Πώς να χειρίζεστε ακάρεα αυτιών σε γάτες στο σπίτι και σε ποιες περιπτώσεις είναι απαραίτητη η βοήθεια κτηνιάτρου

Γεια σε όλους! Υπενθύμισα μια περίπτωση όταν ανησυχούσα σοβαρά για την υγεία της γάτας μου. Άρχισε να συμπεριφέρεται παράξενα.

Περπάτησα και συνεχώς κούνησα το κεφάλι μου. Τότε είδα ότι η γάτα γδέρνει το αυτί της στο αίμα. Το είδα αυτό στη ζωή μου για πρώτη φορά.

Με τη βοήθεια ενός οικείου κτηνιάτρου, διαπιστώθηκε ότι η κηλίδα των αυτιών ήταν η αιτία όλων αυτών των αλλαγών. Μετά από αυτό, το ζώο σώθηκε γρήγορα από το μαρτύριο. Θέλετε να μάθετε πώς να χειρίζεστε ακάρεα αυτιών σε γάτες; Ποια είναι η πιο αποτελεσματική; Στη συνέχεια, διαβάστε τις λεπτομέρειες στο παρακάτω άρθρο.

Θεραπεία του κνησμού αυτιών σε γάτες

Οι περισσότεροι ιδιοκτήτες δεν παρατηρούν αμέσως ότι η γάτα του έχει πρόβλημα με τσιμπούρι. Ως εκ τούτου, οι περιπτώσεις της νόσου είναι πιο συχνά παραμελημένες. Μια μόνο χρήση των παρασκευασμάτων από ένα τσιμπούρι δεν δίνει αποτελέσματα. Και έπειτα οι ιδιοκτήτες αρχίζουν να ψάχνουν - πώς να θεραπεύσουν το κούνημα αυτιών σε γάτες και γατάκια; Αυτό είναι ένα αρκετά δύσκολο έργο, που απαιτεί προσοχή και επιμέλεια από τους ιδιοκτήτες.

Για να αναγνωρίσετε την πάθηση και να αρχίσετε τη σωστή θεραπεία, απλά κοιτάξτε τη φωτογραφία του τσιμπουριού στο γάτα.

Για τη θεραπεία του κνησμού αυτιού σε γάτες απαιτούνται 3 παρασκευάσματα:

• σταγόνες ή αλοιφή για τη θεραπεία της οτοδεκτομής
• καθαριστής αυτιών
• εντομοκτόνο σπρέι ή σταγόνες στο ακρώμιο (εάν τα ακάρεα αυτιών διασχίζουν το κεφάλι ή το σώμα)

Αν επιλέξετε μεταξύ σπρέι και σταγόνες στο ακρώμιο, επιλέξτε ένα σπρέι, μπορούν να επεξεργαστούν τα απορρίματα και τους κύριους τόπους διαμονής μιας γάτας ή ενός γατάκι. Τις περισσότερες φορές χρησιμοποιούν φάρμακα με βάση φάρμακα όπως τα Tsiodrin, Prosoptol, Acrodex, Dermatozol Fipronil, δεν είναι πάντοτε δυνατά να αγοράσουν, έτσι μπορείτε να ζητήσετε οποιοδήποτε σπρέι παρασιτικού δέρματος σε κτηνιατρικό φαρμακείο.

Αυτό που είναι πιο βολικό για τις γάτες να θεραπεύουν το κούνημα των αυτιών στις γάτες, δεν θα είναι δύσκολο να επιλέξει, επειδή το φάσμα των φαρμάκων για τη θεραπεία του κνησμού των αυτιών στα κτηνιατρικά φαρμακεία είναι αρκετά ευρύ.

Κάνετε αυτό, ακόμη και αν οι οδηγίες για την προετοιμασία για τη θεραπεία ενός τσιμπούρι αυτιών λένε ότι μπορείτε να στάξετε αμέσως, αλλά δεν χρειάζεται να καθαρίσετε. Τα ψώρα παρεμποδίζουν τη δράση του φαρμάκου, δεν θα διεισδύσουν αρκετά βαθιά για να απαλλαγούν από τους κρότωνες που έχουν εγκατασταθεί στο αυτί του ατυχούς ζώου.

Εάν η γάτα είναι πολύ ανθεκτική στη θεραπεία, μπορεί να τυλιχτεί σε ένα κάλυμμα, αφήνοντας μόνο το κεφάλι της έξω.

Τοποθετήστε το καθαριστικό αυτιών σύμφωνα με τις οδηγίες (εάν χρησιμοποιείτε φυτικό λάδι, ρίξτε πέντε σταγόνες σε κάθε αυτί), κάντε μασάζ για 30 δευτερόλεπτα, αφήστε τη γάτα να κουνήσει το κεφάλι της και να σκουπίσει το αυτί με βαμβάκι ή βαμβάκι, σε ορισμένες περιπτώσεις θα πρέπει να γίνει αρκετές φορές, καθαρισμός.

Τοποθετήστε μια θεραπεία κρότου στο αυτί της κάθε γάτας, κάντε τα πάντα σύμφωνα με τις οδηγίες.Ελαφρά μασάζ το αυτί στη βάση, για καλύτερη διείσδυση του φαρμάκου. Κρατήστε το κεφάλι της γάτας λίγο, ώστε να μην κουνηθεί το φάρμακο από τα αυτιά. Στη συνέχεια, βυθίστε λίγο βαμβάκι με την ίδια προετοιμασία και σκουπίστε το εσωτερικό του αυτιού, καθώς και το δέρμα γύρω από το αυτί.

Εάν έχετε πολλές γάτες ή γατάκια, τότε για την πρόληψη πρέπει να χειριστείτε όλα. Για τα γατάκια και τις έγκυες γάτες, πρέπει να χρησιμοποιηθούν ειδικές σταγόνες και ψεκασμοί.

Αυτή η διαδικασία πρέπει να επαναλαμβάνεται σύμφωνα με τις οδηγίες, συνήθως κάθε 5-7 ημέρες, λόγω του κύκλου ζωής του τσιμπουριού.

Όταν γίνεται θεραπεία με παρασκευάσματα αυτιών, τα τσιμπούρια μπορούν να περάσουν στο σώμα του ζώου. Υπήρχε μια περίπτωση που όλα τα παράσιτα έτρεχαν στην ουρά και στα πόδια μιας γάτας, δεν το είδαν αμέσως, τότε ήταν πολύ προβληματικό να τα βγάλουμε έξω.

Αντιμετωπίστε το ζώο σύμφωνα με τις οδηγίες, συνήθως μία φορά. Μην αφήνετε τη γάτα να γλείφει μέχρι να στεγνώσει το φάρμακο. Ψεκάστε τα κύρια σημεία του ύπνου μιας γάτας ή ενός γατάκι.

Εκτός από την τυπική θεραπεία, υπάρχουν και άλλες μέθοδοι, για παράδειγμα: ενέσεις από ένα τσιμπούρι στο γάλα σε γάτες. Οι ενέσεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο σύμφωνα με τις οδηγίες του κτηνιάτρου. Οι ενέσεις από το τσιμπούρι είναι πολύ τοξικές σε σύγκριση με τις σταγόνες και μπορεί να προκαλέσουν αλλεργική αντίδραση, με απώλεια μαλλιών, φαγούρα και άλλες συνέπειες.

