκκινωπά σημεία εμφανίζονται στο σώμα. Οι φλερς θα επιτεθούν συνεχώς, οπότε πρέπει να ξέρετε πού ζουν:

1. στις ρωγμές του δαπέδου μεταξύ των σανίδων,
2. κάτω από το baseboard ή το όριο
3. σε σωρό χαλιών και επικαλυμμένα έπιπλα,
4. σε σεντόνια και καλύμματα κρεβατιού, ιδιαίτερα χνουδωτά,
5. σε κιβώτια και υπόγεια,
6. στα απορρίματα κατοικίδιων ζώων.

Εδώ μπορούν να αναπαραχθούν τοποθετώντας αυγά και να επιτεθούν στα πιθανά τους θύματα.

Εάν αυτό συμβεί μαζικά, τότε αναπτύσσονται μεγάλες αποικίες. Μέχρι 200 ​​άτομα μπορούν να "ζουν" στα μαλλιά ενός ζώου.

Τι είναι οι ψύλλοι επικίνδυνοι για τον άνθρωπο;

Το δάγκωμα είναι ευαίσθητο, επειδή ένα ένζυμο εισέρχεται στην πληγή με το σάλιο ενός μικρού βαμπίρ, χάρη στο οποίο το αίμα δεν πήζει. Ως εκ τούτου, ένας ψύλλος μπορεί να πάρει αρκετό.

Ένα μικρό σημείο ροζ χρώματος παραμένει στο σημείο του δαγκώματος, το οποίο προκαλεί έντονο κνησμό. Τις περισσότερες φορές τα δάγκωμα είναι σαφώς ορατά στα πόδια.

Βρίσκονται χύμα, με τη μορφή μεσαίων ροζ κουκκίδων σε απόσταση λίγων εκατοστών. Τα τσιμπήματα της ψύλλωσης παρατηρούνται σε άλλα μέρη του σώματος: πιο συχνά στα χέρια, στον αυχένα και στις μασχάλες.

Εάν τα δαγκώματα ψύλλων είναι στην πραγματικότητα παρόντα σε ένα άτομο, τότε υπάρχει πίσσα πίσσας και σαμπουάν ψύλλων που προορίζονται για τους ανθρώπους. Εάν υπάρχουν ροζ πληγές στο σώμα του παιδιού, συμβουλευτείτε έναν γιατρό.

Ανάλογα με τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά, υπάρχουν διάφορες βλάβες στο δέρμα:

• αλλεργίες ποικίλης σοβαρότητας,
• όγκους στην περιοχή του δαγκώματος,
• εμφανίζεται οίδημα και είναι δυνατές οι εσωτερικές αιμορραγίες,
• τα τραύματα μολύνονται και σχηματίζονται έλκη,
• η δερματίτιδα αναπτύσσεται.

Προτού οι ψύλλοι δαγκώσουν τους ανθρώπους, μπορούν να παρασιτίσουν σε άλλα ζώα, να μεταδώσουν λοιμώξεις και να γίνουν παθογόνοι παράγοντες: πανώλης, τυφοειδούς, tularemia, σαλμονέλλωσης, ηπατίτιδας Β και C. Μπορούν επίσης να μεταδώσουν ωάρια ελμινθιάς, που επίσης οδηγούν στην ανάπτυξη παρασίτων μέσα στο σώμα .

Σε 20-50 ημέρες, υπό ευνοϊκές συνθήκες, ο ψύλλος μετατρέπεται σε ενήλικα. Σε χαμηλή υγρασία, η προνύμφη πεθαίνει.

Πώς να απαλλαγείτε από ψύλλους και αν μπορούν να καταστραφούν

Είναι αδύνατο να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας από τα τσιμπήματα · τα κατοικίδια και η στέγαση πρέπει να καθαρίζονται από «απρόσκλητους επισκέπτες». Το πρώτο πράγμα που πρέπει να ξεκινήσετε είναι να ελέγξετε τις γάτες και τα σκυλιά για ψύλλους.

