Μυρωμένος ομοίωμα ξυλουργού - εμφάνιση, περιγραφή, μέθοδοι αγώνα

Καλημέρα. Στην ιστοσελίδα μου υπάρχει ένας μικρός κήπος. Αγαπώ πραγματικά τα φρέσκα μήλα και τα αχλάδια, επομένως φροντίζω προσεκτικά τα δέντρα.

Και η πρόσφατη επιθεώρησή τους με έκανε να είμαι δύσπιστος: στον κορμό σε διάφορα μέρη παρατήρησα κόκκινο-καφέ καταθέσεις.

Δεν υπήρχε καμία αμφιβολία - αυτό είναι το αποτέλεσμα της δραστηριότητας της κάμπιας του οσμήστου ξυλουργού. Ήταν αδύνατο να χρονοτριβεί, κι έτσι αμέσως άρχισα να λαμβάνω ενεργά μέτρα για να προστατεύσω τον κήπο μου. Τώρα θα μοιραστώ μαζί σας λεπτομέρειες σχετικά με αυτό το παράσιτο και πώς να το αντιμετωπίσετε.

Το οσμηρό ξύλο Cossus cossus L.

Ο οσμηρός (ιτιάς) δέντρο-φορέας είναι ένα σοβαρό παράσιτο των κήπων και των χώρων πρασίνου. Το παράσιτο είναι γνωστό για τη χαρακτηριστική μυρωδιά και το έντονο χρώμα των κάμπιων.

10 εκατοστά κάμπιες του ξύλου μπορούν να δουν ακόμα και στην πόλη, στο έδαφος ή στην άσφαλτο των πεζοδρομίων κάτω από τα δέντρα κατά τη μετακίνησή τους σε νέες θέσεις σίτισης.

Η λεύκα στους αστικούς χώρους πρασίνου είναι επίσης σοβαρά κατεστραμμένη.
Ακριβώς πεταλούδες οι ίδιοι, αδιάφοροι, αδέξιοι, με μια παχιά κοιλιά και σκούρο γκρι φτερά, βρίσκονται στους κορμούς δέντρων τον Ιούνιο.

Μορφολογία

Imago Οι πεταλούδες έχουν πτέρυγα 75-100 mm. Τα μπροστινά φτερά της πεταλούδας είναι σκούρα γκρι ή καφέ σε πολλές μαύρες κουκίδες και εγκεφαλικά επεισόδια. Τα πίσω φτερά είναι γκρίζα-καφέ, με κυματιστές γραμμές πιο σκούρου χρώματος. Το σώμα είναι πυκνά καλυμμένο με τρίχες, η κοιλιά είναι σκοτεινή με ελαφρύτερες εγκάρσιες λωρίδες, στενεύει μέχρι το τέλος. Το πίσω μέρος του στήθους είναι λευκό πίσω, με μαύρο γιακά.

Τα αυγά. Αυγά επιμήκη, ανοιχτό καφέ, με σκούρες λωρίδες, 1,5 mm.
Λιβάτες μήκους μέχρι 10 εκ. Κάμπιες μετά την έξοδο από τα αυγά του κρέατος κόκκινου χρώματος, στη συνέχεια γίνονται κιτρινο-κόκκινα με καφετί κόκκινη πλάτη, λαμπερή μαύρη κεφαλή και ραχιαίες ασπίδες.

Το αλεσμένο άλευρο χύνεται από τις κατεργασμένες κινήσεις. Οι κινήσεις τρυπιούνται στους κορμούς, ο χυμός που αναμιγνύεται με τα περιττώματα του παρασίτου απελευθερώνεται από τις θέσεις βλάβης. Τα κουτάλια είναι σκούρα καφέ, μήκους περίπου 30 mm, που περικλείονται σε κουκούλια ξύλου.

Πριν από την εμφάνιση του imago, η chrysalis ωθείται από την κεφαλή του κουκούλι πρώτα από το έδαφος ή το άνοιγμα εξόδου του περάσματος στο ξύλο κατά περίπου το ήμισυ του μήκους.

Ανάπτυξη

Imago Πεταλούδες πετούν το καλοκαίρι τον Ιούνιο-Ιούλιο, βάζουν τα αυγά στις ρωγμές του φλοιού δέντρων. Δραστηριοποιούνται κυρίως το βράδυ και τη νύχτα. Το θηλυκό τοποθετεί μέχρι και 1000 αυγά σε μικρούς σωρούς καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής του, χύνοντας τους με καφέ ταχείας σκλήρυνσης υγρό.

Τα αυγά. Οι πεταλούδες δεν χρειάζονται πρόσθετη διατροφή για την ωοτοκία. Η ανάπτυξη αυγών διαρκεί 10-12 ημέρες.

Έχοντας χειμωνιάτικα, βλάπτουν το ξύλο, γεμίζοντας μέσα του μεγάλες οβάλ περάσματα, κάθε κάμπια είναι δική του. Ζουν κάτω από το φλοιό για 2 χρόνια. Δαγκώνουν μέσα από τις διαβάσεις από κάτω προς τα πάνω με λοξές εγκάρσιες διόδους και γκαλερί. Κατά το τρίτο έτος της ζωής τους, κόβονται σε ξηρά κούτσουρα, σε περάσματα κομμένα σε κορμούς δέντρων ή ρηχά στο έδαφος.

Ντόλι. Σχολιάζουν τον Μάιο-Ιούνιο, έχοντας προετοιμάσει προηγουμένως ένα κατάστημα. Η φάση των νεογνών διαρκεί από 12 έως 45 ημέρες. Ο πλήρης κύκλος ανάπτυξης παρασίτων είναι 2 χρόνια. Πεταλούδες αναδύονται από τα κουβάρια την άνοιξη του 3ου έτους.

Μορφολογικά στενά είδη

Σύμφωνα με τη μορφολογία (εξωτερική δομή) των ενηλίκων, οι πεταλούδες του είδους Cossus modestus είναι πλησιέστερες. Διαφέρουν από τα περιγραφόμενα είδη σε μέγεθος - το άνοιγμα των πτερυγίων δεν υπερβαίνει τα 40 mm. Επιπλέον, στα αρσενικά γεννητικά όργανα, η ανώτερη άκρη της βαλβίδας είναι χωρίς αναστροφή των λοβών, και η κορυφή της βαλβίδας είναι έντονα σφηνοειδής.

Γεωγραφική επικράτηση

Το εύρος των οσμών μυρωδιού περιλαμβάνει την Ανατολική και τη Δυτική Ευρώπη, τον Καύκασο, τη Δυτική Σιβηρία, τη Βόρεια Αφρική, τη Μικρά Ασία και τη Δυτική Ασία.

Malware

Οι κάμπιες βλάπτουν το μήλο, το δαμάσκηνο, το αχλάδι, πολύ συχνά δρυς, ελάτη, σημύδα, κεράσι πουλιών, λεύκες, ιτιές και άλλα είδη δέντρων σε πάρκα, δασικές ζώνες και δάση.