Ωστόσο, υπάρχει μια θετική πλευρά - μια ένεση βοηθά να απαλλαγούμε από όλα τα παράσιτα που απορροφούν το αίμα στο σώμα της γάτας σας (ψείρες, ψύλλοι, ψώρα).

Πόσο καιρό θεραπεύεται το θωρακικό αυτί σε γάτες; Ο χρόνος θεραπείας για ένα τσιμπούρι είναι περίπου μια εβδομάδα ή δύο. Πόσο διαρκεί η θεραπεία του θωρακικού εξαρτήματος εξαρτάται από το βαθμό στον οποίο επηρεάζεται η γάτα.

Πώς να επιλέξετε το καλύτερο εργαλείο

Στη ρωσική αγορά υπάρχουν πολλά φάρμακα για ακάρεα για γάτες και γατάκια εγχώριας και ξένου παραγωγής - αυτές είναι σταγόνες, αλοιφές, σπρέι και ενέσιμα παρασκευάσματα.

Το πιο δημοφιλές και εύκολο στη χρήση θεραπεία για τα αυτιά για γάτες και γατάκια είναι οι σταγόνες για τα αυτιά. Το φάσμα των σταγόνων κατά των ακάρεων αυτιών είναι το πιο ποικίλο, καθιστώντας ευκολότερο να πάρει για τα γατάκια, τις έγκυες γάτες και τα ηλικιωμένα ζώα.

Εκτός από τις σταγόνες των αυτιών, υπάρχουν σταγόνες στο ακρώμιο ενάντια στα ακάρεα αυτιών, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται όταν τα ακάρεα έχουν μετακινηθεί στο σώμα μιας γάτας ή ενός γατάκι. Οι ψεκασμοί κατά των ακάρεων αυτιών σε μια γάτα χρησιμεύουν επίσης για τη θεραπεία του σώματος του ζώου, καθώς και για την επεξεργασία των απορριμμάτων, επειδή το ακάρι ακάρεων μεταδίδεται ακόμη και μέσω προσωπικών ειδών κατοικίδιων ζώων.

Για τη θεραπεία ακάρεων αυτιών, οι αλοιφές χρησιμοποιούνται επίσης ως κύριο μέσο για την καταπολέμησή τους. Η επιλογή των αλοιφών δεν είναι τόσο μεγάλη όσο οι σταγόνες των αυτιών, αλλά αυτά τα φάρμακα έχουν ένα μικρό πλεονέκτημα - η αλοιφή διαρκεί περισσότερο στο τσιμπούρι και παρεμβαίνει στις κινήσεις τους στα αυτιά της γάτας ή του γατάκι. Αλλά η εφαρμογή των αλοιφών είναι πιο δύσκολη από τις σταγόνες, οι σταγόνες εύκολα διεισδύουν βαθιά στο αυτί, οι αλοιφές διεισδύουν τόσο βαθύτερα δυσκολότερες.

Οι αλοιφές μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως βοηθήματα σε προχωρημένες περιπτώσεις ακάρεων αυτιών σε γάτες και γατάκια, η αλοιφή θείου είναι ιδιαίτερα δημοφιλής.

Μπορείτε να αγοράσετε εξειδικευμένες προετοιμασίες για τον καθαρισμό των αυτιών σας ή μπορείτε να απευθυνθείτε σε λαϊκές θεραπείες για ακάρεα αυτιών σε γάτες και γατάκια. Το φυτικό λάδι για τον καθαρισμό των αυτιών των γατών είναι η καλύτερη επιλογή για τα ζώα που πάσχουν από αλλεργίες και είναι επίσης κατάλληλο για γατάκια και έγκυες γάτες.

Εκτός από το φυτικό έλαιο, υπάρχουν πολλές άλλες λαϊκές θεραπείες για τον καθαρισμό και την απολύμανση των αυτιών των γατών και των γατών από ακάρεα αυτιών.

Οι σταγόνες μπορούν να θεωρηθούν ως η καλύτερη θεραπεία για τα ακάρεα των αυτιών σε γάτες και γατάκια, καθώς διεισδύουν καλύτερα στο αυτί, η εφαρμογή τους είναι ευκολότερη από την υπόλοιπη και οι σταγόνες μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν ως μέσο καθαρισμού.

Λαϊκές θεραπείες

Οι λαϊκές θεραπείες του τσιμπουριού στο γάλα και τα γατάκια μπορούν να θεραπευτούν μόνο στα αρχικά στάδια της μόλυνσης και είναι προτιμότερο να το αφήνετε για προφύλαξη ή να χρησιμοποιείτε ως πρόσθετο. Για παράδειγμα:

Το ίδιο το λάδι της βαζελίνης έναντι των ακάρεων αυτιών στις γάτες και στα γατάκια, όπως και τα παραπάνω, δεν είναι αποτελεσματικό. Αφού καθαρίσετε τα αυτιά με λάδι, μην ξεχάσετε να τα σκουπίσετε επιμελώς με ένα στεγνό βαμβάκι, το λάδι μπορεί να επηρεάσει την απορρόφηση του φαρμάκου για τη θεραπεία ακάρεων αυτιών.

Για την απολύμανση των ωαρίων μετά τον καθαρισμό των ακάρεων του αυτιού, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε διάλυμα υπεροξειδίου του υδρογόνου 2% -3%, για να μαλακώσετε ελαφρά το βαμβάκι και σκουπίστε απαλά τα αυτιά της γάτας ή του γατάκι. Βλέπετε ότι το διάλυμα υπεροξειδίου του υδρογόνου δεν ρέει πολύ μέσα στο αυτί της γάτας.

Μια ισχυρή έγχυση πράσινου τσαγιού έχει αντισηπτικό αποτέλεσμα και είναι επίσης ένα εξαιρετικό λαϊκό φάρμακο για την εξάλειψη του κνησμού στα αυτιά μιας γάτας ή ενός γατάκι. Για το μαγείρεμα, χρειάζεστε μισό ποτήρι βραστό νερό και ένα κουταλάκι του γλυκού με μια σαλάτα από πράσινο πράσινο τσάι. Χρησιμοποιήστε τη σε ζεστή μορφή, σκουπίστε τα αυτιά σας με βαμβακερά μαξιλάρια.

Επίσης, ως λαϊκές μέθοδοι για τη θεραπεία ακάρεων αυτιών σε γάτες και γατάκια, συνιστάται η χρήση σκόρδου και μίγματα διαφόρων αρωματικών ελαίων (λεβάντα, μέντα, αμύγδαλο).

Αν και το σκόρδο είναι ένα παγκοσμίως αναγνωρισμένο αντισηπτικό, η εφαρμογή του στο λεπτό δέρμα των αυτιών μπορεί να προκαλέσει ακόμη περισσότερο ερεθισμό και η γάτα ή το γατάκι θα ερεθιστεί από την πικάντικη μυρωδιά σκόρδου ή ελαίων. Επομένως, δεν πρέπει να χρησιμοποιείτε αυτά τα κεφάλαια όταν βρίσκεστε σε κτηνιατρικά φαρμακεία υπάρχουν πολλές αποτελεσματικές προετοιμασίες για ακάρεα για γάτες και γατάκια.

Πώς να αντιμετωπίσετε την οδηγήτωση σε γάτες

Το τσιμπούρι του ωτός (Otodectes cynotis, ελληνική κηλίδα, dectes - αυτός που δαγκώνει, cynotis - κυνικός) είναι ο αιτιολογικός παράγοντας της οτοδεκτομής, μια επικίνδυνη ασθένεια των γατών και άλλων σαρκοφάγων (σκύλοι, αλεπούδες, κλπ. .