Δεν μπορούν να φανούν, αλλά τα περιττώματα των εντόμων είναι σαφώς ορατά στο μαλλί. Από μαλλί απομακρύνονται τέλεια. Απλά πρέπει να αγοράσετε ειδικά σπρέι ή πηκτώματα, σαμπουάν, περιλαίμια ψύλλων από καταστήματα κατοικίδιων ζώων. Έχοντας υποστεί επεξεργασία με ένα σπρέι, θα πρέπει να βάλετε ένα κολάρο, έτσι ώστε το κατοικίδιο ζώο σας να μην μολυνθεί ξανά.

Είναι ιδιαιτέρως απαραίτητο να επεξεργαστούν υφαντά υφάσματα: χαλιά, χαλιά, καλύμματα. Τα σκουπίδια που κοιμούνται τα κατοικίδια ζώα είναι καλύτερα να καταστρέφονται.

Πρέπει να δώσετε προσοχή σε τυχόν ρωγμές, βάσεις, τρύπες στους τοίχους όπου μπορεί να κρύβονται ενοχλητικά έντομα. Αρχικά, θα πρέπει να κενούτε καλά το σπίτι και στη συνέχεια να προχωρήσετε στην αποξήρανση.

Θα πρέπει να απενεργοποιήσετε τις συσκευές θέρμανσης, να βγάλετε τα κατοικίδια ζώα, να συσκευάσετε προσεκτικά τα τρόφιμα και είναι σκόπιμο οι ιδιοκτήτες του διαμερίσματος να εγκαταλείψουν το σπίτι για μερικές ημέρες, δεδομένου ότι οι περισσότεροι πόροι για τους ψύλλους είναι τοξικοί. Η θεραπεία θα πρέπει να επαναλαμβάνεται μετά από 2 εβδομάδες, καθώς το στάδιο των προνυμφών του ψύλλου είναι αρκετά μεγάλο.

Θεραπείες για τους ψύλλους στους ανθρώπους

Η επιλογή των εργαλείων επεξεργασίας του σπιτιού είναι σχετικά μικρή λόγω της ειδίκευσης των τροφίμων στα έντομα. Δεν θα φάει το δηλητηριασμένο δόλωμα, το φαγητό τους είναι αίμα. Εάν οι ψύλλοι σε ένα άτομο εγκαταστάθηκαν σε ένα διαμέρισμα, τότε καταστρέφονται χρησιμοποιώντας δύο ουσίες που έχουν διαφορετικά αποτελέσματα:

1. Ψεκασμοί και αερολύματα που διεισδύουν στο σώμα του παρασίτου με αέρα. Λόγω της γρήγορης δράσης, η άρση των ψύλλων δεν θα είναι δύσκολη.
2. Σκόνες και εναιωρήματα που διαπερνούν χιτινικές επικαλύψεις εντόμων. Δεν ενεργούν τόσο γρήγορα, επιμελώς, καταστρέφοντας όλα τα παράσιτα.

Το πιο δημοφιλές ψεκασμό ψύλλων είναι ο Raptor. Χρησιμοποιούνται επίσης για την απολύμανση Sulfac, Chlorpyrimark, Tetrix, Effektiv ultra. Μετά τη θεραπεία, το διαμέρισμα πρέπει να πλυθεί καλά για να καταστρέψει τα κατάλοιπα τοξικών ναρκωτικών.

Δεν είναι απαραίτητο να χρησιμοποιείτε οποιαδήποτε δηλητηριώδη παράγοντες που έχουν πέσει στο χέρι. Αυτό όχι μόνο δεν θα αποφέρει αποτελέσματα, αλλά μπορεί επίσης να οδηγήσει σε μεταλλάξεις ψύλλων και θα είναι ακόμη πιο δύσκολο να τις απομακρύνουμε στο μέλλον.

Μετά την επεξεργασία, οι υπάλληλοι ασφαλείας θα εξηγήσουν πώς να καθαρίσουν την αίθουσα μιας τοξικής ουσίας, να παράσχουν εγγυήσεις και, αν χρειαστεί, να την επεξεργαστούν ξανά.