Τα πιο επηρεασμένα είναι δέντρα με μαλακό ξύλο, στα άκρα του δάσους, ή μοναχικά, που βρίσκονται σε ένα πεδίο ή σε λιβάδια. Τα κατεστραμμένα δέντρα γίνονται λιγότερο ανθεκτικά σε διάφορες μυκητιακές και βακτηριακές ασθένειες.

Το πρώτο έτος της ζωής, οι προνύμφες ζουν κάτω από το φλοιό ενός δέντρου με ολόκληρα κοπάδια που αποτελούνται από αρκετές δεκάδες ή ακόμα και εκατοντάδες άτομα σε ένα δέντρο, σημαντικές περιοχές καμπύμνου που ξεφλουδίζουν, προκαλώντας το στέγνωμα του φλοιού. Μπορείτε να δείτε τον φλοιό που υστερεί πίσω από τον κορμό.

Καταπολέμηση

Φυτοφάρμακα:

1. Χημικά εντομοκτόνα: Ψεκασμός κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου: Dimilin, SP
2. Βιολογικά εντομοκτόνα: Ψεκασμός κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου: Lepidocide, P

Μηχανικές μέθοδοι. Η επιτυχία στον έλεγχο των παρασίτων προέρχεται από την καταπολέμηση των νεαρών κάμπιων που εξακολουθούν να ζουν σε συστάδες κάτω από το φλοιό. Αφού οι κάμποι έχουν εξαπλωθεί και άρχισαν να βλάπτουν βαθύτερα τμήματα ξύλου, είναι πιο δύσκολο να τα αντιμετωπίσουμε.

Αν βρεθούν κατεστραμμένα δέντρα με κάμπιες κάμπιων, είναι απαραίτητο να καθαρίσετε το νεκρό και υστερόμενο φλοιό με ένα μαχαίρι κήπου, να καταστρέψετε τις προνύμφες, να λιπάνετε τις πληγές με άργιλο με ασβέστη, ποικιλίες κήπων, ασβέστη με διάλυμα θειικού χαλκού.

Χημικές μέθοδοι. Σε πολύτιμα είδη δέντρων, οι βαμβακερές μπάλες που είναι βρεγμένες με εντομοκτόνα τοποθετούνται στις διαδρομές των κάμπιων για να τις καταστρέψουν.

Επίσης, στους κήπους, προκειμένου να διατηρηθούν τα μεμονωμένα δένδρα που έχουν υποστεί βλάβη από τις κάμπιες, διαλύματα εντομοκτόνου οργανοφωσφορικών εγχέονται στις δίοδοι τους με ένα λάστιχο ή σύριγγα από καουτσούκ.

Βιολογικές μέθοδοι. Οι κάμπιες και τα κουτάλια του οσφρησίας ξυλουργού καταστρέφουν τα πουλιά - κούκος, πίκα, βυζιά, δρυοκολάπια, κοράκια, μάγια, ορειά και άλλα. Οι αναβάτες από διάφορες οικογένειες προσβάλλουν επίσης κάμπιες από παράσιτα.

Εάν ο καιρός είναι υγρός, κάποια παράσιτα πεθαίνουν από ασθένειες που προκαλούνται από μύκητες και βακτήρια. Η προσέλκυση εντομοκτόνων πτηνών στους κήπους μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στη μείωση του αριθμού των ευωδών ξύλων.

Τι είδους κάμπια;

Μία μεγάλη πεταλούδα που δεν μοιάζει με πεταλούδα και μοιάζει με νυχτερινό σκώρο και, με τον ίδιο τρόπο, οδηγεί σε νυχτερινό τρόπο ζωής, μπορεί να γίνει αρκετά μεγάλη ενόχληση για τον κήπο. Και το σημείο δεν είναι καν σε αυτό.

Woody οσμή (λατινική ονομασία Cossus ligniperda Fr.) είναι διαδεδομένη σε όλη τη Ρωσία. Αυτή η κάμπια είναι αρκετά επιβλαβής για κάποια φυλλοβόλα δέντρα. Στο πρώτο μισό του καλοκαιριού, μια πεταλούδα τοποθετεί αυγά σε φυλλοβόλα δέντρα στην κάτω πλευρά του κορμού.

Μια δέσμη των αυγών χύνεται προσεκτικά με ρητινώδη χυμό, το οποίο κρατά σφιχτά την τοιχοποιία στην επιφάνεια του κορμού και το προστατεύει. Οι κάμπιες εκκολάπτονται αρκετά σύντομα, τρώνε γύρω από την κορυφαία στρώση ξύλου - σομφό, και βυθίζονται κάτω από το φλοιό, όπου περνούν ήρεμα τον πρώτο χειμώνα τους.

Ο λόγος για τη γλυκιά μυρωδιά του ξύλου

Είναι ενδιαφέρον ότι η κάμπια, που μεγαλώνει, αλλάζει χρώμα. Τώρα αυτή η κάμπια γίνεται ροζ μόνο στην κοιλιά, και η πλάτη της γίνεται καστανή. Η ενήλικη κάμπια καλύπτεται με αραιές τρίχες και φτάνει σε μήκος 10cm.

Επιπλέον, η μυρωδιά που προέρχεται όχι μόνο από μια ζωντανή κάμπια, αλλά και από μια μουμιοποιημένη, είναι αρκετά δυνατή. Από αυτό, μπορείτε ακόμη και να διαπιστώσετε ότι το δέντρο έχει πληγεί από δασύκο.

Σε πολλά φόρουμ κήπων στο Διαδίκτυο, πολλοί χρήστες ενδιαφέρονται για τη μυρωδιά των δέντρων. Εδώ είναι η απάντηση - μια έντονη οσμή μυρωδιά εκπέμπει μια κάμπια ξύλο. Και, αν υπάρχουν πολλές κάμπιες, τότε η μυρωδιά από αυτές ακούγεται ακόμη και σε απόσταση αρκετών μέτρων από το δέντρο. Ωστόσο, μπορεί να είναι πολύ αργά για να σώσετε το δέντρο.

Το γεγονός είναι ότι αρχικά η πεταλούδα τοποθετεί τα αυγά της, επιλέγοντας άρρωστα, εξασθενημένα δέντρα. Εάν επιβιώσουν μεμονωμένα δείγματα, τότε το δέντρο δεν κινδυνεύει. Εάν αναπτύσσονται σε μεγάλους αριθμούς κάτω από το φλοιό, τότε μπορούν να καταστρέψουν γρήγορα το δέντρο.

Και ο λόγος για αυτό είναι ότι το γεγονός της μόλυνσης εντοπίζεται αρκετά αργά. Λοιπόν, δεν είναι συνηθισμένο να ρίχνεις δέντρα στη χώρα μας για να εντοπίσουμε τα ξυλώδη σκουλήκια. Αλλά, αν υπάρχουν τρύπες στον κορμό, η έξοδος του οποίου καλύπτεται με αλεύρι τρυπανιού και χυμό ξύλου απελευθερώνεται, τότε αυτό είναι.

Δυστυχώς, στα τελευταία στάδια της μόλυνσης (όταν τα φύλλα στεγνώνουν και το μεγαλύτερο μέρος της στεφάνης πετάει γύρω), είναι ήδη άχρηστο να πολεμάς την κάμπια. Είναι σημαντικό να αποφευχθεί η μόλυνση των δέντρων που το περιβάλλουν.