Η μόλυνση με οδηδεκτομή μπορεί να συμβεί με διάφορους τρόπους:

Συμπτώματα και διάγνωση

Το πρώτο σημάδι της εμφάνισης της ασθένειας, το οποίο πρέπει να προσέξει ο ιδιοκτήτης της γάτας, είναι η ερυθρότητα, το ξεφλούδισμα και ο κνησμός της εσωτερικής επιφάνειας του αυτιού και του εξωτερικού ακουστικού πόρου.

Το ζώο ανησυχεί, κουνάει συνεχώς το κεφάλι του και προσπαθεί να χτυπήσει τις πληγείσες περιοχές του δέρματος του αυτιού με τα νύχια των ποδιών του. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, η κατάσταση της γάτας επιδεινώνεται:

1. η φλεγμονή του δέρματος εμφανίζεται στο σημείο εισαγωγής του κρότωνα.
2. υγρό αρχίζει να ξεχωρίζει (serous exsudate)?
3. μορφή πύλης με την πάροδο του χρόνου.

Η ποσότητα του πυώδους εκκρίματος αυξάνει, συσσωρεύεται στις πτυχές του αυτιού, κλείνει το κανάλι του αυτιού και γίνεται δυσάρεστη οσμή.

Μια άλλη δυσμενής εξέλιξη του σεναρίου της νόσου είναι η επιπλοκή μιας δεύτερης (δευτερογενούς) βακτηριακής λοίμωξης, οπότε η γάτα μπορεί να πεθάνει.

Προκειμένου να μην χάσετε την εμφάνιση της νόσου, είναι απαραίτητο να καθαρίζετε τα ακουστικά κανάλια του ζώου από συσσωρευμένες εκκρίσεις, να τα επιθεωρείτε για την παρουσία:

Εάν μετά την εξέταση των παραπάνω σημείων δεν βρεθούν, τότε δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.

Ένα άλλο σύμπτωμα που μπορεί έμμεσα να υποδεικνύει την παρουσία οτοδεκτίδωσης μπορεί να προσδιοριστεί ανεξάρτητα. Για να το κάνετε αυτό, πιέστε τη βάση του αυτιού από ψηλά, ενώ θα πρέπει να ακουστεί ένας χαρακτηριστικός ήχος με τη μορφή ενός εκτοξευτήρα.

Η ψώρα του αυτιού έχει παρόμοια σημεία με άλλες ασθένειες των αυτιών, οπότε μόνο ένας ειδικός μπορεί να διαγνώσει με ακρίβεια και να συνταγογραφήσει τη σωστή θεραπεία. Κάθε αυτοθεραπεία μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο ενός κατοικίδιου ζώου.

Η διάγνωση της οτοδεκτομής βασίζεται στα κλινικά συμπτώματα της εκδήλωσης της νόσου. Επιπλέον, μπορεί να προσφέρεται εργαστηριακή διάγνωση. Για να γίνει αυτό, αποστέλλεται στο κτηνιατρικό εργαστήριο από το δέρμα της εσωτερικής επιφάνειας του αυτιού.

Ένας παρασιτολόγος θα διεξάγει μια μικροσκοπική εξέταση, και αν βρεθούν τσιμπούρια, θα επιβεβαιώσει τη διάγνωση.

Πρόληψη

Για να αποφευχθεί η εμφάνιση οτοδεκτοποίησης σε γάτες, είναι απαραίτητο:

• Παροχή καλής, ικανής φροντίδας.
• Προσπαθήστε να αποφύγετε την άμεση επαφή του ζώου με ήδη αρρωστημένες γάτες, σκυλιά.
• Παρακολουθήστε την κατάσταση των αντικειμένων υγιεινής του κατοικίδιου ζώου σας, πιάτα, χαλιά, τσάντες μεταφοράς.
• Διατηρήστε την καθαριότητά τους, πλένετε περιοδικά, καθαρίζετε και, ει δυνατόν, πραγματοποιείτε την απολύμανση και την αποακεροποίηση (χρήση χημικών με σκοπό την καταστροφή των κροτώνων στο περιβάλλον).

Συνήθως, ένα άκαρι ακάρεα βρίσκεται σε άστεγους γάτες και σκύλους, οπότε δεν υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να πάρετε μια κρούστα αυτιών σε ένα κατοικίδιο ζώο. Αλλά για να αποφύγετε μια δυσάρεστη ιστορία, είναι καλύτερο να προστατεύσετε το κατοικίδιο από την επαφή με την αυλή, τα αδέσποτα ζώα.

Θεραπεία της οτοδεκτομής

Για τη θεραπεία της οτοδεκτόωσης, υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός φαρμάκων, η δράση των οποίων αποσκοπεί στην καταστροφή του κνησμού των αυτιών. Μπορεί να είναι:

Όλες οι ιατρικές διαδικασίες είναι αρκετά απλές και μπορούν να γίνουν ανεξάρτητα. Απλά μην ξεχνάτε ότι η ψώρα του αυτιού είναι μια πολύ επικίνδυνη, δύσκολη για θεραπεία ασθένεια, επομένως, πρέπει να αντιμετωπίζεται υπό την αυστηρή επίβλεψη ενός κτηνιάτρου.

Πριν από την επεξεργασία του αυτιού με ένα φάρμακο, είναι απαραίτητο να καθαρίσετε το κανάλι του αυτιού από ψώρα και πύον. Αυτό γίνεται με βαμβακερά επιχρίσματα, τα οποία έχουν προ-υγρανθεί με αλκοόλη καμφοράς, και για καλύτερο διαχωρισμό των κρούστας, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε διάλυμα 2% υπεροξειδίου του υδρογόνου.

Μετά από αυτό, και στα δύο αυτιά ενσταλάξτε όσες σταγόνες υποδεικνύονται στις οδηγίες για το φάρμακο. Το αυτί μαλακώνεται ελαφρώς στη βάση για καλύτερη διείσδυση φαρμάκου.

Η διαδικασία εκτελείται μία φορά κάθε 7-10 ημέρες, μέχρι την έναρξη θετικού αποτελέσματος. Συνιστάται να ελέγχεται κάθε φορά η αποτελεσματικότητα της θεραπείας με εργαστηριακή μέθοδο, η οποία συνίσταται στην μικροσκοπική εξέταση του περιεχομένου του αυτιού. Η θεραπεία διακόπτεται όταν δεν υπάρχουν ακάρεα στην απόξεση.

Ταυτόχρονα με την κύρια θεραπεία, όλα τα περιβλήματα του δέρματος του ζώου αντιμετωπίζονται με αντι-ακάρεα φάρμακα.

Για να ανακουφίσετε την κατάσταση μιας άρρωστης γάτας, μπορείτε να ενσταλάξετε την οτοναζόλη στα αυτιά μεταξύ των θεραπειών, πράγμα που θα μειώσει τον κνησμό και τη φλεγμονή. Ως βοήθημα χρησιμοποιούνται αλοιφές, οι οποίες περιλαμβάνουν ενώσεις θείου (αλοιφή Vishnevsky, αλοιφή θείου, κολλοειδές θείο).