Μετά την επεξεργασία και τον καθαρισμό του διαμερίσματος με σκοπό την πρόληψη, τοποθετούμε στις γωνίες, κατά μήκος των σανίδων, κάτω από τα χαλιά, φρέσκια ή ξηρή αψιθιά με ταξιανθίες.

Ο ψεκασμός του δωματίου και του βάμματος του τάνσυ θα βοηθήσει. Μπορούν όχι μόνο να τρομάξουν, αλλά και να καταστρέψουν εν μέρει τα έντομα.

Θεραπεία δαγκώματος

Η γενική ακολουθία των ενεργειών αφού έχετε δαγκώσει με ψύλλους είναι η εξής:

• απολύμανση της πληγής με αντισηπτικό,
• την απομάκρυνση της φλεγμονής με κρύα συμπίεση,
• την εφαρμογή κεφαλαίων για να σταματήσει ο κνησμός και ο ερεθισμός.

Εάν τα τσιχλιωμένα μέρη είναι πολύ φαγούρα και φλεγμονώδη, τότε είναι απαραίτητη η πρώτη βοήθεια:

1. Σκουπίστε το δάγκωμα με νερό χρησιμοποιώντας σαπούνι. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αντισηπτικά Boro-plus ή Calamine Lotion.
2. Αφαιρούμε τη φλεγμονή με διάλυμα ξύδι μηλίτη μήλου με νερό (1: 1) ή παγάκια τυλιγμένα σε μια χαρτοπετσέτα και προσαρτημένα στην περιοχή τσίμπημα.
3. Για να αφαιρέσουμε τον κνησμό, αντιμετωπίζουμε τον τόπο του χτενίσματος με μια λύση σόδας ψησίματος με αδύναμη συγκέντρωση. Για να γίνει αυτό, προσθέστε 1 κουταλάκι του γλυκού σε 200 ml νερού. σόδα και σκουπίστε περιοδικά τις πληγές.
4. Εάν είναι απαραίτητο, χρησιμοποιήστε κρέμες φαρμακείου, οι οποίες υποδεικνύουν ότι προορίζονται για τσιμπήματα εντόμων. Για τη χρήση άλλων φαρμάκων είναι απαραίτητη η διαβούλευση με το γιατρό.
5. Χρησιμοποιούμε την παραδοσιακή ιατρική. Κάνουμε λοσιόν από το χυμό της πικραλίδας, καλέντουλα, μαϊντανό, καλαμπόκι (χωριστά). Καλή βοήθεια από τη φλεγμονή και ένα ισχυρό αφέψημα του πράσινου τσαγιού.

Συνήθως τα μέτρα αυτά βοηθούν καλά και δεν απαιτείται περαιτέρω βοήθεια. Αλλά με μια ισχυρή αλλεργική αντίδραση ή δηλητηρίαση, δεν μπορείτε να το κάνετε χωρίς τη βοήθεια ενός γιατρού. Εάν οι πληγές άρχισαν να εξασθενούν, η θερμοκρασία αυξάνεται, εμφανίζεται η κνίδωση, τότε πρέπει να καλέσετε ένα ασθενοφόρο.

Αλλά αυτές οι περιπτώσεις είναι η εξαίρεση παρά ο κανόνας. Η απάντηση στο ερώτημα κατά πόσο οι ψύλλοι άνθρωποι δαγκώνουν είναι προφανές. Αυτό είναι ένα γεγονός που δεν μπορείς να διαφωνήσεις. Αλλά δεν πρέπει να φοβάσαι.

Τα σύγχρονα μέσα για τον έλεγχο των παρασίτων εντόμων είναι αρκετά αποτελεσματικά και τα δαγκώματα συνήθως περνούν μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Το κύριο πράγμα είναι να κρατήσετε το διαμέρισμά σας και τα κατοικίδια καθαρά, παρατηρώντας προληπτικά μέτρα. Και τότε η εξοικείωση με τους ψύλλους βαμπίρ μπορεί να αποφευχθεί.