Μέτρα ελέγχου

Η κάμπια αδρανοποιείται δύο φορές κάτω από το φλοιό, κάνοντας μακρές διαμήκεις διαβάσεις στο ξύλο από τον πυθμένα προς την κορυφή του κορμού με εγκάρσιες γκαλερί, διακόπτοντας τη ροή σίτου. Στις αρχές του τρίτου καλοκαιριού, κάμπιες κάμπιες, που βρίσκονται σε άμεση γειτνίαση με την έξοδο στην επιφάνεια.

Η περίοδος των νεοσσών διαρκεί από δύο εβδομάδες έως ένα και ενάμιση μήνα, μετά την οποία μια πεταλούδα αποχωρίζεται από το στήθος του μητρικού δέντρου. Μερικές φορές μια κάμπια ξύλο ψάχνει για ένα άλλο μέρος για να καμήσω.

Ανεξάρτητα μέτρα για την καταπολέμηση του ξυλουργού δεν είναι πολύ ευρεία. Αν είδες χαρακτηριστικά ανοίγματα στον κορμό ή συνειδητοποιήσατε ότι η αιτία της μυρωδιάς ξιδιού από ξυλώδη φυτά είναι η ήττα της κάμπιας κολοκυθιάς, μπορείτε να λάβετε τα ακόλουθα μέτρα για να ελέγξετε τις κάμπιες:

Woody οσμή (συνηθισμένη ή ιτιά)

Το μέγεθος της πεταλούδας είναι 35-45 mm. Πλέγμα φτερών - 68-96 mm. Μια παχιά πεταλούδα με ένα τεράστιο σώμα, βαμμένο σε γκρι ή καφέ αποχρώσεις, με ένα μικρό σκούρο μοτίβο. Και τα τέσσερα φτερά είναι θαμπό, γκρίζα-καφέ, κοιλιά με αξιοσημείωτα γκρι και μαύρα δαχτυλίδια. Σε ξεκούραση, η πεταλούδα διπλώνει φτερά γύρω από το σώμα και μοιάζει με θραύσμα ενός κλάδου.

Διανέμεται σε όλη την Ευρώπη, καθώς και στη Βόρεια Αφρική και την Ασία. Ζει σχεδόν παντού όπου υπάρχουν φυλλοβόλα δέντρα. Ένα εργοστάσιο τροφοδοσίας είναι ξύλο διαφόρων σκληρών ξύλων, στο οποίο μια κάμπια γελάει μέσα από περάσματα. Πεταλούδα χρόνια τον Ιούνιο-Ιούλιο, ενεργή τη νύχτα.

Οι νεαρές κάμπιες ζουν κάτω από το φλοιό και διαπερνούν τις δίοδοι στο ξύλο. Μια κάμπια μπορεί να χειμωνιάζει τρεις ή τέσσερις φορές πριν την κοκκίνισμα. Οι κάμπιες ενηλίκων εγκαταλείπουν το δέντρο και κόβουν σε ένα κουκούλι υπόγειο. Οι κάμπιες έχουν μια απότομη χαρακτηριστική οσμή.

Κάμπιες από εύοσμη ξυλεία (Cossus cossus)

Ο ευωδικός ξυλώδης σκώληκας ή ξυλώδης ιός (Cossus cossus) είναι μια νυχτερινή πεταλούδα της οικογένειας Woodworm. Το άνοιγμα των πτερυγίων του αρσενικού είναι 65-70 χιλιοστά, τα θηλυκά - 75-100 χιλιοστά. Το αρσενικό είναι κάπως μικρότερο από το θηλυκό.

Τα εμπρόσθια φτερά της πεταλούδας είναι από γκρίζο-καστανό έως σκούρο γκρι με μαρμάρινο μοτίβο και αδιαφανή θολά γκρι-λευκά σημεία, καθώς και σκούρες εγκάρσιες κυματιστές γραμμές. Τα οπίσθια φτερά είναι σκούρα καφέ με μαύρες μαύρες κυματιστές γραμμές.

Ευπαθείς κάμπιες ξυλώδους - ξυλοφάγους, ζωοτροφές σε ξύλο. Κάμπιες της πρώτης εποχής ροζ ή κερασιού-κόκκινου χρώματος, των τελευταίων ηλικιών - καφέ-κόκκινο με πιο σκούρο πίσω και μαύρο κεφάλι.

Στο τέλος της ανάπτυξής τους, φτάνουν τα 80-120 χιλιοστά. Οι κάμπιες καταβυθίζονται σε ένα θάλαμο που καρφώνεται στο ξύλο στο τέλος του εγκεφαλικού επεισοδίου μέσα στον κορμό, καλυμμένο με φελλό από αλεύρι από τρυπάνι.

Οι κάμπιες της πρώτης ηλικίας κρατούν σε ομάδες, δαγκώνουν κάτω από το φλοιό και σχηματίζουν μια εκτεταμένη κοινή πορεία στην επιφάνεια του βοστού. Αργότερα, οι νεαρές κάμπιες βλάπτουν το στέλεχος του βλαστού και το καμπύμιο, όπου πραγματοποιούν πολυάριθμες επικοινωνιακές κινήσεις γεμάτες με αλεύρι και περιττώματα.

Μετά τον πρώτο χειμώνα, κάθε κάμπια κάνει ξεχωριστή κίνηση βαθιά μέσα στο ξύλο και στη ρίζα του κορμού, στην οποία συνεχίζει να αναπτύσσεται. Η πορεία μιας ενήλικης κάμπιας είναι μια μεγάλη οπή ευρείας ωοειδής με διάμετρο 12-16 mm.

Στα παλιά δέντρα με πυκνό φλοιό στο κάτω μέρος του κορμού, οι κάμπιες τρώνε ξεχωριστά μεγάλα περάσματα μόνο μετά τον πρώτο χειμώνα. Σε λεπτές κορμούς με ομαλό φλοιό, οι κάμποι εισχωρούν στο ξύλο νωρίτερα, συνήθως μέσα σε ένα μήνα μετά την εκκόλαψη.

Πριν από την κουτάβια, συνήθως στα τέλη του καλοκαιριού - το φθινόπωρο, η κάμπια των ιτιών της ιτιάς-ιγνυαριού φεύγει από τον κορμό του δέντρου, θάβεται μέσα στο έδαφος κοντά του, όπου χτίζει ένα πυκνό κουκούλι μετάξι, υφαίνοντας σωματίδια εδάφους στους τοίχους του. Διάλεξη στις αρχές της άνοιξης.

Pupa στάδιο από 2 έως 6 εβδομάδες. Στις βόρειες περιοχές του ευρωπαϊκού τμήματος της χώρας και στη Σιβηρία, οι κάμπιες δεν αφήνουν ένα κορμό δέντρου το φθινόπωρο, αλλά γουρούνια στο τέλος της πορείας του θαλάμου.