Μην ξεχάσετε να αυξήσετε την ασυλία μιας γάτας, η οποία παίζει σημαντικό ρόλο στην πλήρη αποκατάσταση. Η διατροφή πρέπει να περιλαμβάνει τροφές υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες. Επίσης, οι βόλτες στον καθαρό αέρα έχουν ευεργετική επίδραση στη θεραπεία.

Για να αποφευχθεί η εκ νέου μόλυνση της γάτας, συνιστάται να καθαρίζετε το δωμάτιο μία φορά την εβδομάδα χρησιμοποιώντας έναν ακαρεοκτόνο παράγοντα. Αυτό πρέπει να γίνει για να καταστρέψει τα τσιμπούρια που θα μπορούσαν να σέρνουν από το ζώο στο πάτωμα, τα έπιπλα ή άλλα εσωτερικά αντικείμενα.

Ακολουθεί το παράδειγμα αυτού του παρασίτου κάτω από μικροσκόπιο:

Γάτα ακουστικών γάτας, γάτας ή σκύλου

Ένα ακάρεα αυτιών που ονομάζεται στον κτηνιατρικό κόσμο Ototdectes cynotus προκαλεί μια λοίμωξη που ονομάζεται otodectosis. Μπορείτε να μολύνετε το κρότωμα του αυτιού μόνο από ένα άρρωστο ζώο, ο κρόκος δεν ζει πολύ στο εξωτερικό περιβάλλον χωρίς έναν οικοδεσπότη (γάτα ή σκύλος), το τσιμπούρι δεν είναι επικίνδυνο για τον άνθρωπο.

Η απλή μόλυνση με κρότωμα αυτιών είναι αρκετά εύκολη για να εξαλείψει, επιπλοκές έρχονται σε παλαιές περιπτώσεις, καθώς και όταν προστίθενται βακτηρίδια στην παθολογική διαδικασία που βρίσκονται πάντα στο δέρμα του αυτιού και μπορούν να προσθέσουν περιττά προβλήματα, αν το προστατευτικό φράγμα του δέρματος αρχίσει να διασπάται με παρασιτοποίηση του κνησμού αυτιού.

Είναι επίσης απαραίτητο να γίνει μια επιφύλαξη ότι μια άλλη ασθένεια σε γάτες από την ομάδα των παρασιτοειδών του δέρματος είναι παρόμοια με την οτοδεκτομή. Αυτή είναι η νόσος της γάτας που προκαλείται από το τσιμπούρι tick Notoedres cati.

Αλλά αυτό το παράσιτο δεν ζει στο αυτί του αυτιού, αλλά στο εξωτερικό του αυτιού, οι χτένες με το notedrosis είναι πιο σοβαρές. Αν μια γάτα με οδηδεκτίδα (η πρώτη επιλογή) μπορεί να ζήσει για αρκετά χρόνια χωρίς να προκαλέσει καχυποψία στους ιδιοκτήτες, τότε μια γάτα με notedrosis γρήγορα χτενίζει τα αυτιά της στο αίμα.

Σημάδια οτοδεκτομής, βέβαια, είναι τα βρώμικα αυτιά και η συνεχής ξύσιμο των ζώων τους, η εμφάνιση γρατζουνιών, κρούστας και αίματος στα αυτιά, και σε αφράτες γάτες, η εμφάνιση μπερδεμένων πίσω από τα αυτιά.

Η απόρριψη στο κανάλι του αυτιού παρουσία ενός τσιμπουριού έχει ένα βρώμικο καφέ χρώμα, συνήθως υπάρχουν πολλά. σε απλές περιπτώσεις, το "θείο" είναι ξηρό, μοιάζει με ένα ποτό καφέ, και σε περίπλοκες περιπτώσεις είναι ημι-υγρό με ανάμειξη πύου και / ή αίματος. Όταν γίνεται δειγματοληψία με βαμβακερά μπουμπούκια, το ζώο αρχίζει να τσίμπησε έντονα τα πίσω πόδια του, κάτι που αποτελεί ένδειξη κνησμού.

Μια απλή διάγνωση (εάν έχετε καλή όραση) μπορεί να γίνει χωρίς μικροσκόπιο. Συλλέγουμε την εκκένωση απευθείας από το αυτί σε ένα βαμβακερό στυλεό πάνω από ένα φύλλο άνθρακα, χτυπήστε απαλά στο ραβδί, ενώ τα τσιμπούρια, αν υπάρχουν, πέφτουν στο φύλλο. Και τότε παρατηρούμε την κίνηση των τσιμπουριών.

Τι να ψάξω; Ψάχνουμε για λευκούς κόκκους (μικρότεροι από ένα σιμιγδάλι), είναι καλύτερο να τοποθετήσετε ένα μαύρο φύλλο χαρτιού και ρολογιών σε μαύρο φόντο και να κοιτάξετε προσεκτικά έναν από αυτούς, αν κινούνται, είναι ένα τσίμπημα.

Για να επιβεβαιώσουμε τις παρατηρήσεις μας (ότι αυτό δεν είναι αυτο-ύπνωση), ψάχνουμε για ένα παρόμοιο άσπρο σιτάρι και παρατηρούμε ξανά.

Ο κρότωνας δεν κινείται γρήγορα, αλλά αισθητά. Εάν επιβεβαιωθεί η διάγνωση, η παρακάτω θεραπεία είναι για εσάς. Είναι σημαντικό ότι αν κρατήσετε πολλά ζώα σε μια ομάδα, είναι απαραίτητο να τα αντιμετωπίζετε ταυτόχρονα, ανεξάρτητα από την παρουσία σημείων του παρασίτου.

Θεραπεία (εκκαθάριση)

Η θεραπεία, ή μάλλον η εξάλειψη της παρασιτοποίησης του τσιμπουριού, αρχίζει με τον προσδιορισμό του βαθμού φλεγμονής του αυτιού. 1η (ήπια) - η λάσπη είναι στεγνή. χωρίς αίμα και πύον, χρειάζεστε μόνο ένα αντι-ακάρεο φάρμακο, ίσως μια λοσιόν για να καθαρίσετε τα αυτιά σας.

Από την πρακτική, είναι απαραίτητο να τονιστεί η σημασία της χρήσης φαρμάκων που δεν περιέχουν αλκοόλ (οποιοδήποτε, αιθυλ ή ισοπροπύλ), ειδικά όταν χρησιμοποιούνται σε περίπτωση σοβαρής φλεγμονής. Πριν από την ενστάλαξη, είναι απαραίτητο να καθαρίσετε τα αυτιά εάν είναι βρώμικα. Τα αυτιά, ειδικά σε πολύπλοκες περιπτώσεις, δεν μπορούν να καθαριστούν με μπουμπούκια βαμβακιού.

Πρώτον, ο μηχανικός ερεθισμός του δέρματος επιδεινώνει τη φλεγμονή και, δεύτερον, πιέζοντας περαιτέρω τη βρωμιά στο κανάλι του αυτιού, μπορεί να δημιουργηθεί ένα τεχνητό πώμα. Για να καθαρίσετε τα αυτιά της σκόνης κατάλληλα: λοσιόν Otifri (χωρίς αλκοόλ), οποιαδήποτε άλλη λοσιόν για να καθαρίσετε τα αυτιά χωρίς αλκοόλ, απουσία επιλογής και διάλυμα 3% υπεροξειδίου του υδρογόνου.