Μπορούν οι ψύλλοι να ζουν σε ανθρώπους

Ο ψύλλος είναι το πιο διάσημο παράσιτο, του οποίου ο μεταφορέας είναι κυρίως ζώα και πουλιά. Τα αντικείμενα της επίθεσης τους μπορεί να είναι οποιεσδήποτε θερμόαιμα πλάσματα.

Και οι άνθρωποι δεν αποτελούν εξαίρεση. Ωστόσο, η άποψη ότι οι ψύλλοι μπορούν να ζήσουν σε ένα άτομο δεν δίνει πολλά ανάπαυλα. Ας δούμε αν αυτό είναι λάθος ή όχι.

Σε ποιες συνθήκες ζουν οι ψύλλοι;

Ο κύριος τρόπος μετακίνησης αυτών των εντόμων είναι με ισχυρά πόδια που τους επιτρέπουν να αποκρούσουν δυνατά, κινούνται γρήγορα σε άλλο μέρος του σώματος ή άλλου φορέα. Και η απάντηση στο ερώτημα αν οι ψύλλοι πηδούν στους ανθρώπους είναι προφανές - ναι.

Ο άνθρωπος τους εξυπηρετεί αποκλειστικά ως πηγή τροφής. Επομένως, εάν ένα έντομο πεινάει, αρχίζει να ψάχνει φαγητό.

Στην περίπτωση αυτή, ψύλλοι άλμα σε οποιοδήποτε ζώο ή πουλί που είναι στην περιοχή τους. Εάν δεν υπάρχουν, τότε μπορούν να αντικατασταθούν από ανθρώπους.

Αυτό εξηγεί τις περιπτώσεις που οι ψύλλοι βρίσκονται στα μαλλιά ενός ατόμου ή στο σώμα. Μαλλί και κάλυψη με φτερά - το βέλτιστο περιβάλλον για τον οικότοπό τους.

Τα αντικείμενα της ανάπτυξης των ψύλλων είναι:

• χώροι φύλαξης / ζώντα ζώα και πτηνά (σε άγρια ​​κατάσταση, παράσιτα εγκαθίστανται σε φωλιές πουλιών, λακκούβες τρωκτικών και άλλων θηλαστικών, σε κατοικίδια ζώα - απευθείας στα απορρίματα κατοικίδιων ζώων ή σε μέρη συχνής διαμονής τους).
• υπόγειες και σοφίτες, κελάρια και άλλες περιοχές όπου υπάρχει μεγάλη συσσώρευση σκόνης, καθώς και αντικείμενα που έχουν ταπετσαρία ύφασμα (επικαλυμμένα έπιπλα, χαλιά με πυκνό σωρό, κλπ.).
• τη γραμμή των ζώων.

Οι άνθρωποι έχουν ψύλλους; Όχι, δεν το κάνουν. Μπορούν να δαγκώσουν ένα άτομο, αλλά η συνεχής παραμονή στο σώμα αποκλείεται. Αυτό οφείλεται στην έλλειψη βέλτιστων συνθηκών για την κατοίκησή τους, δηλαδή σε μια εκτεταμένη και πυκνή γραμμή των μαλλιών, όπου μπορείτε να κρύψετε.

Τις περισσότερες φορές, τα έντομα που εγκαθίστανται στο κατοικίδιο ζώο δεν αντιδρούν καθόλου στην εγγύτητα ενός ατόμου, αφού έχουν αφθονία τροφής.

Για τον ίδιο λόγο, δεν αφήνουν το αντικείμενο της άνετης διαμονής τους. Η επίθεση εκτελείται μόνο από πεινασμένα άτομα, τα οποία μπορούν να οδηγηθούν στο σπίτι από το δρόμο.