Οι κάμπιες καταστρέφουν το ξύλο καρπών: αχλάδι, μήλο, δαμάσκηνο, κεράσι, κυδώνι, βερίκοκο, καρυδιές, λωτός, ευρωπαϊκή ελιά, άγρια ​​ελιά, μουριά, λουλούδια, λειχήνες, λεύκες, σιντριβάνια, , σφενδάμι, φτελιά και άλλα.

Προστατευτικά μέτρα: λεύκανση των ποδιών, κάλυψη των τραυμάτων στα δέντρα με τον κήπο var, επικάλυψη των πόνων με πηλό με κόλλα καζεΐνης με την προσθήκη εντομοκτόνου, καθώς και αποκοπή αδύναμων δέντρων που κατοικούνται από κάμπιες. Στους κήπους, για τη διατήρηση μεμονωμένων κατοικημένων δένδρων, ένα διάλυμα εντομοκτόνου εγχέεται στις διαδρομές της κάμπιας στα μπούτια.

Arboretum οσμή

Ο ξυλώδης ξυλώδης (Cossus Cossus L.) είναι ευρέως διαδεδομένος στο ευρωπαϊκό μέρος, στον Καύκασο.

Καταστρέφει μια μηλιά, αχλάδι, δαμάσκηνο, δρυς, ελάτη, σημύδα, κλπ. Η οσμηρή πεταλούδα είναι αρκετά μεγάλη μέχρι 90 mm. στο άνοιγμα των φτερών. Μπροστινά φτερά γκρι-καφέ, σε σκοτεινά σημεία και σημεία. Τα οπίσθια φτερά είναι γκρίζα-καφέ, με ματ, σκούρες κυματιστές γραμμές.

Νέες ξυλώδεις κάμπιες με απαλό ροζ χρώμα. Ενήλικες με καφέ-κόκκινη πλάτη. Η κεφαλή και η θωρακική ασπίδα είναι λαμπρά μαύρα. Οι κάμπιες ενηλίκων φτάνουν σε μήκος 80-100 mm. Οι κάμπιες του ξυλοκεραίου χαρακτηρίζονται από μια δυσάρεστη συγκεκριμένη οσμή.

Καστανή κάπαρη, σε ένα επίμηκες κουκούλι από ξύλινο πριονίδι στερεωμένο με αράχνης. Οι κάμπιες του πρώτου και δεύτερου χρόνου ανάπτυξης το χειμώνα, στα περάσματα που εμποδίζονται από μια σκουληκότρυπα, το χειμώνα.

Την άνοιξη, στριφογυρίζοντας στο ξύλο κλαδιών και κορμών, κάνουν νέες κινήσεις, κυρίως κατά μήκος, από κάτω προς τα πάνω, με εγκάρσιες και πλάγιες πλευρικές στοές. Ξύνεται δύο φορές. Οι κάμπιες ενός δασύτρου που μυρίζει την άνοιξη ή τις αρχές του καλοκαιριού του τρίτου έτους στο ξύλο, κοντά στην είσοδο, κουβαλούν.

Οι κάμπιες ωοτοκίας αρχικά κρατούν κάτω από το φλοιό σε ομάδες των 20-30 κάμπιες σε καθένα, οργανώνοντας μια κοινή πορεία στην οποία χειμώνα. Μετά το πρώτο χειμώνα - την άνοιξη οι κάμπιες εκτείνονται και κάθε μία ξεχωριστή κίνηση στο ξύλο. Οι κινήσεις κατά μήκος έχουν κλαδιά.

Ένα από τα κλαδιά συνήθως πηγαίνει έξω και εξυπηρετεί την κάμπια να ρίξει περιττώματα. Αφού ξύνουν για δεύτερη φορά, οι κάμπιες ενός κτηνοτρόφου που μυρίζει το άνοιγμα της κότας στο ξύλο, που βρίσκεται στην τρύπα εισόδου. Λιγότερο συχνά, σέρνουν έξω από το ξύλο για να αναζητήσουν νέους χώρους για την εξάντληση.

Τα δέντρα που κατοικούνται από κάμπιες από ξύλο αποδυναμώνουν έντονα, καθίστανται ασταθή σε μυκητιάσεις και άλλες ασθένειες και πεθαίνουν. Τις περισσότερες φορές, μονόχρωμα και περιθωριακά δένδρα από φυλές με μαλακό ξύλο έχουν υποστεί βλάβη από τον ξυλουργό.

Τα μέτρα για την καταπολέμηση του ξυλουργού δεν έχουν αναπτυχθεί επαρκώς. Συνήθως συνιστάται να καταστρέφετε τα βαριά μολυσμένα δένδρα, να καθαρίζετε το φλοιό και να καλύπτετε τα δέντρα με ένα μείγμα πηλού και πεταλούδας κατά την πτήση των πεταλούδων.

Στη βιβλιογραφία υπάρχουν ενδείξεις για πιθανότητα δηλητηρίασης των κάμπιων εισάγοντας σφαίρες από βαμβακερό μαλλί ή ράβδους εμποτισμένους σε δισουλφίδιο του άνθρακα μέσα στα περάσματα μέσα από οπές στον φλοιό, ακολουθούμενες από τον τερματισμό τους.

Cossus Cossus

• Είδος του επιβλαβούς οργανισμού: Παράσιτα από καλλιέργειες φρούτων, παράσιτα προστατευτικής δάσωσης
• Σειρά: Λεπιδόπτερα - Λεπιδόπτερα
• Οικογένεια: ξυλουργών - Cossidae

Βρίσκεται παντού. Καταστρέφει δρυς, ιτιά, λεύκα, ασβέστη, σημύδα, ελάτη, λιγότερο συχνά - σφενδάμου, καρυδιού, φρούτων.

Οι πεταλούδες είναι μεγάλες: τα θηλυκά είναι 85-95 mm, τα αρσενικά έχουν μήκος 70-75 mm. τα μπροστινά φτερά είναι σκούρα γκρίζα με ασαφή γκρι-λευκό μοτίβο, πολλά μαύρα εγκεφαλικά επεισόδια, τα οπίσθια φτερά είναι ανοικτά καφέ. ολόκληρο το σώμα καλύπτεται με τρίχες. χτένα κεραίας. Το αυγό έχει μέγεθος 1,5 mm, ωοειδές, ανοικτό καφέ με επιμήκεις μαύρες ρίγες.

Η κάμπια έχει μήκος 85-105 mm, οι νεώτερες ηλικίες είναι ροζ, η τελευταία ηλικία είναι μαύρο-καφέ, μαύρο-κίτρινο στην κοιλιακή πλευρά. πρόεδρος μαύρο-καφέ, γυαλιστερό, ινιακή ασπίδα κίτρινο-καφέ. Pupa - 30-35 mm, σκούρο καφέ, σε ένα κουκούλι από ξύλινα κομμάτια στερεωμένα με αράχνης.

Οι κάμπιες αδρανοποιούνται δύο φορές: το πρώτο έτος ζωής - κάτω από το φλοιό, σε οικογενειακά περάσματα, φραγμένα με κομμάτια, το δεύτερο έτος της ζωής - σε ανεξάρτητα περάσματα, κατεργασμένα σε ξύλο, κυρίως στη διαμήκη κατεύθυνση.