Χρησιμοποιήστε όλες τις λοσιόν μόνο σε θερμή μορφή (38 βαθμοί Κελσίου). Πετάξτε 5 με 15 σταγόνες, μασάζ το αυτί στη βάση και αφήστε το ζώο να τινάξει το κεφάλι του. Ο καθαρισμός πραγματοποιείται ανάλογα με το βαθμό και το ποσοστό μόλυνσης των αυτιών. Στις πρώτες μέρες συχνότερα, μετά από λιγότερο συχνά. Ο πρώτος καθαρισμός με πολύ σοβαρή μόλυνση αφήνεται καλύτερα στον κτηνίατρο.

Τα ελλιπή φάρμακα, αυτά που δεν περιέχουν αντιμικροβιακά ή αντιμυκητιακά συστατικά και δρουν μόνο στο τσιμπιδάκι (όλα είναι κτηνιατρικά φάρμακα): Front Line, Aversectin Αλοιφή, Amidel Gel, Amit Forte και άλλοι (αναφέρθηκαν εδώ φάρμακα που έχουν δοκιμαστεί στην πρακτική τους).

Διαβάστε τις οδηγίες πριν από τη χρήση. Σύνθετα παρασκευάσματα (χωρίς αλκοόλ, επίσης μόνο κτηνιατρικά φάρμακα): "Oricin", "Oridermil" και άλλοι.

Εάν απαιτείται συμπλήρωμα με αντιμικροβιακές και αντιμυκητιακές σταγόνες στα αυτιά όταν χρησιμοποιείτε μη σύνθετα φάρμακα κατά των ακάρεων, τότε μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα ακόλουθα κτηνιατρικά παρασκευάσματα: Otanazole, Aurizon (σκύλοι), Canaural, Surolan και άλλοι σύμφωνα με τις οδηγίες.

Μερικοί εμπειρογνώμονες, ακόμη και οι γιατροί, λαμβάνουν αυτό για μια αναποτελεσματική αντιμετώπιση της οκτεδεκτομής και συνεχίζουν να γεμίζουν το ζώο με φάρμακα κατά του κνησμού, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για μύκητες που μοιάζουν με ζύμη και μπορούν να εξαλειφθούν από την παρατεταμένη χρήση αντιμυκητιασικών προϊόντων. Μην παραμελείτε τη βοήθεια κτηνιάτρου.

Ακάρεα αυτιών. Πώς να θεραπεύσετε στο σπίτι. Αιτίες και συμπτώματα

Το ακάρεα είναι πολύ απλό. Αν δείτε ότι η γάτα σας κουνάει το κεφάλι της και γρατζουνίζει τα αυτιά της υπερβολικά, ή παρατηρείτε μια ασυνήθιστη μυρωδιά που προέρχεται από τα αυτιά της, αυτά μπορεί να είναι τα πρώτα σημάδια ενός τσιμπουριού. Το ιατρικό όνομα είναι οτοδεκτομή.

Τα ακάρεα αυτιών είναι η πιο κοινή ασθένεια στις γάτες: σχεδόν το 90 τοις εκατό όλων των γατών μολύνονται αργά ή γρήγορα. Επιπλέον, η ασθένεια είναι πολύ μεταδοτική και εξαπλώνεται σε άλλες γάτες στο σπίτι.

Αν η γάτα σας έχει ένα τσιμπούρι και δεν γνωρίζετε τι να κάνετε και ψάχνετε για συμβουλές στο Διαδίκτυο στα φόρουμ, σας συνιστούμε να μην αυτο-φαρμακοποιείτε και να πειραματιστείτε με την αγαπημένη σας γάτα, επειδή οι συνέπειες του πειράματός σας μπορεί να σας απογοητεύσουν και την οικογένειά σας.

10 λόγοι για να καλέσετε έναν κτηνίατρο στο σπίτι

Το ακάρεα αυτιών στις γάτες είναι ένα μικροσκοπικό παράσιτο που μοιάζει με καβούρι. Οι κρότωνες ζουν στο κανάλι του αυτιού και στο κεφάλι, και μερικές φορές στο σώμα. Φανταστείτε πώς χιλιάδες από αυτά τα μικροσκοπικά έντομα σέρνουν στα αυτιά του κατοικίδιου ζώου σας! Οι κρότωνες ζουν στην επιφάνεια του δέρματος και στο κανάλι του αυτιού, όπου τρώνε νεκρά κύτταρα και υγρά ιστών.

Τα κρότωνες μπορούν επίσης να εξαπλωθούν σε ολόκληρη την επιφάνεια του δέρματος. Όταν συμβεί αυτό, η γάτα αρχίζει να γρατζουνίζει την πλάτη, τον αυχένα και την ουρά. Η παρουσία τσιμπουριών μπορεί να προκαλέσει σοβαρή φλεγμονή στα αυτιά της γάτας σας.

Τα κρότωνες έχουν κύκλους ζωής τριών εβδομάδων και μπορούν να ζήσουν χωρίς οικοδεσπότη παρασίτων για αρκετές εβδομάδες. Σε αντίθεση με τους ψύλλους, το τσιμπούρι δεν διεισδύει στο δέρμα και δεν πιπιλίζει το αίμα.

Ποια είναι τα συμπτώματα των μολυσμένων με κρότωνες γάτες;

Τα συμπτώματα ενός ακάρεος αυτιών είναι συχνά παρόμοια με άλλες ασθένειες των αυτιών. Για παράδειγμα, μια λοίμωξη ζύμης μπορεί επίσης να παράγει μαύρο εξίδρωμα στα αυτιά της γάτας σας, αλλά αν αποφασίσετε να πειραματιστείτε με τη γάτα και χωρίς διάγνωση χρησιμοποιήσετε φάρμακα για ακάρεα, η κατάσταση μπορεί να επιδεινωθεί και η γάτα θα αρχίσει να έχει φλεγμονή στο αυτί.

Ο προσδιορισμός της ακριβούς διάγνωσης για τον κτηνίατρο δεν αποτελεί πρόβλημα. Ένα τσιμπούρι είναι ένα μεγάλο έντομο που μπορεί να δει με ένα ωροσκόπιο που μεγεθύνει ένα κούνημα του αυτιού: το φως από ένα ωροσκόπιο βοηθάει να διακρίνουμε τα τσιμπούρια από το κερί.

Επίσης στο φως, τα τσιμπούρια αρχίζουν να κινούνται. Εάν ο κρότωνας βρίσκεται βαθιά στο κανάλι του αυτιού, ο κτηνίατρος θα χρησιμοποιήσει το ραβδί για να αφαιρέσει τους κρότωνες που είναι βαθιά μπλεγμένοι για να εξετάσουν το εξίδρωμα κάτω από μικροσκόπιο.

Το κρότωμα του αυτιού είναι μια πολύ μεταδοτική ασθένεια. Όλα τα άλλα κατοικίδια ζώα θα πρέπει να εξετάζονται και να αντιμετωπίζονται ταυτόχρονα. Τα κρότωνες μπορούν επίσης να μεταδοθούν στα σκυλιά σας.

Τι να θεραπεύσει;

Ο κτηνίατρος ξεκινά τη θεραπεία καθαρίζοντας τα αυτιά της γάτας σας. Ορισμένα από τα νέα φάρμακα δεν απαιτούν λεπτομερή καθαρισμό πριν από τη χρήση. Ο κτηνίατρος μπορεί να συνταγογραφήσει ενέσεις και φάρμακα για θεραπεία στο σπίτι.