Οι ψύλλοι ζουν σε ανθρώπους

Περιπτώσεις όπου ξεκινούν τα παράσιτα όπου απουσιάζουν τα ζώα δεν είναι ασυνήθιστα. Οι φλεβών στο ανθρώπινο σώμα εμφανίζονται περιοδικά μόνο όταν το έντομο είναι πεινασμένο.

Δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ των τύπων των παρασίτων. Η τροφή προτεραιότητας του ανθρώπινου ψύλλου είναι, συνεπώς, ανθρώπινο αίμα.

Ωστόσο, ελλείψει κατάλληλου αντικειμένου κοντά, το παράσιτο θα επιτεθεί στο ζώο. Και αντίστροφα. Σκύλος, γάτα, αρουραίος και άλλες ποικιλίες εντόμων απουσία της απαιτούμενης πηγής τροφής θα δαγκώσει τους ανθρώπους.

Έτσι, συνεχώς ψύλλοι σε ένα άτομο δεν μπορεί να είναι. Οι παράσιτοι κάνουν περιοδικές επιδρομές για να ικανοποιήσουν την πείνα τους. Η κατάσταση διαφέρει από τα ζώα.

Εάν τα έντομα έχουν βρει έναν άνετο βιότοπο, θα παραμείνουν εκεί. Ως εκ τούτου, είναι πολύ σημαντικό να ληφθούν έγκαιρα μέτρα για την εξάλειψή τους, τόσο από το ζώο όσο και από όλο το έδαφος κοντά σε αυτό. Στην ιδανική περίπτωση, ακόμη και αν οι ψύλλοι είναι μόνο για το κατοικίδιο ζώο, είναι καλύτερο να πραγματοποιηθεί εντομοκτόνο θεραπεία σε όλο το σπίτι.

Γιατί οι ψύλλοι δεν ζουν σε ανθρώπους; Γιατί:

1. η θερμοκρασία του ανθρώπινου σώματος είναι ελαφρώς χαμηλότερη από ό, τι στα ζώα.
2. οι άνθρωποι δεν έχουν την απαραίτητη εξωτερική κάλυψη στην οποία τα έντομα θα μπορούσαν να κρυφτούν και να παραμείνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα (οι ανθρώπινες τρίχες δεν έχουν την πυκνότητα και την πυκνότητα που είναι εγγενή στα ζώα).
3. οι συνήθεις διαδικασίες υγιεινής καθιστούν αδύνατη την παρατεταμένη έκθεση του παρασίτου στο δέρμα.

Δεδομένων των παραπάνω γεγονότων, το ερώτημα αν οι ψύλλοι μπορούν να ζήσουν σε ανθρώπινες τρίχες μπορεί να θεωρηθεί ρητορικό. Δεν μπορούν. Ωστόσο, άλμα καλά, γι 'αυτό δεν είναι δύσκολο για αυτούς να είναι σε δημόσια ανά πάσα στιγμή.

Ένα άλλο πράγμα είναι εάν τα ψύλλους ψύλλων είναι επικίνδυνα για τον άνθρωπο. Και εδώ η απάντηση είναι σαφής - ναι. Δεδομένου ότι τα έντομα παράσιτα σε διάφορους φορείς, είναι φορείς μιας ευρείας ποικιλίας ασθενειών, που κυμαίνονται από εγκεφαλίτιδα και ηπατίτιδα, και τελειώνουν με πανώλη, άνθρακα και τυφοειδές. Ιδιαίτερα επικίνδυνο είναι τα είδη αρουραίων και κοτόπουλων.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η πιθανότητα εμφάνισης άλλων ειδών ψύλλων σε κατοικίδια ζώα είναι ελάχιστη. Ειδικά στην πόλη. Η κατάσταση είναι πιο περίπλοκη για τους χωρικούς που κτηνοτροφία και πουλερικά, καθώς και ιδιοκτήτες ιδιωτικών κατοικιών.

Προκειμένου να αποφευχθεί η εμφάνιση εντόμων, οι ειδικοί συνιστούν να πραγματοποιηθεί η προληπτική επεξεργασία των κατοικιών και των γύρω περιοχών (κτηνοτροφία).