Μετά το δεύτερο χειμώνα, κάμπιες κάμπιες στα τέλη Μαΐου - αρχές Ιουνίου σε πυκνά μεταξωτά κουκούλια σε περάσματα, σάπια πετρώματα, και το επιφανειακό στρώμα του εδάφους στη βάση των κορμών. Η ανάπτυξη του νεογνού διαρκεί από 20 έως 40 ημέρες. Αναχώρηση πεταλούδων τον Ιούνιο - Ιούλιο. Δραστηριοποιούνται τις βραδινές ώρες.

Δεν χρειάζεται επιπλέον ενέργεια. Μετά τη γονιμοποίηση, το θηλυκό βάζει 20-70 αυγά στις ρωγμές του φλοιού κυρίως στο κάτω μέρος των κορμών και καλύπτει την ωοτοκία με κολλώδη έκκριση, γρήγορα παγώνει στον αέρα.

Κατά το πρώτο έτος ανάπτυξης της κάμπιας, 4-5 αιώνες περνούν, το επόμενο έτος, 3-4, μόνο 8 αιώνες. Δύο χρόνια γενιάς. Πιο συχνά, το παράσιτο καλύπτει τα εξασθενημένα δέντρα που αναπτύσσονται σε αντίξοες συνθήκες.

Τα πληθυσμιακά δένδρα αναγνωρίζονται εύκολα με αλεύρι από τρυπάνι, περιττώματα, καφέ χυμούς, τα οποία ρέουν από τις τρύπες και έχουν πικρή μυρωδιά ξυδιού. Τα κατεστραμμένα δέντρα υστερούν στην ανάπτυξη, μειώνουν δραματικά την απόδοση σπόρων, φρούτων, αρρωσταίνουν και συχνά στεγνώνονται.

Οι κάμπιες και οι κάβες εξολοθρεύονται από τα πουλιά - κούκος, jay, oriole, καραβίδα, ροκ, δρυοκολάπτης, σκίουρος της θάλασσας κλπ. Το παράσιτο μολύνεται από ιππείς από τις οικογένειες: ινομυώματα, χαλκίδες, braconid, μύγες tahin.

Προστατευτικά μέτρα. Προσέλκυση εντομοκτόνων πτηνών σε δασικές εκτάσεις. Η αφαίρεση και η καύση των δένδρων πλήττονται σημαντικά από παράσιτα και πεθαίνουν. Ένεση εντομοκτόνου μέσα στις διαδρομές ερπύστριας χρησιμοποιώντας ένα λεπτό άκρο προσαρτημένο αντί ενός πιστολιού ψεκασμού σε έναν ψεκαστήρα σακιδίου ή λαμπτήρα από καουτσούκ.

Μέτρα ελέγχου παρασίτων δένδρων φρούτων

Πεταλούδα: Η οσμηρή πεταλούδα του ξύλου βλάπτει όλες τις καλλιέργειες φρούτων και πολλά φυλλοβόλα δέντρα. Μια μεγάλη πεταλούδα μέχρι 9 εκ. Σε άνοιγμα φτερών εμφανίζεται τον Ιούνιο-Ιούλιο.

Τα θηλυκά γεννούν αυγά μέχρι τα μέσα Αυγούστου. Καθένας είναι σε θέση να βάλει μέχρι και 1000 κομμάτια σε ρωγμές στο φλοιό, διακλαδώσεις βλαστοί.

Για τους χειμερινούς μήνες, οι κάμπιες μετατρέπονται σε δύο ή τρία κλαδιά καλοκαιρινών δέντρων, διαπερνούν τα περάσματα τους. Την επόμενη σεζόν, δεν γίνονται ακόμα πεταλούδες, κινούνται σε νέους, παλαιότερους κλάδους για φαγητό και χειμώνα. Για την τρίτη σεζόν, η κάμπια τσαλακώνει την τρύπα της εξόδου, κουβαλάει μέσα στο κλαδί και πετάει έξω.

Μέτρα κατά των ευωδών ξύλων: Σε περίπτωση μη μολυσματικής βλάβης των δέντρων του κήπου από ένα παράσιτο, θα πρέπει να εισάγετε στα δικά τους κλαδιά στα κλαδιά δέντρων σκώληκα ξυλώδη μυρωδικά (10 g ανά 1 λίτρο νερού).

Μπορείτε να γεμίσετε μπάλες από βαμβάκι εμποτισμένες με βενζίνη μέσα στα περάσματα και στη συνέχεια να καλύψετε τις εισόδους με πηλό. Όταν ανοίγετε ξανά τις κινήσεις, μπορείτε να επαναλάβετε τη διαδικασία. Από τις αρχές Αυγούστου έως την πτώση των φύλλων είναι απαραίτητο να επιθεωρήσουμε τις κορώνες των δέντρων και να αφαιρέσουμε νέους βλαστοί που έχουν υποστεί βλάβη από το παράσιτο.

Arboretum - Νυχτερινή πεταλούδα

Arboretum - μια πεταλούδα που οδηγεί στη νυχτερινή ζωή. Καλείται επίσης η ιτιά.

Εμφάνιση

Τα αρσενικά έχουν ένα άνοιγμα των πτερυγίων περίπου 70 χιλιοστών, και τα θηλυκά είναι μεγαλύτερα - τα πτερύγιά τους είναι 75-100 χιλιοστά.

Τα εμπρόσθια φτερά του ξυλουργού μπορεί να είναι γκρίζα ή γκρίζα-καφέ με βρώμικες λευκές κηλίδες και σκοτεινές εγκάρσιες γραμμές, δημιουργώντας ένα μαρμάρινο μοτίβο.

Τα πίσω φτερά ενός ευχάριστου ξυλουργού είναι σκούρα καφέ με σκούρες ματ γραμμές.

Το στήθος στο πάνω μέρος είναι σκοτεινό και προς την κοιλιά φωτίζεται και γίνεται σχεδόν λευκό. Η κοιλιακή χώρα είναι παχιά, σκούρα γκρίζα. Είναι καλυμμένο με τριχωτές κλίμακες. Τα θηλυκά έχουν έναν διαχωριζόμενο χωριστό ωοθηκικό.

Habitat

Αυτές οι πεταλούδες ζουν στη Δυτική Ευρώπη, την Κίνα και τη Μεσόγειο. Ζουν στη δασική στέπα και στις δασικές ζώνες του Καυκάσου, της Σιβηρίας, της Άπω Ανατολής, της Υπερκαυκασίας και της Κεντρικής Ασίας.

Βρίσκονται σε όλες τις περιοχές φυλλοβόλων και μικτών δασών, σε κήπους, πάρκα και δασικές φυτείες. Στον Καύκασο ανεβαίνουν στα άνω όρια του δάσους και στο Τατζικιστάν και στο Τουρκμενιστάν ζουν σε οάσεις.

Ο τρόπος ζωής

Είναι ένα καθιστικό είδος, που οδηγεί σε έναν νυχτερινό τρόπο ζωής. Η πτήση πέφτει στα τέλη Μαΐου και στις αρχές Αυγούστου. Στην ακτή της Μαύρης Θάλασσας, σε ζεστό καιρό, η πτήση μπορεί να ξεκινήσει στα μέσα Απριλίου. Στην Υπερκαυκασία, διαρκεί από τον Μάιο έως τον Ιούλιο, και στη Tuva και Buryatia από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο.