Πώς να σταματήσετε τις σταγόνες του αυτιού σε μια γάτα;

Οι ασθένειες των αυτιών, οι λοιμώξεις και οι τραυματισμοί είναι αρκετά συχνές ασθένειες, οι οποίες συχνά απαιτούν φαρμακευτική αγωγή. Για τον μέσο άνθρωπο (όχι το ιατρικό επάγγελμα), η χρήση αυτών των φαρμάκων μπορεί να προκαλέσει σύγχυση και πολυπλοκότητα.

Για να συμπληρώσετε τη συνταγή ενός γιατρού μπορεί να χρειαστεί επιμέλεια και υπομονή για να δώσετε το φάρμακο γάτας. Η τεχνική που χρησιμοποιείται για την ολοκλήρωση των ιατρικών συνταγών περιγράφεται παρακάτω:

1. Προετοιμάστε το φάρμακο ανοίγοντας το φιαλίδιο.
2. Κρατήστε το κεφάλι της γάτας σας με το ένα χέρι και με το άλλο κρατήστε τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται.
3. Μπορείτε επίσης να αρπάξετε την άκρη του προσβεβλημένου αυτιού για να τον κρατήσετε ακίνητο με αυτόν τον τρόπο. Προσέξτε να μην κρατάτε πολύ σκληρά το αυτί σας, γιατί μπορεί να προκαλέσει ακόμα περισσότερους πόνους. Να είστε προετοιμασμένοι για τη γάτα σας να γέρνει όταν το φάρμακο αγγίζει το αυτί σας.
4. Συνεχίστε να κρατάτε το κεφάλι της γάτας σας και χρησιμοποιήστε τη φιάλη του φαρμάκου με το άλλο σας χέρι.
5. Αυτό είναι όλο. Έχετε ενσταλάξει ένα αυτί.Κάντε απαλά μασάζ στη βάση του αυτιού έτσι ώστε το φάρμακο να απλώνεται βαθύτερα στο αυτί.

Εάν επηρεάζεται επίσης το δέρμα της γάτας σας, θα πρέπει να σκουπίσετε τις περιοχές που έχουν προσβληθεί από κρότωνα με το φάρμακο. Μετά την ολοκλήρωση της προβλεπόμενης θεραπείας, απαιτείται μια επανειλημμένη επίσκεψη στον κτηνίατρο για να ολοκληρωθεί οριστικά.

Ποιες είναι οι μέθοδοι πρόληψης;

Μπορείτε να αποφύγετε να εμφανιστεί το τσιμπούρι εάν στεγνώσετε τα αυτιά της γάτας σας μετά το μπάνιο, ελέγχετε τακτικά για ξένες εκκρίσεις και, εάν είναι απαραίτητο, καλείτε αμέσως έναν κτηνίατρο με το πρώτο σημάδι του προβλήματος.

Ένα ακάρεα αυτί, οδηδεκτομή (Otodectes cynotis), είναι ένα παράσιτο που ζει σε ένα κανάλι αυτιού γάτας. Αυτά τα μικροσκοπικά λευκά έντομα μπορούν να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε ηλικία γάτας, αλλά πιο συχνά σε νεαρά ζώα.

Το πιο κοινό σημάδι των ακάρεων αυτιών στις γάτες είναι ο κνησμός στο αυτί και η μαύρη εκφόρτιση. Τα ακάρεα του αυτιού μπορούν επίσης να εξαπλωθούν στην επιφάνεια του δέρματος. Όταν συμβεί αυτό, η γάτα αρχίζει να "φαγούρα" στην πλάτη, τον αυχένα και την ουρά.

Πώς να διαγνώσετε ένα παράσιτο;

Ένα ακάρεα ακρώνει ολόκληρη τη ζωή του σε μολυσμένη γάτα. Το θηλυκό τσίμπημα τοποθετεί αυγά στο αυτί και στην περιοχή της γραμμής των μαλλιών του αυτιού. Τα μικρά ακάρεα εκκολάπτονται από τα αυγά μετά από τέσσερις ημέρες από την περίοδο επώασης. Η προνύμφη τροφοδοτείται με κηλίδα και εκκρίσεις από το δέρμα για μία εβδομάδα.

Στη συνέχεια, molt σε "πρωτόνιμους", οι οποίες, με τη σειρά τους, molt σε "deutonymphs". Τα Daytonymphs δεν αναπτύσσουν σεξ μέχρι να συνενωθούν με ένα αρσενικό τσιμπούρι. Αν, ως αποτέλεσμα, το τσιμπούρι είναι θηλυκό, τότε θα γονιμοποιηθεί με αυγά με τους ακόλουθους απογόνους.

Τα ακάρεα αυτιών στις γάτες είναι μεταδοτικά! Εάν βρέθηκε ένα κρούστα αυτιών σε ένα από τα ζώα σας, θα πρέπει να ελέγξετε όλα τα κατοικίδια ζώα για την παρουσία τους και, εάν είναι απαραίτητο, να κάνετε θεραπεία.

Ο κτηνίατρος θα πρέπει να παρέχει ένα πλήρες ιατρικό ιστορικό του ζώου και να διεξάγει μια φυσική εξέταση, με ιδιαίτερη προσοχή στα αυτιά και στο δέρμα γύρω από τα αυτιά. Για ακριβή διάγνωση, η εμφάνιση της απόρριψης, ο τόπος γρατζουνιών ή άλλα συμπτώματα παίζουν σημαντικό ρόλο.

Ορισμένα κατοικίδια ζώα ενδέχεται να χρειάζονται πρόσθετα διαγνωστικά για να προσδιορίσουν τη βασική αιτία της ανωμαλίας του αυτιού.

Αυτές οι δοκιμές δεν είναι τυπικές για τα ζώα με απλή ασθένεια κνησμού αυτιών. Πρόσθετες δοκιμές μπορεί να περιλαμβάνουν:

1. Βακτηριακή καλλιέργεια και ευαισθησία. Η δοκιμή αυτή μπορεί να βοηθήσει στη διάγνωση βακτηριακών λοιμώξεων. Η διαδικασία περιλαμβάνει τη λήψη δείγματος από το αυτί και ανάλυση στο εργαστήριο για τον προσδιορισμό συγκεκριμένων βακτηρίων. Τα βακτήρια αντιμετωπίζονται με αρκετά αντιβιοτικά για να καθορίσουν τι θα τους σκοτώσει πιο αποτελεσματικά.
2. Ακτίνες Χ ή αξονική τομογραφία. Αυτές οι μελέτες μπορούν να γίνουν για τον προσδιορισμό της κατάστασης του αυτιού και των οστών και μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για να εκτιμηθεί ο βαθμός συμμετοχής στην ασθένεια.
3. Μπορεί να γίνει πλήρης εξέταση αίματος και βιοχημική ανάλυση προκειμένου να ελεγχθούν οι παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη της λοίμωξης, καθώς και να προσδιοριστεί η παρουσία μιας ταυτόχρονης νόσου.
4. Απορρίμματα δέρματος.
5. Αλλεργικές δοκιμές. Ο κτηνίατρός σας μπορεί να χρειαστεί αυτή τη δοκιμή αν το κατοικίδιο ζώο σας έχει μια αλλεργία που μπορεί να ερεθίσει τα αυτιά σας καθώς και το δέρμα σας.