Ο ξυλουργός της Willow πετάει χαμηλά πάνω από το έδαφος. Η πτήση διαρκεί περίπου 2 εβδομάδες, κυρίως τη νύχτα.

Αναπαραγωγή

Τα θηλυκά αυτών των πεταλούδων βάζουν τα αυγά τους, συνήθως στις ρωγμές των δέντρων. Στο συμπλέκτη μπορεί να υπάρχουν 700-1000 αυγά. Τους βάζει σε σωρούς από 15-230 κομμάτια. Τα αυγά είναι επιμήκους σχήματος, μήκους περίπου 1,2-1,7 χιλιοστών, χρώματος ανοικτού καφέ. Είναι επικαλυμμένα με μια κολλώδη ουσία που παγώνει στον αέρα.

Οι κάμπιες της πρώτης ηλικίας δημιουργούν μια κοινή πορεία και κολλάνε μαζί. Τα περάσματα γεμίζονται με περιττώματα κάμπιων και αλεύρων τρυπανιών. Μετά το χειμώνα, κάθε άτομο ξεχειλίζει βαθιά σε ξεχωριστό πέρασμα, όπου αναπτύσσεται.

Η ενήλικη κάμπια κάνει κινήσεις με διάμετρο ακίδων 16 χιλιοστών. Στα δέντρα με πυκνό φλοιό, οι κάμπιες κάνουν κινήσεις μόνο μετά τον πρώτο χειμώνα, και σε δέντρα με λεία λεία φλοιό, διεισδύουν στο ξύλο νωρίτερα, συνήθως ένα μήνα μετά την εκκόλαψη.

Στο τέλος του καλοκαιριού, η κάμπια φεύγει από το δέντρο και σκάει στο χώμα δίπλα στο δέντρο. Στη συνέχεια, κάνει ένα κουκούλι μετάξι, προσθέτοντας κομμάτια του εδάφους στους τοίχους του. Σε αυτό το κουκούλι, τα κουτάλια κάμπια.

Σε αυτό, ξοδεύει έναν άλλο χειμώνα. Την άνοιξη, οι ενήλικες κάμπιες παραμένουν στο δέντρο και τον Ιούνιο φεύγουν από τον κορμό και μετατρέπονται σε κούπες στο έδαφος.

Ζημίες που προκλήθηκαν από σκουλήκια ιτιάς

Οι κάμπιες αυτών των πεταλούδων βλάπτουν τα οπωροφόρα δέντρα: μήλα, δαμάσκηνα, αχλάδια, κυδώνια, κεράσια, ζαχαροκάλαμα, βερίκοκα, γαϊδουράγκαθο, βατόμουρα, άγρια ​​και ευρωπαϊκά σμέουρα. Επίσης, από αυτά εμφανίζονται λεύκες, άλτες, σημύδες, σφένδαμνοι, βελανιδιές, τέφρα και άλλα δέντρα.

Τα αρωματικά ξυλώδη σκουλήκια είναι ένα σπάνιο είδος, οπότε παρατίθεται στο κόκκινο βιβλίο.

Διαβρωτικό ξύλο - ένα επικίνδυνο παράσιτο των φυτειών μήλων

Στην τεχνολογία της καλλιέργειας μήλων, τα συστήματα λιπασμάτων και η ολοκληρωμένη προστασία αποτελούν ένα αναπόσπαστο και πολύ ακριβό συστατικό. Η ποικιλία ειδών των παρασίτων και των ασθενειών απαιτεί συνεχή παρακολούθηση της ανάπτυξής τους και εφαρμογή μέτρων πρόληψης και πρόληψης.

Σήμερα, καλά μελετημένα και ελεγχόμενα παράσιτα είναι πολυάριθμα είδη φυλλοειδών σκωλήκων, σκώρων, σκασίματα (thrips, φύλλα μύγες, τζιτζίκια, κρότωνες) και παθογόνα μυκήτων.Ένα εξαιρετικά επιβλαβές και επικίνδυνο αντικείμενο λόγω ενός κρυμμένου τρόπου ζωής είναι το ξυλώδες δέντρο διαβρωτικό.

Είναι συνηθέστερο σε φυλλοβόλα δάση, προστατευτικές ζώνες, πάρκα. Ένα παράσιτο είναι ένας πολυφάγος που καταστρέφει τα φρούτα, ιδιαίτερα μια μηλιά, ένα αχλάδι και σε μεγάλο βαθμό δασικά είδη: τέφρα, ιτιά, λεύκα, ασβέστη, σημύδα, σκλήθρα, δρυς, σφενδάμι και καρυδιά.

Ο ξυλοκόπος προκαλεί ιδιαίτερη βλάβη στις νότιες περιοχές της Ουκρανίας και της Κριμαίας, όπου οδηγεί στο θάνατο ολόκληρων σειρών φυτειών φρούτων.

Στην κηπουρική, μόνο δύο είδη είναι επιβλαβή - ο διαβρωτικός ξυλώνας και ο μυρωδάτος ξυλώδης σκώληκας (ο τελευταίος ονομάζεται λόγω της ειδικής οσμής που εκπέμπεται από τους ειδικούς αδένες της κάμπιας).

Το αρσενικό - με άνοιγμα των πτερυγίων 50 mm, διαθέτει φτερωτή κεραία. Τα φτερά είναι λευκά, ανάμεσα στις φλέβες υπάρχουν σκούρα μπλε ή σκούρα πράσινα πολλά σημεία (το ίδιο είναι στην πλάτη - τρία ζεύγη). Η κοιλιά είναι σκούρο μπλε με λευκούς δακτυλίους και ένα πινέλο με λευκές ζυγαριές στο τέλος της.

Θηλυκό - μήκους έως 70 mm, έχει μακρύ ωοθηκείο. Οι πεταλούδες αναβιώνουν τον Ιούνιο-Ιούλιο, από το φθινόπωρο βάζουν τα αυγά ξεχωριστά ή σε ομάδες των 20-200 δειγμάτων το καθένα, τοποθετώντας τα στις κορυφές και στα διακλαδισμένα κλαδιά των βλαστών, στη βάση των μπουμπουκιών. Γονιμότητα των θηλυκών, σύμφωνα με διάφορες πηγές - από 1000 έως 2000 αυγά.

Το αυγό έχει μήκος 0,8-1,2 mm, οβάλ, φωτεινό κίτρινο. Η εμβρυϊκή ανάπτυξη διαρκεί 10-12 ημέρες. Η αναβίωση των κάμπιων αρχίζει την τρίτη δεκαετία του Ιουνίου και συνεχίζεται τον Ιούλιο.

Η κάμπια έχει μήκος έως 60 mm, πάχος 7 mm, κίτρινο, μερικές φορές ροζ, κάθε τμήμα έχει μαύρες κουκίδες με μικρές τρίχες. Η κεφαλή, το στήθος και οι πρωκτικές ασπίδες είναι σκούρα καφέ.

Οι κάμπιες έχουν 16 πόδια, ζουν κάτω από το φλοιό και στο ξύλο διαφόρων δέντρων και θάμνων. Κατ 'αρχάς, οι νεαρές κάμπιες βλάπτουν τους σημερινούς βλαστούς, δαγκώνοντας μέσα τους ένα μίσχο ή κοντά στα νεφρά.

Οι προσβεβλημένοι βλαστοί στεγνώνουν και γίνονται σαφώς ορατοί στο πράσινο στέμμα των δέντρων. Μέχρι το φθινόπωρο, οι κάμποι κινούνται σε χοντρά κλαδιά, δαγκώνουν στους ιστούς τους, όπου χειμνούν, αναπτύσσουν ολόκληρη την καλλιεργητική περίοδο και μετά τον δεύτερο χειμώνα κουτάζουν τον Ιούνιο-Ιούλιο.

Η διαδικασία αυτή παρατείνεται και διαρκεί από τον Μάιο έως τον Αύγουστο. Οι πεταλούδες πετούν από τα μέσα Ιουνίου έως τα μέσα Αυγούστου, βάζουν τα αυγά τους στους κορμούς και τα κλαδιά. Οι κάμπιες αναδύονται από τα αυγά, διεισδύουν κάτω από το φλοιό, τροφοδοτούν το ξύλο των κλαδιών και των κορμών για δύο χρόνια, ξεφλουδίζουν περάσματα κάτω από το φλοιό.

Συχνά, τέτοιες βλάβες - κινήσεις καλύπτουν τον κορμό ή τον κλάδο με δακτύλιο και έτσι διαταράσσουν τη ροή του ξύλου. Κάτω από ένα κατεστραμμένο δέντρο, μπορείτε να δείτε μια δέσμη κόκκινων καφέ σκουληκιών που η κάμπια ρίχνει έξω από την τρύπα της πορείας. Οι κάμπιες τροφοδοτούνται μέχρι τον Οκτώβριο.

Τα κατεστραμμένα δέντρα μαραίνονται, νεαρά δέντρα και φυτά διασπώνται ακόμη και σε σημεία καταστροφής από έναν ελαφρύ άνεμο. Η βλάβη από τα διαβρωτικά ξύλα εκδηλώνεται στη γενική εξασθένιση των δέντρων, η οποία επηρεάζει τη μείωση της συνολικής ανάπτυξης των βλαστών και την απόδοση των φρούτων.

Καταπολέμηση του ξυλώδους εντόμου

Ο περιορισμός του αριθμού των διαβρωτικών ξυλουργών είναι μια μάλλον ενοχλητική επιχείρηση. Πρώτα απ 'όλα, πρόκειται για την απόκτηση υγιεινών φυτωρίων σε φυτώρια, διότι η εξάπλωση του παρασίτου, ειδικότερα, συμβαίνει επίσης με το υλικό φύτευσης.

Ένα από τα βασικά στοιχεία της προστασίας του κήπου από τα παράσιτα είναι το κλάδεμα και η αραίωση της κορώνας κατά την περίοδο του φθινοπώρου-χειμώνα · βοηθά στην απομάκρυνση των κλαδιών που καλύπτονται από σκαθάρια φλοιού, ξυλουργού διαδρόμου και αυγά μεταξοσκωλήκων.

Επίσης, αυτό το γεγονός δημιουργεί τις καλύτερες συνθήκες για την πλήρη κάλυψη των φύλλων και των φρούτων με εντομοκτόνα κατά τον ψεκασμό. Τα νεκρά δένδρα πρέπει να ξεριζωθούν και να καούν.

Στις οπωροκηπευτικές και ανεμοστρόβιλες λωρίδες, ένα καλό καταφύγιο για αυτό το παράσιτο είναι η φύτευση τέφρας, η οποία έχει υποστεί σοβαρές ζημιές από τον διαβρωτικό ξυλογλυπτικό, οπότε αυτή η «γειτονιά» πρέπει να προσέχει.

Το φθινόπωρο και το τέλος του χειμώνα, θα πρέπει να γίνονται ασβέσεις για να προστατευθούν από τις παγίδες, τον σχηματισμό ρωγμών στο φλοιό και το ηλιακό έγκαυμα. Είναι επίσης απαραίτητο να καλύπτονται τα τραύματα στα δέντρα με τον κήπο var.

Το Var Garden είναι μια αδιάλυτη στο νερό παχύρρευστη ουσία που χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση των τεμαχίων ξύλου και των ζημιών. Το μείγμα προστατεύει την κατεστραμμένη περιοχή του φυτού από τη διείσδυση των μυκήτων, βακτηρίων και άλλων παθογόνων μέσω αυτού, αποτρέπει τη ροή των φυτικών χυμών και προστατεύει από τα παράσιτα.

Ένας κήπος var χρησιμοποιείται για την προστασία των τραυμάτων μετά τον ενοφθαλμισμό, κλάδεμα, βλάβη από τρωκτικά, άλλα παράσιτα και παράσιτα, καθώς επίσης και μετά από το σχηματισμό ρωγμών διαφόρων προελεύσεων στα πόνους.

Υπάρχουν πολλές πατενταρισμένες συνταγές για την προετοιμασία ενός κήπου var. Κατά κανόνα, αποτελείται από προϊόντα μελισσών (πρόπολη, κερί), λαχανικά και ζωικά λίπη, αλκοόλ, κολοφώνιο, οζοκερίτη, ετεροαξίνη, στάχτες που προέρχονται από την καύση του αμπέλου.

Η χρήση της ετεροαξίνης συμβάλλει στην ταχεία επούλωση τραυμάτων. Ένας κατάλληλα προετοιμασμένος κήπος var είναι εύκολος στην εφαρμογή, είναι κολλώδης, δεν στεγνώνει, δεν λιώνει σε ζεστό καιρό και δεν σπάει σε κρύο καιρό.

Μια καλή επίδραση δίνεται από την επίστρωση των δέντρων με πηλό με κόλλα mullein ή καζεΐνη (200-250 g ανά 10 λίτρα του μείγματος) με την προσθήκη γαστρο-επαφής εντομοκτόνων που δεν έχουν φυτοτοξική επίδραση. Με αυτή τη μέθοδο, μερικές από τις πεταλούδες πεθαίνουν κατά την περίοδο της αναχώρησής τους και μερικές από τις κάμπιες κατά τη διείσδυση στο ξύλο.

Με έναν ασθενή πληθυσμό (έως και 10%) κρουστών και κλαδιών δέντρων από τις κάμπιες αυτού του επιβλαβούς οργανισμού, καταστρέφονται με έγχυση επιδράσεων επαφής στα περάσματα εντομοκτόνου, ακολουθούμενη από το κλείσιμο των περασμάτων με πηλό, ποικιλίες κήπων και τα παρόμοια.

Στους αρχαίους κήπους της πρώιμης άνοιξης, οι κάμπιες στα μονοπάτια των κορμών και των κλαδιών των δένδρων τρυπιούνται με σύρμα και εγχύονται σε αυτά διαλύματα εντομοκτόνου.