Ποια θεραπεία συνταγογραφείται με το τσιμπούρι;

Το κρότωμα των αυτιών σε γάτες πρέπει να αντιμετωπίζεται μόνο αφού ο κτηνίατρος έχει εξετάσει και διαγνώσει. Εάν η γάτα δεν έχει τσιμπούρια στα αυτιά της, η χρήση αντι-κροταφικών φαρμάκων μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση με ένα πονόλαιμο. Η πλήρης θεραπεία αποτελείται από τα ακόλουθα βήματα.

Καθαρισμός αυτιού. Η γάτα μπορεί να χρειαστεί καθαρισμό του αυτιού, αλλά όλα εξαρτώνται από το φάρμακο που χρησιμοποιείται και από την ποσότητα εκφόρτισης από το αυτί. Μπορεί επίσης να απαιτηθεί η καταστολή του νοσοκομείου και η έκπλυση αυτιών.

Χρήση φαρμάκου για μολυσμένα αυτιά γάτας. Συνήθως ο κτηνίατρος συνταγογραφεί τοπική θεραπεία, η οποία συνίσταται στη χρήση παρασκευασμάτων για τα αυτιά (σταγόνες). Συχνά συνταγογραφούμενα φάρμακα, τα οποία περιλαμβάνουν μιλμπεμυκίνη ή ιβερμεκτίνη. Η θειαβενδαζόλη μπορεί να συνταγογραφείται για οικιακή χρήση. Η σελαμεκτίνη μπορεί επίσης να εφαρμοστεί τοπικά (μεταξύ των ωμοπλάτων).

Η χρήση του φαρμάκου στις πληγείσες περιοχές του δέρματος. Εάν το τσιμπούρι της γάτας έχει εξαπλωθεί στο δέρμα, οι πληγείσες περιοχές συχνά αντιμετωπίζονται με φάρμακα ψύλλων.

Επανεξέταση του κτηνιάτρου. Όλα τα άλλα ζώα που έρχονται σε επαφή με ένα μολυσμένο ζώο θα πρέπει επίσης να παρουσιαστούν σε έναν κτηνίατρο.

Συμπτώματα και θεραπεία παρασίτων αυτιών σε γάτες

Κρόνοι στα αυτιά των γατών δεν είναι μόνο παράσιτα που τραυματίζουν το ευαίσθητο δέρμα του αυτιού. Τα παράσιτα προκαλούν μια σοβαρή ασθένεια που ονομάζεται otodectosis, η οποία σε ιδιαίτερα σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο του ζώου.

Στάδια της νόσου

Συνιστάται να ξεκινήσετε τη θεραπεία ενός θωρακικού αυτιού αμέσως μετά την εμφάνιση των συμπτωμάτων αυτής της νόσου, προκειμένου να αποφευχθούν επιπλοκές.

Πώς συμβαίνει η μόλυνση;

Ο αιτιολογικός παράγοντας της νόσου είναι ένα τσιμπούρι ακάρεων δέρματος. Το κατοικίδιο ζώο σας μπορεί να μολυνθεί με ψώρα αυτιών από μολυσμένο ζώο - σε άμεση επαφή με αυτό ή μέσω προϊόντων φροντίδας.

Παρακαλώ σημειώστε ότι μια άρρωστη γάτα είναι επίσης επικίνδυνη για άλλα κατοικίδια ζώα, για παράδειγμα, για ένα κουνάρι, για σκυλιά ρακούν, για σκύλους με μακρά αυτιά. Επίσης, η ασθένεια μεταδίδεται σε αλεπούδες και αρκτικές αλεπούδες και σε πολλούς άλλους αρπακτικούς.

Για τους ανθρώπους, η οτοδεκτομή δεν είναι επικίνδυνη. Ωστόσο, οι άνθρωποι μπορούν να γίνουν φορείς της λοίμωξης - μπορείτε να μολύνετε τη γάτα σας μεταφέροντας ένα τσιμπούρι στα χέρια σας ή σε ρούχα.

Επιπλέον, η γάτα μπορεί να μολυνθεί από ψύλλους και μύγες, οι οποίες είναι επίσης φορείς ακμής ψώρας. Νεαρά άτομα ηλικίας ενάμισι μηνός είναι πιο ευαίσθητα σε αυτή την ασθένεια, αλλά ένα ενήλικο ζώο μπορεί επίσης να πάρει ψώρα αυτιών.

Συμπτώματα

Στο αρχικό στάδιο της ασθένειας, η γάτα βιώνει σοβαρό κνησμό μέσα στο αυτί, έτσι το ζώο κουνάει συχνά το κεφάλι του, χτενίζοντας τις περιοχές με ακάρεα. Καθώς αναπτύσσεται η ασθένεια, αρχίζει να ξεχωρίζει μια πυώδης μάζα - μπορείτε να παρατηρήσετε το μαλλί που είναι κολλημένο σε αυτό στο κάτω μέρος του αυτιού του ζώου.

Όταν μια λοίμωξη επηρεάζει τους μηνιγγίους, το ζώο αρχίζει να υποφέρει από επιληπτικές κρίσεις, ως αποτέλεσμα των οποίων πεθαίνει πιο συχνά.

Θεραπεία

Η θεραπεία της οτοδεκτομής ξεκινά με τον απόλυτο καθαρισμό των αυτιών της γάτας - το αυτί ξεπλένεται με αντισηπτικά, για παράδειγμα, χλωρεξιδίνη.

Τα υγρά φάρμακα που χορηγούνται με σύριγγα με ελαστικό σωλήνα θα βοηθήσουν τη γάτα να απαλλαγεί από τα παράσιτα. Στη συνέχεια, το αυτί μαλάσσεται με ελαφρές κινήσεις, που προηγουμένως λυγίστηκαν στο μισό. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τις σταγόνες αυτιών: "Aurikan", "Amatrizin".

Επιπλέον, παρασκευάσματα αεροζόλ με βάση φάρμακα όπως το Tsiodrin, το Prosoptol, το Acrodex και το Dermatozol χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της ψώρας του αυτιού στην κτηνιατρική. Θα πρέπει να ψεκάζονται σε απόσταση 5 cm από το αυτί για 2 δευτερόλεπτα. Είναι καλύτερο να συμβουλευτείτε έναν γιατρό πριν χρησιμοποιήσετε τέτοια φάρμακα και δεν είναι πάντοτε δυνατό να τα αγοράσετε σε τακτικά καταστήματα κατοικίδιων ζώων.

Εάν το γατάκι έχει τσιμπούρι, αποβάλλεται με φάρμακα που δεν αντενδείκνυνται για νεαρά άτομα. Μεταξύ αυτών μπορεί να ονομαστεί "Ivomek."

Εάν η γάτα είναι έγκυος, τα περισσότερα φάρμακα δεν είναι κατάλληλα γι 'αυτήν. Οι ειδικοί συμβουλεύουν τον τακτικό καθαρισμό των αυτιών και ενσταλάζουν λάδι καμφοράς. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε σταγόνες στο ακρώμιο, για παράδειγμα, το Promeris ή το Advocate.

Όποια και αν είναι η επιλογή θεραπείας που επιλέγετε, θα πρέπει να το εκτελέσετε τρεις φορές σε 5-6 ημέρες - αυτό οφείλεται στον κύκλο ζωής του τσιμπουριού.

Πρόληψη

Ένα μέτρο της πρόληψης της εμφάνισης ενός τσιμπουριού είναι η πρόληψη της επαφής με τα αδέσποτα ζώα.

Επιπλέον, πρέπει να καθαρίζετε τακτικά τα αυτιά της γάτας σας με ειδικά εργαλεία:

• Otifri Λοσιόν
• Μέσα "FURminator"
• Espree Καθαριστικό για τον καθαρισμό αυτιών
• Σταγόνες "Otodepine".

Αυτά τα χρήματα είναι μια αξιόπιστη πρόληψη της οτοδεκτομής στις γάτες, επιπλέον, τα περισσότερα από αυτά είναι ασφαλή για έγκυες γάτες και γατάκια.

Αχλάδι αυτιών σε γάτες: πώς να θεραπεύσει;

Το ακάρι ακάρεα (Otodectes cynotis, στάση για κηλίδα, dects - αυτός που δαγκώνει και cynotis σημαίνει κυνικός) είναι ο αιτιολογικός παράγοντας της ασθένειας που είναι επικίνδυνη για τις γάτες - την οντεδεκτομή. Ο τελευταίος είναι ευρέως ονομαζόμενος αυτιά ψώρα, και ως εκ τούτου το τσιμπούρι αυτί μιας γάτας αποκαλείται συχνά το άκαρι ψώρα.

Η οτοδεκτομή είναι μια σοβαρή ασθένεια, η οποία σε περίπτωση πρόωρης θεραπείας μπορεί να πάει σε μια χρόνια μορφή. Με αναπτυγμένη οδηδεκτομή, επηρεάζεται η εσωτερική επιφάνεια του αυτιού του ζώου, με αποτέλεσμα την αφόρητη φαγούρα.

Λαμβάνοντας υπόψη το τελευταίο γεγονός, δεν υπάρχει τίποτα περίεργο στο γεγονός ότι συχνά οι ιδιοκτήτες αρχίζουν να υποπτεύονται μια γάτα με τσιμπούρι μόνο αφού γρατσουνίσει το αυτί μέχρι το αίμα.

Δεδομένου ότι ένα ζώο (όχι κατ 'ανάγκη γάτα και όχι απαραιτήτως γάτα) μπορεί να μολυνθεί με οτοδεκτομή με διάφορους τρόπους (για παράδειγμα, μέσω στενής επαφής με άρρωστο ζώο ή με αντικείμενα που έχουν μολυνθεί με ακάρεα), το πρόβλημα των ακάρεων ψώρα είναι πολύ σημαντικό.

Συμπτώματα

Το πρώτο σύμπτωμα μιας γάτας που παίρνει ένα τσιμπούρι είναι το σταθερό άγχος, το οποίο εκδηλώνεται με την ανακίνηση του κεφαλιού. Το ζώο αρχίζει να αισθάνεται έντονη φαγούρα, τρίβει τα αυτιά του με ό, τι είναι δυνατό και συνεχώς γρατζουνίζει το αυτί με τα πόδια του.

Επιπλέον, εάν ακόμα και τότε η θεραπεία δεν ξεκινήσει, τότε η φλεγμονή μπορεί να πάει στα meninges. Μια τέτοια εξέλιξη απειλεί τη γάτα με θάνατο.

Επομένως, αν δεν έχετε παρατηρήσει πριν, αλλά τώρα βλέπετε ότι η γάτα σας είναι συνεχώς κατάθλιψη, έχει πυρετό, περπατά σαν μεθυσμένος και ταυτόχρονα κλίνει το κεφάλι της - ελέγξτε τα αυτιά της. Εάν η εικόνα έχει αναγνωριστεί όπως στη φωτογραφία στα δεξιά, αρχίστε να χειρίζεστε αμέσως τις γάτες ή να δείξετε το ζώο στον κτηνίατρο το συντομότερο δυνατό.

Θεραπεία

Τώρα υπάρχουν πολλά φάρμακα για τη θεραπεία της οδοδεκτομής, δηλαδή, για να καταστρέψουν το τσιμπούρι των αυτιών στις γάτες. Τα φάρμακα αυτά μπορούν γενικά να χωριστούν σε τρεις τύπους: σκόνες, αερολύματα και αλοιφές · (που χρησιμοποιούνται σε πολύ σοβαρές περιπτώσεις ογκοδεκτομής).

Έτσι, πρώτα πρέπει να καθαρίσετε το αυτί και το κανάλι του αυτιού από ψώρα και πύον. Για να γίνει αυτό, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα βαμβακερά επιχρίσματα, τα οποία πρώτα πρέπει να υγρανθούν με αλκοόλ.

Για να γίνει καλύτερη η απομάκρυνση του νεκρού δέρματος, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα διάλυμα υπεροξειδίου του υδρογόνου 2%. Μόνο μετά τον καθαρισμό του αυτιού, μπορείτε να αρχίσετε να εφαρμόζετε το φάρμακο σύμφωνα με τις οδηγίες που αναγράφονται στη συσκευασία ή στην ετικέτα.

Η συχνότητα της διαδικασίας σύμφωνα με τις οδηγίες χρήσης του επιλεγμένου θεραπευτικού παράγοντα. Η θεραπεία διαρκεί για την πλήρη εξαφάνιση των συμπτωμάτων του τσιμπουριού.

Αν οι σταγόνες χρησιμοποιούνται ως κύρια θεραπεία, τότε θα είναι καλό να χρησιμοποιήσετε μια ειδική αλοιφή ως βοηθητικό πρόσθετο. Επιπλέον, τα αντιβιοτικά χρησιμοποιούνται μόνο σύμφωνα με τις οδηγίες του κτηνιάτρου σε περίπτωση δευτερογενούς βακτηριακής μόλυνσης.

Τι να θεραπεύσει;

Σταγόνες ενάντια σε ένα τσιπ αυτί: μπαρ (≈ 40 UAH), Αμιτραζίνη Plus (≈ 10 UAH), Οτοφερόλη Gold (≈ 30 UAH), Tsipam (≈ 50 UAH), Surolan (≈ 100 UAH ) Αλοιφές κατά των ακάρεων: "Παραγγελία" (≈100 UAH), "Aversectumum αλοιφή" (≈ 35 UAH), "Βισνέβσκυ αλοιφή", "Αλοιφή θείου", "Κολλοειδές θείο".

Φυσικά, αυτό δεν είναι ολόκληρη η λίστα με σταγόνες ή αλοιφές από ακάρεα αυτιών. Άλλοι μπορούν να ζητηθούν από κτηνίατρο ή κτηνίατρο. Τα πρόσθετα φάρμακα χρησιμοποιούνται μόνο μετά από το διορισμό κτηνιάτρου.

Πρόληψη

Για να αποφύγετε τη μόλυνση της γάτας με ακάρεα αυτιών, θα πρέπει να φροντίζετε καλά το κατοικίδιο ζώο σας.

Πρώτα απ 'όλα, αξίζει να αποφύγετε την επαφή με άλλα ζώα που είναι άρρωστα με otodectosis, καθώς και να παρακολουθείτε τα είδη φροντίδας και υγιεινής της γάτας σας (πραγματοποιείτε τακτικό καθαρισμό και απολύμανση κουβερτών, τσάντες μεταφοράς κλπ.).

Επίσης, δεν πρέπει να επιτρέπετε την επαφή του κατοικίδιου ζώου σας με κατοικίδια ζώα, επειδή είναι αυτά που συχνά υποφέρουν από ψώρα αυτιών.