Κατά τη διάρκεια ενός ογκώδους καλοκαιριού πεταλούδων, τοποθέτηση αυγών και έξοδος κάμπιων από καυστικά ξύλα, το BI-58 ψεκάζεται με ένα νέο, ke, 0,8-4,0 l / ha, Dursban 480, ke, 2,0 l / ha , Pirinexom, CE, 3,0-3,5 l / ha. Η επεξεργασία πραγματοποιείται τον Ιούλιο και τον Αύγουστο με διάστημα 12-14 ημερών και όχι μόνο τα φύλλα καλύπτονται με διάλυμα εντομοκτόνου, αλλά και ο φλοιός των κλαδιών δέντρων και των ποδιών.

Ένα αποτελεσματικό μέτρο για τον έλεγχο και την πρόληψη της εξάπλωσης των κάμπιων είναι η απομάκρυνση και η καταστροφή των σημερινών βλαστών που έχουν υποστεί βλάβη (πυκνοκατοικηθεί) από τους δασύρρους στους οπωρώνες και τις προστατευτικές ζώνες τον Αύγουστο-Σεπτέμβριο, λόγω των οποίων οι φυτείες μπορούν να καθαριστούν από τις κάμπιες κατά 95%.

Στα καρποφόρα οπωροφόρα μήλα των φθινοπωρινών και χειμερινών ποικιλιών καταστρέφονται οι διαβρωτικοί δασύκοι με ψεκασμό κατά του σκώρου μήλου.Στις καλοκαιρινές ποικιλίες, όταν τα δέντρα είναι μαζικά κατοικημένα, χρειάζονται μία ή δύο θεραπείες μετά τη συλλογή των μήλων κατά την περίοδο της μαζικής αναβίωσης των κάμπιων.

Ο αριθμός των επιβλαβών οργανισμών περιορίζεται σημαντικά από τα έντομα των αναβατών των οποίων οι προνύμφες παρασιτοποιούνται σε κάμπιες από τσιμπούρια: Apanteles laevigatus Ratz., Sympiensis sericeicornis Nees., Pristomerus vulnerator Grav.

Ορισμένες κάμπιες πεθαίνουν από μυκητιακές και βακτηριακές ασθένειες. Σημαντικός θάνατος των κάμπιων της πρώτης ηλικίας παρατηρείται κατά την περίοδο της εγκατάστασής τους, ειδικά σε καιρικές συνθήκες.

Πρέπει να σημειωθεί ότι λόγω της σημαντικής βλαβερότητας των ξύλων (μια κάμπια μπορεί να καταστρέψει ένα υγιές σουτ ή ακόμα και ένα τμήμα της κορώνας), οι κατασκευαστές συχνά κάνουν λάθος στον έλεγχο του παρασίτου, υπερβαίνοντας τα ποσοστά κατανάλωσης εντομοκτόνων χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τη φυτοτοξικότητά τους. Αυτό οδηγεί σε σημαντική βλάβη της συσκευής φύλλων της κορώνας μέσω χημικών εγκαυμάτων.

Αποδεικνύεται ότι οι τελευταίοι είναι σε θέση να δεσμεύουν επιβλαβείς ακαθαρσίες στο έδαφος, να κινητοποιήσουν τις προστατευτικές λειτουργίες των φυτών. Περιλαμβάνουν συγκεκριμένα ένζυμα που αυξάνουν την αντίσταση των φυτών σε δυσμενείς συνθήκες και καταστάσεις άγχους.

Τα αμινοξέα στη σύνθεση των υγρασιών συμβάλλουν στην αύξηση της συγκέντρωσης της χλωροφύλλης στα φυτά, αυξάνουν το επίπεδο της φωτοσύνθεσης, ενεργοποιούν τις φυτορμόνες, ιδιαίτερα τη σύνθεση της αυξίνης και εξασφαλίζουν την ισορροπία της μικροχλωρίδας του εδάφους. Σε αγχωτικές καταστάσεις για φυτά, η εισαγωγή αμινοξέων έχει θεραπευτικό αποτέλεσμα.

Είναι δυνατόν να ελεγχθεί η καταπόνηση των φυτών με τη βοήθεια παρασκευασμάτων αμινοξέων με την εφαρμογή τους για επίδεσμο στο φύλλωμα. Επιπλέον, η χρήση τους συνιστάται τόσο πριν από την έναρξη του στρες, όσο και κατά τη διάρκεια της δράσης του και μετά από αυτό.

Οι εμπειρογνώμονες λένε ότι μια μηλιές μήκους 2 ετών ανά έτος χρειάζεται 10-15 kg οργανικών, 70 g αζωτούχων λιπασμάτων (νιτρικό αμμώνιο), 200 g απλού υπερφωσφορικού και 80 g θειικού καλίου.

Πρέπει να γονιμοποιήσετε τους κύκλους κορμών με διάμετρο 2 μ. Το δέντρο του τρίτου ή του τέταρτου έτους έχει κύκλους κορμού με διάμετρο 2,5 μ. Και καταναλώνει 15-20 kg οργανικών, 150 g νιτρικού αμμωνίου, 250 g απλού υπερφωσφορικού και 140 g θειικού καλίου ανά έτος.

Ο κύκλος του δέντρου-κορμού μιας μηλιάς του πέμπτου έως του έκτου έτους αυξάνεται στα 3 μέτρα και η ετήσια ζήτηση για μικροστοιχεία για κάθε δέντρο αυξάνεται ως εξής: οργανικά - 20-30 kg, αζωτούχα λιπάσματα - 210 g, φωσφορικά - 350 g, λιπάσματα καλίου - 190 g.

Σε μια μηλιά ηλικίας εννέα ετών ή και περισσότερο, οι κύκλοι των στενών στροβίλων φθάνουν σε διάμετρο 4,5 μέτρα, η ετήσια ζήτηση για ιχνοστοιχεία: οργανικά λιπάσματα - 50-60 kg, άζωτο - 280 g, φωσφορικά - 0,5 kg, λιπάσματα καλίου - 340 g.

Τα φωσφορικά άλατα, τα λιπάσματα καλίου και το σύνολο των οργανικών ουσιών εισάγονται το φθινόπωρο με το σκάψιμο του κύκλου του κορμού (τα πρώτα τρία χρόνια - βάθος 12-15 cm). Μετά το τρίτο έτος ζωής της μηλιάς, όταν το ριζικό της σύστημα πηγαίνει βαθύτερα, τα λιπάσματα εφαρμόζονται σε ειδικά κατασκευασμένα τρία ή τέσσερα πηγάδια έως και μισό μέτρο βαθιά, σε απόσταση 1,0-1,5 μ. Από τον κορμό του δέντρου.

Τα δύο τρίτα των αζωτούχων λιπασμάτων εφαρμόζονται κατά τη διάρκεια της εκκόλαψης και το ένα τρίτο μετά τα άνθη μήλων, για αυτό μπορείτε να χρησιμοποιήσετε νιτρικό αμμώνιο, χούμο ή ουρία. Είναι καλύτερο να τα εισαγάγουμε στους εγγύτερα κύκλους του δέντρου συχνά και σε υγρή μορφή - σαν διάλυμα λιπάσματος χαμηλής συγκέντρωσης σε καθαρό νερό.